Αν και βρισκόμαστε στο μέσο μιας πανδημίας, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για ένα επερχόμενο τρίτο κύμα, νέα έρευνα δίνει ένα σημαντικό λόγο να χαμογελάμε. Τα πρόσφατα ευρήματα θα αποδειχθούν ιδιαιτέρως χρήσιμα όταν εκκινήσει ο αναμενόμενος εμβολιασμός έναντι της COVID-19.
Το χαμόγελο ή μια γκριμάτσα, ισχυρίζονται επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Ίρβιν, μπορούν να μειώσουν τον πόνο έως και 40%. Επιπλέον, το ειλικρινές χαμόγελο, γνωστό και ως «χαμόγελο Duchenne» (στο οποίο ενεργοποιούνται οι μύες γύρω από το στόμα και τα μάτια) μπορεί να αμβλύνει σημαντικά το άγχος που δημιουργεί η θέαση της βελόνας, μειώνοντας τον καρδιακό ρυθμό.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Emotion.
«Σε περιστάσεις άγχους ή ευχαρίστησης, οι εκφράσεις προσώπου των ανθρώπων μοιάζουν αξιοσημείωτα, περιλαμβάνοντας ενεργοποίηση των μυών γύρω από τα μάτια, το τράβηγμα των παριών προς τα πάνω εκθέτοντας τα δόντια» ανέφερε η επί κεφαλής ερευνήτρια και καθηγήτρια Επιστημών Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Sarah Pressman για τις κινήσεις που, καθώς απεδείχθη, δρουν ευεργετικά έναντι στη της δυσφορίας και του άγχους σε αντίθεση με την ουδέτερη έκφραση του προσώπου.
Στη μελέτη συμμετείχαν 231 άτομα που αξιολόγησαν τον πόνο, τα αισθήματά τους και τη δυσφορία που βίωσαν κατά την έκχυση ενός αλατούχου διαλύματος με βελόνα διαμέτρου 25 gauge – αυτή που χρησιμοποιείται στον αντιγριπικό εμβολιασμό. Έπειτα, με τυχαία διάκριση, ζητήθηκε στους συμμετέχοντες να χαμογελάσουν ειλικρινά, να κάνουν έναν μορφασμό ή να κρατήσουν μια ουδέτερη έκφραση προσώπου, ενώ τους δόθηκαν chop-sticks να στηρίξουν στα δόντια για να διευκολυνθούν στις εκφράσεις.
Οι συμμετέχοντες που χαμογέλασαν ή έκαναν μορφασμό γέλιου ανέφεραν μισό περίπου πόνου σε σχέση με εκείνους που διατήρησαν μια απαθή έκφραση προσώπου ενώ, επιπροσθέτως, το ειλικρινές χαμόγελο συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερους καρδιακούς ρυθμούς.
Παλαιότερη έρευνα είχε αναδείξει την συμβολή του χαμόγελου στην ψυχική υγεία, εντείνοντας τη δημιουργία θετικών σκέψεων. Τα νέα ευρήματα προσθέτουν δείχνουν την επίδραση των κινήσεων αυτών του προσώπου και στο σώμα. «Αποτελεί έναν απλό, ανέξοδο και κλινικά σημαντικό τρόπο για να καταστούν οι ενέσεις λιγότερο επώδυνες για τον πληθυσμό» τόνισε η Δρ Pressman ευελπιστώντας πως ανοίγει έτσι ο δρόμος για χάραξη νέων στρατηγικών προς την καλύτερη εμπειρία του ασθενούς.
