Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεδομένου ότι η ακροδεξιά φαίνεται να ανεβαίνει στις Ευρωεκλογές, οι αναλυτές προβλέπουν την έλευση πιο προστατευτικών πολιτικών στο μπλοκ, χαμηλότερους κλιματικούς στόχους και περισσότερες δαπάνες στην άμυνα. Στο πλαίσιο αυτό, τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών φαίνεται πως δεν θα περιοριστούν μόνο στο ευρωπαϊκό μπλοκ, αλλά θα επηρεάσουν και τις σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο.
Σχέσεις με τις ΗΠΑ
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι από την εκλογή του Αμερικανού προέδρου, Joe Biden, το 2020, καθώς θεωρούσαν ότι επρόκειτο για μια νέα αρχή στις σχέσεις Ε.Ε.-ΗΠΑ μετά τη θητεία του Donald Trump. Τώρα, το μέλλον αυτών των σχέσεων είναι θολό, δεδομένου ότι τον Νοέμβριο θα στηθούν οι κάλπες στις ΗΠΑ, ώστε οι δύο υποψήφιοι να αναμετρηθούν ξανά.
Βέβαια, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος, η Ε.Ε. πιθανολογεί ήδη ότι δεν θα μπορεί στο μέλλον να βασίζεται στις ΗΠΑ για την άμυνα, σύμφωνα με το CNBC. Ο Trump έχει δηλώσει ότι δεν θα προστατεύσει τις χώρες του ΝΑΤΟ από ρωσικές επιθέσεις εάν καθυστερήσουν στην καταβολή των συμμετοχών τους. Επίσης, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι χρειάστηκαν αρκετούς μήνες να εγκρίνουν τη νέα στήριξη στην Ουκρανία, δημιουργώντας αμφιβολίες για τη δέσμευσή τους μακροπρόθεσμα.
Έτσι, το επόμενο Ευρωκοινοβούλιο αναμένεται να αυξήσει τις δαπάνες στην άμυνα και να γίνει πιο εσωστρεφές σε τέτοιου είδους ζητήματα.
Μόλις λίγες ημέρες μετά τις Ευρωεκλογές, η Κομισιόν αναμένεται να ανακοινώσει νέους δασμούς στις εισαγωγές ηλεκτρικών αυτοκινήτων από την Κίνα. Εδώ και μήνες οι σχέσεις μεταξύ των δύο είναι τεταμένες. Από τη μία πλευρά, οι Βρυξέλλες αντιμετωπίζουν το Πεκίνο σαν στρατηγικό ανταγωνιστή, από την άλλη πλευρά θέλουν να παραμείνουν συνεργάτες σε κλιματικά και γεωπολιτικά θέματα.
«Πράσινες» δεσμεύσεις
Στις εκλογές του 2019, το ευρωπαϊκό μπλοκ ισχυριζόταν ότι ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής στους κλιματικούς στόχους. Στην Ευρωβουλή αναμένεται τώρα να προστεθούν περισσότεροι δύσπιστοι απέναντι στις πολιτικές για το κλίμα και συνεπώς να αναθεωρηθούν οι περιβαλλοντικοί στόχοι και οι φιλοδοξίες.
«Η στροφή του Ευρωκοινοβουλίου προς τα δεξιά θα ευνοήσει μια επιβράδυνση στην εφαρμογή νέας περιβαλλοντικής νομοθεσίας και ενδέχεται ακόμα και να αποδυναμώσει υφιστάμενες συμφωνίες, όπως την κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης μέχρι το 2035», ανέφεραν αναλυτές της Citi στα τέλη Μαΐου. «Αυτό μπορεί να σημαίνει περισσότερη στήριξη προς την πυρηνική ή ακόμα και στήριξη της υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking) για φθηνότερο και πιο αξιόπιστο φυσικό αέριο», τόνισαν.
Το μέλλον της Ουκρανίας
Παρότι η επεξεργασία του ουκρανικού αιτήματος για ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. αναμένεται να ολοκληρωθεί μετά από χρόνια, έχει ήδη γεννηθεί το εξής ερώτημα: πόσο πρέπει να αλλάξει η Ε.Ε. για να αποδεχθεί και να λειτουργεί με νέα μέλη; Σύμφωνα με το CNBC υπάρχει η αίσθηση ότι το μπλοκ θα πρέπει να αλλάξει τους κανόνες περί ομοφωνίας και να υιοθετήσει ειδική πλειοψηφία, ώστε να λαμβάνονται ευκολότερα οι αποφάσεις με μεγαλύτερο αριθμό μελών.
Παράλληλα, εάν προστεθεί η Ουκρανία, τότε θα υπάρξουν βέβαια μεγάλες αλλαγές στην κατανομή των κονδυλίων από τα ευρωπαϊκά προγράμματα, το οποίο βέβαια θα δυσαρεστήσει ορισμένες χώρες. «Με περαιτέρω τόνωση της ευρωσκεπτικιστικής διάθεσης είναι πιθανό να επιβαρυνθούν οι τολμηρές μεταρρυθμίσεις, καθιστώντας δύσκολη τη διεύρυνση», σημειώνουν οι αναλυτές της Citi.
Η οικονομία
Σύμφωνα με ευρωπαϊκή δημοσκόπηση που διενεργήθηκε τον Μάρτιο, οι πολίτες θεωρούν ότι οι σημαντικότερες πτυχές για το μέλλον της Ευρώπης είναι η οικονομία, η κοινωνική δικαιοσύνη και η αγορά εργασίας. Η προτεραιοποίηση αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική ενόψει Ευρωεκλογών, δεδομένου ότι το μπλοκ προσπαθεί να ανακάμψει από την κρίση του πληθωρισμού.
Αναλυτές της Goldman Sachs σημείωσαν τον Μάιο ότι η Ε.Ε. αντιμετωπίζει τρία διαρθρωτικά ζητήματα: τις προβλέψεις για το δημογραφικό, ασθενείς επενδύσεις στη βιομηχανία σε σύγκριση με τις ΗΠΑ και χαμηλή ανάπτυξη παραγωγικότητας.
