Ανάμεσα στις ανθρώπινες ιστορίες που ξεχώρισαν, ήταν και αυτή μιας νεαρής κοπέλας που μόλις είχε μετακομίσει σε νέα κατοικία. Η Μαριλένα Μ. 10 μέρες πριν αποφάσισε να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή της μετακομίζοντας σε νέα κατοικία μαζί με τον άνδρα της και το δυόμιση ετών παιδί τους.
Το σπίτι που άφησε μετά 4 χρόνια κάηκε, ευτυχώς όχι ολοσχαιρώς, και το είδε live σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων. Τι σκέφτεσαι εκείνη τη στιγμή; Πόσες αναμνήσεις περνούν το δευτερόλεπτο από μπροστά σου; H ίδια μίλησε στην Athens Voice για την σοκαριστική στιγμή όπως την χαρακτήρισε.
«Μετά από 4 χρόνια είπαμε με τον άνδρα μου να αλλάξουμε σελίδα στη ζωή μας και να μετακομίσουμε. Πώς τα φέρνει έτσι η ζωή και λίγες μέρες μετά, το σπίτι που κάναμε τα πρώτα όνειρα για την κόρη μας, να έχει γίνει σχεδόν στάχτη», μας λέει η Μαριλένα.
«Μου τηλεφώνησε η κουνιάδα μου και είπε αμέσως να βάλω το δελτίο ειδήσεων. Εκεί, τι να δω; Το σπίτι μας να τυλίγεται στις φλόγες και άτομα γύρω από την οικία να προσπαθούν να τις σβήσουν. Και αμέσως σκέφτομαι πως ευτυχώς πρόλαβα να φύγω. Τι θα έκανα με το παιδί αν βρισκόμουν εκεί;», αναρωτήθηκε κατά τη συνομιλία μας. Εκεί τι απαντάς;
Η Μαριλένα έβαλε τα κλάματα αντικρίζοντας αυτές τις εικόνες. «Σοκαρίστηκα, άρχισα να στέλνω μηνύματα στους κοντινούς μου ανθρώπους.» Εν συνεχεία εξέφρασε την ανακούφισή της πως αυτές τις ημέρες δεν είχε προλάβει στο σπίτι να μπεις νέος ένοικος. «Πώς θα το ξεπερνούσε αυτό; Όταν πας για μια νέα αρχή και ξαφνικά διαλύονται όλα; Πώς επιστρέφεις;».
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας η Μαριλένα εξέφραζε διαρκώς την αγωνία της, τη στιγμή που είδε τα στιγμιότυπα στην τηλεόραση, για το τι απέγιναν και τα 4 νεογέννητα γατάκια με τη μητέρα τους. Όπως αποκάλυψε, κάποιος τα πήρε από το σπίτι που κάηκε, στο οποίο είχαν βρει τη στέγη τους, και τα μετέφερε με ασφάλεια στην Πλαζ Πατρών. Εκεί η αδερφή της, τα εντόπισε και τα επέστρεψε στο νέο σπίτι της Μαριλένας, μαζί με τη μαμά τους. Καμιά ζωή δεν περισσεύει.
Η Πάτρα, όπως και τόσες άλλες περιοχές, καλείται τώρα να μετρήσει τις πληγές της. Και όπως είπε η Μαριλένα, «πώς επιστρέφεις;». Κάθε φλόγα που σβήνει, πρέπει να μας φωτίζει, όχι να μας καίει ξανά.
