Το βλέπουμε συχνά σε παρέες παιδιών ή σε πιο εκκεντρικούς ενήλικες. Αποτέλεσε πρόκληση και έγινε στοίχημα για κάποιους, λαμβάνοντας ακραίες διαστάσεις. Το περπάτημα προς τα πίσω μετράει αιώνες.
Το ρετρό περπάτημα, όπως είναι γνωστό στους ακαδημαϊκούς κύκλους, έχει πλούσια ιστορία. Υπάρχουν αναφορές που χρονολογούνται από τις αρχές του 19ου αιώνα για ανθρώπους που περπατούσαν εκατοντάδες, και μερικές φορές χιλιάδες χιλιόμετρα, ανάποδα.
Πολλές φορές ήταν αποτέλεσμα παρορμητικών στοιχημάτων και άλλες ήταν απλώς προσπάθειες να διεκδικήσουν το δικαίωμα να καυχηθούν για ένα παράξενο νέο ρεκόρ.
Το 1915 ένας ιδιοκτήτης καταστήματος πούρων 50 ετών, αποφάσισε να περπατήσει ανάποδα από το Σαν Φρανσίσκο στη Νέα Υόρκη για ένα στοίχημα 20.000 δολαρίων.
Με τη βοήθεια ενός φίλου του και ενός μικρού καθρέφτη αυτοκινήτου που ήταν προσαρτημένος στο στήθος του για να τον βοηθά να βλέπει πού πηγαίνει, ο άνδρας έκανε το ταξίδι των 6.300 χλμ. σε 290 ημέρες, περπατώντας ανάποδα.
Μάλιστα όπως ισχυρίστηκε μετά το κατόρθωμά του, οι αστράγαλοί του έγιναν τόσο δυνατοί που θα χρειαζόταν ένα χτύπημα με σφυρί για να πάθει διάστρεμμα.
Είχε δίκιο;
Μάλλον ναι, μας λένε σύγχρονες έρευνες. Τα οφέλη του να περπατάει κανείς προς τα πίσω είναι εκπληκτικά για τη σωματική υγεία και για τον εγκέφαλό του. Αυτού του είδους το περπάτημα χρησιμοποιείται συχνά στη φυσιοθεραπεία για την ανακούφιση από τον πόνο στην πλάτη, τα προβλήματα στα γόνατα και την αρθρίτιδα.
Ορισμένες μελέτες δείχνουν ακόμη ότι το περπάτημα προς τα πίσω μπορεί να επηρεάσει θετικά τις γνωστικές ικανότητες, όπως η μνήμη, ο χρόνος αντίδρασης και οι ικανότητες επίλυσης προβλημάτων.
Υγιείς άνθρωποι που περπατούσαν 10-15 λεπτά την ημέρα σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων αύξησαν την ευκαμψία των ποδοκνημικών μυών. Το περπάτημα προς τα πίσω μπορεί επίσης να ενισχύσει τους μυς της πλάτης που είναι υπεύθυνοι για τη σταθερότητα και την ευελιξία της σπονδυλικής στήλης.
Σε μια άλλη μελέτη ομάδα πέντε αθλητών ανέφερε μείωση του πόνου στη μέση μετά από περιόδους περπατήματος προς τα πίσω, καθώς τεντώνονται οι οπίσθιοι μηριαίοι.
Πού εφαρμόζεται
Οι ασκήσεις ανάποδου βαδίσματος και ανάποδου τρεξίματος χρησιμοποιούνται ήδη σε ορισμένες αθλητικές προπονήσεις, ιδίως σε ομαδικά αθλήματα και αθλήματα που χρησιμοποιούν ρακέτα, τα οποία απαιτούν την ευκινησία για γρήγορη κίνηση προς όλες τις κατευθύνσεις.
Καθώς μειώνει την πίεση που ασκείται στις αρθρώσεις του γόνατος, ενώ παράλληλα ενισχύει τη δύναμη, το οπισθοδρομικό τρέξιμο είναι επίσης χρήσιμο για να συμβάλει στην προστασία των αθλητών από τραυματισμούς.
