Ένα τριήμερο ταξίδι για δύο άτομα, κάρτα υγείας και σταθερή τιμή ανά κιλοβατώρα για 12 μήνες με χρέωση μόλις 0,095 λεπτά με έκπτωση συνέπειας υπόσχεται εταιρεία προμήθειας στον υποψήφιο πελάτη.
Όταν όμως ο καταναλωτής πέσει στην…παγίδα της υπογραφής της σύμβασης και έρθει ο πρώτος λογαριασμός θα διαπιστώσει ότι η τιμή της κιλοβατώρας με πάγια εντολή ανεβαίνει στα 12,3 λεπτά, δηλαδή με καπέλο σχεδόν 13%! Η απάντηση του παρόχου είναι ότι ο πρώτος λογαριασμός είναι δίχως έκπτωση συνέπειας! Πού το γράφει; ρωτάει ο ανυποψίαστος πελάτης, πουθενά είναι η απάντηση αφού η υπάλληλος του call center που «πούλησε» το τιμολόγιο αρνήθηκε να στείλει γραπτώς την δελεαστική προσφορά στον πελάτη. O καταναλωτής είναι διπλά ζημιωμένος γιατί από την μια καλείται να πληρώσει παραπάνω από αυτό που συμφωνήθηκε και από την άλλη αν αποφασίσει να φύγει, θα πρέπει να καταβάλλει ρήτρα πρόωρης αποχώρησης 100 ευρώ.
Σε άλλη διαφήμιση παρόχου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαφημίζεται ρεύμα από 0,0789 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Εξίσου δελεαστικό, αν αναλογιστεί κανείς ότι η χονδρική τιμή ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται στα επίπεδα των 0,115 ευρώ και οι διεθνείς τιμές φυσικού αερίου ανεβαίνουν συνεχώς λόγω της κρίσης στην Μέση Ανατολή, κάτι που συνεπάγεται και αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος. «Το αφεντικό τρελάθηκε και πουλάει με ζημία – κάτω από το κόστος;» αναρωτιέται η πλατφόρμα σύγκρισης τιμών allazorevma.
Το ερώτημα που ακούγεται συχνά στην αγορά είναι γιατί οι πάροχοι παρασύρονται σε φθηνά διαφημιστικά τερτίπια αποκομίζοντας εφήμερα κέρδη, που πλήττουν το κύρος και την αξιοπιστίας τους.Πώς μπορεί να προστατευτεί ο καταναλωτής από τα ψηλά γράμματα των προσφορών; Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απασχολήσει την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, αλλά κυρίως τους ίδιους τους παρόχους που συχνά γκρινιάζουν για την δυσκολία να ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού και να μικρύνει η ψαλίδα μεταξύ των ιδιωτών προμηθευτών και της δεσπόζουσας εταιρείας της αγοράς.
Κατά την διάρκεια της ενεργειακής κρίσης, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας χρειάστηκε να παρέμβει σε παρόχους ηλεκτρικού ρεύματος, ζητώντας τους να αποσύρουν παραπλανητικές διαφημίσεις που εμφάνιζαν την κρατική επιδότηση ως δική τους έκπτωση και να αποφευχθούν αθέμιτες πρακτικές εις βάρος των καταναλωτών. Το ίδιο συνέβη σε πλείστες άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, όπου οι προμηθευτές ενέργειας αναγκάστηκαν να αποσύρουν διαφημιστικά μηνύματα και πολιτικές που βρέθηκαν στο επίκεντρο του ελέγχου και θεωρήθηκε ότι στέλνουν λάθος μηνύματα που μπερδεύουν τους καταναλωτές.
Γι’ αυτό οι καταναλωτές θα πρέπει να ελέγχουν, να διαβάζουν προσεχτικά τις συμβάσεις πριν τις υπογράψουν και να ζητούν γραπτώς τις προσφορές των παρόχων, ώστε να μπορούν να τις επικαλεστούν, εάν αποδειχτούν ψεύτικες.
