Τον δρόμο για προσφυγή στα δικαστήρια ανοίγουν αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ, για ελεύθερους επαγγελματίες που ζητούν να μην πληρώσουν τον φόρο που προέκυψε με βάση το ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τα αιτήματα αυτά των φορολογουμένων, με συνέπεια οι υποθέσεις τους να πρέπει να ακολουθήσουν πλέον τη δικαστική οδό.
Το βασικό επιχείρημα στις αποφάσεις της ΔΕΔ είναι πως, όταν οι φορολογούμενοι υπέβαλαν τη φορολογική τους δήλωση το καλοκαίρι πέρυσι, τη συμπλήρωσαν όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια και παρέλειψαν να συμπληρώσουν τον νέο κωδικό για να δηλώσουν πως «εναντιώνονται» στο να φορολογηθούν με τον τεκμαρτό τρόπο φορολόγησης, ώστε ο φόρος να υπολογιστεί με βάση τα έσοδα και έξοδα που δηλώνουν οι ίδιοι πως είχαν, αφού όμως ελεγχθούν ως προς αυτά.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση φορολογουμένου που μόλις υπέβαλε δήλωση και εκδόθηκε το εκκαθαριστικό του, κλήθηκε να πληρώσει ετήσιο φόρο 1.944 ευρώ, για φορολογητέο εισόδημα που του υπολογίστηκε στα 14.301,68 ευρώ.
Με βάση τα στοιχεία που δήλωνε, ο επαγγελματίας δεν θα πλήρωνε καθόλου φόρου το 2024 (ούτε και φέτος όμως εφόσον οι ζημιές «μεταφέρονταν» λογιστικά στα επόμενα έτη, μειώνοντας τα μελλοντικά κέρδη) ή, ενδεχομένως, θα λάμβανε και επιστροφή φόρου από την Εφορία λόγω παρακράτησης φόρου που γίνεται «στην πηγή» στα εισοδήματα από μισθούς.
Για ένα… «κλικ» στον 443
Αρνούμενος να αποδεχθεί τον φόρο που προέκυψε να πληρώσει, ο φορολογούμενος κατέθεσε ενδικοφανή προσφυγή στη ΔΕΔ που -νομικά- αποτελεί και το πρώτο αναγκαίο βήμα προκειμένου να μπορέσει να καταφύγει στη δικαιοσύνη. Εκεί ο προσφεύγων προβάλει τις ενστάσεις του, στηριζόμενος σε διατάξεις του Συντάγματος κυρίως. Ωστόσο αναφέρει και ότι κατά την υποβολή της δήλωσης δεν συμπλήρωσε τον κωδικό 443 του εντύπου Ε1 (με την ένδειξη: «Αμφισβητείτε σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 28Α ΚΦΕ, το ελάχιστο ποσό καθαρού εισοδήματος»), βάσει του οποίου κάθε επαγγελματίας ή αυτοαπασχολούμενος καλείται να δηλώνει πως δεν αποδέχεται να φορολογηθεί με το τεκμαρτό σύστημα.
Η ΔΕΔ εξέτασε τις απόψεις του προσφεύγοντος, αλλά έκρινε πως βασίζονται «σε συνταγματικούς κανόνες και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, ο έλεγχος των οποίων ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, παρ. 2 και 93, παρ. 4 του Συντάγματος και δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα των οργάνων της Διοίκησης, τα οποία οφείλουν να εφαρμόζουν το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο».
Με άλλα λόγια, ως υπηρεσία, η ΔΕΔ έκρινε ότι δεν μπορεί να υπεισέλθει σε θέματα συνταγματικής φύσεως, αλλά μόνο σε θέματα εφαρμογής του νόμου (ΚΦΕ). Με βάση αυτόν, στέκεται στο ότι ο φορολογούμενος «δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη διαδικασία για την αμφισβήτηση του ελάχιστου ετήσιου εισοδήματός του». Και ουσιαστικά «πετάει το μπαλάκι» στους φορολογούμενους και στα αρμόδια δικαστήρια, για να αμφισβητήσουν ή να κρίνουν, όχι απλώς αν σωστά υπολογίστηκε και επιβλήθηκε ο φόρος, αλλά αν «στέκει» συνταγματικά ο νόμος ο οποίος επιβάλλει φόρο σε τεκμαρτό εισόδημα για επαγγελματίες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, από όλους τους επαγγελματίες που «πιάνονται» στο τεκμήριο εισοδήματος, μόλις 0,6% προχώρησαν στη νόμιμη οδό αμφισβήτησης, ζητώντας να τους γίνει φορολογικός έλεγχος.
Από την άλλη, η ΔΕΔ έχει δικαιώσει και κάποιους (ελάχιστους) επαγγελματίες, κυρίως για τον λόγο ότι αντιμετώπιζαν το 2023 σοβαρές παθήσεις υγείας. Ωστόσο δικαιώθηκαν μόνον υπό την προϋπόθεση ότι η πάθηση επέβαλε την διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησης ή του επαγγέλματός τους.