Εκτός από τους αθλητές, έχει διαπιστωθεί ότι το οπισθοδρομικό βάδισμα ωφελεί τους ηλικιωμένους, τους νέους, τα παχύσαρκα άτομα, τους πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα και τους ασθενείς μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο με προβλήματα βάδισης.
Έχει επίσης βρεθεί ότι το περπάτημα προς τα πίσω καίει περισσότερες θερμίδες από το περπάτημα προς τα εμπρός.
Διαφορές με το περπάτημα προς τα εμπρός
Στο περπάτημα προς τα πίσω, υπάρχει μειωμένο εύρος κίνησης στο γόνατο, το οποίο μπορεί να έχει κάποια οφέλη για τα άτομα που μπορεί να βρίσκονται σε φάση αποκατάστασης από χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, για παράδειγμα.
Ενώ το βάδισμα προς τα εμπρός αρχίζει με την επαφή της φτέρνας, το βάδισμα προς τα πίσω αρχίζει με την επαφή των δακτύλων των ποδιών και η φτέρνα μερικές φορές δεν κατεβαίνει ποτέ στο έδαφος. Ως αποτέλεσμα, η άρθρωση του γόνατος αισθάνεται λιγότερη πρόσκρουση και χρησιμοποιούνται διαφορετικοί μύες σε σύγκριση με το κανονικό περπάτημα.
Στην πραγματικότητα, η άρθρωση του αστραγάλου απορροφά τους περισσότερους κραδασμούς κατά το περπάτημα προς τα πίσω. Οι μύες που ενεργοποιούνται κατά την κίνηση πελματιαίας κάμψης (που χρησιμοποιούνται όταν δείχνετε ή στέκεστε στα δάχτυλα των ποδιών σας) παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στο περπάτημα προς τα πίσω για να επιβραδύνουν τον αστράγαλο και να απορροφήσουν τους κραδασμούς.
Τα οφέλη του στον εγκέφαλο
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης διαφορές στη θέση της νευρικής δραστηριότητας όταν πατάμε προς τα πίσω σε σύγκριση με το πάτημα προς τα εμπρός. Ο προμετωπιαίος φλοιός, που είναι υπεύθυνος για γνωστικές δεξιότητες όπως η λήψη αποφάσεων και η επίλυση προβλημάτων, είναι ιδιαίτερα ενεργός όταν βηματίζει προς τα πίσω.
Σε μια ολλανδική μελέτη οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να ανταποκριθούν σε αντικρουόμενα ερεθίσματα όπως η λέξη «μπλε» με κόκκινα γράμματα ενώ περπατούσαν εμπρός, πίσω και στα πλάγια. Όσοι βάδιζαν ανάποδα είχαν ταχύτερους χρόνους αντίδρασης, ίσως επειδή ο εγκέφαλός τους είχε συνηθίσει να εκτελεί ένα έργο αταίριαστο.
Μια άλλη μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι διάφορες μορφές κίνησης προς τα πίσω, όπως το περπάτημα προς τα πίσω, η παρακολούθηση ενός βίντεο με ένα ταξίδι με τρένο προς τα πίσω και ακόμη και η απλή φαντασία ότι κινούνται προς τα πίσω, βελτίωσαν την ικανότητα των συμμετεχόντων να ανακαλέσουν πληροφορίες.
Τα προβλήματα
Δεν πρέπει ωστόσο κανείς να παραβλέπει τα στοιχεία κινδύνου που ενέχονται σε αυτή τη δραστηριότητα, όπως τα αθέατα εμπόδια που μπορεί να οδηγήσουν σε πτώσεις και σοβαρούς τραυματισμούς.
Υπάρχουν επίσης άλλοι τρόποι για να επιτευχθούν τα ίδια αποτελέσματα. Επιστήμονες στην Κίνα, για παράδειγμα, διαπίστωσαν ότι το τάι τσι και η κολύμβηση είναι πιο αποτελεσματικές δραστηριότητες αποκατάστασης για αθλητές με πόνο στη μέση από ό,τι το ανάποδο περπάτημα, το τζόκινγκ ή το να μην ασκείται κανείς καθόλου.
Παρόλα αυτά, υπάρχει ακόμα ένας λόγος για να το δοκιμάσετε: Είναι διασκεδαστικό.
