Το βούλευμα του Συμβούλιου Πλημμελειοδικών απέρριψε το αίτημα υφ’ όρον αποφυλάκιση του Γιάννη Μιχαηλίδη, υπογραμμίζει ότι η διαγωγή του είναι «προσχηματικά καλή και η απόλυτη αναγκαιότητα της συνέχισης της κράτησης του για την αποτροπή τέλεσης άλλων αδικημάτων παραμένει».
Την ίδια στιγμή οι συνήγοροι του Γιάννη Μιχαηλίδη σε δήλωσή τους υπογραμμίζουν ότι «οι αντοχές του κράτους δικαίου κατέρρευσαν εκκωφαντικά».
Συγκεκριμένα, το επίμαχο βούλευμα, μεταξύ των άλλων, αναφέρει:
«Ο αιτών κατάδικος εξέτιε την ποινή του στο κατάστημα κράτησης Κορυδαλλού έως τις αρχές του 2019, οπότε ζήτησε να με ταχθεί στην ΚΑΥΦ του καταστήματος κράτησης Κορυδαλλού, προκειμένου να συμπληρώσει τα αναγκαία ημερομίσθιά για τον ευεργετικό υπολογισμό της ποινής του και για να απολυθεί πιο νωρίς, ωστόσο κρίθηκε από τις αρμόδιες αρχές ότι έπρεπε να πεταχτεί στην αγροτική φυλακή Τίρυνθας, οπότε και στη συνέχεια μετήχθη, λαμβάνοντας κανονικά εκπαιδευτικές άδειες για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Στη συνέχεια αυτός απέδρασε από την ανωτέρω αγροτική φυλακή 7 Ιουνίου 2019 και ακολούθως προέβη στην ανάπτυξη επανειλημμένη και ιδιαιτέρως σοβαρή εγκληματική δράση σε μεγάλη ακτίνα δράσης σε όλη την επικράτεια, τελώντας – εκτός των άλλων – ληστεία κατά συναυτουργία και κατά συρροή, κλοπή κατ’ εξακολούθηση με διάρρηξη, παράνομη κατοχή και μεταφορά πολεμικού τυφεκίου και υποπολυβόλου.
Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο λόγος που απέδρασε ήταν ότι είχε ενημερωθεί πως το εξής θα αποστερούνται των εκπαιδευτικών αδειών και ότι δεν είχε άλλη διέξοδο. Πλην όμως, ουδόλως αναφέρεται στην μεγάλη και ιδιαίτερη επικίνδυνη δράση που ανέπτυξε, αμέσως σχεδόν, μετά την απόδραση του, παρά μόνο ισχυρίζεται ότι ο καταζητούμενος, δεν είχε άλλο τρόπο να επιβιώσει, ωστόσο, αυτή η επιλογή του να αποδράσει και να προχωρήσει ένα νέο κύκλο βαριάς εγκληματικής δραστηριότητας, …. καταδεικνύει σαφώς τόσο την σταθερή ροπή του προς το έγκλημα, με στοιχεία έντονης αντικοινωνικής συμπεριφοράς, όσο και το ότι η πολυετής παραμονή του στο κατάστημα κράτησης από την 1/2/2013 έως και την 7/6/2019 δεν συνέβαλλε καθόλου στο σωφρονισμό του.
Εξάλλου, και οι διαγωγή του στη φυλακή μέχρι τότε ήταν προσχηματικά καλή (μέχρι τότε είχε τιμωρηθεί με την απόφαση 3/ 1.1.2014 του πειθαρχικού συμβουλίου του καταστήματος κράτησης Κορυδαλλού με την – διαγραφείσα σήμερα – ποινή του περιορισμού σε ειδικό κελί κράτησης για πέντε ημέρες και την ποινή των 35 βαθμών συνολικά για τις πράξεις της άσκησης βίας, της απείθειας και τον ύβρεων κατά μελών του προσωπικού).
Περαιτέρω αυτός κατηγορείται ότι φέρεται να είχε τελέσει την 24.2.2018 απλή συνέργεια σε στάση κρατουμένων στον Κορυδαλλό, όπου, σύμφωνα με αντίγραφο του κατηγορητηρίου που προσκομίζει, κρατούμενοι εξήλθαν από την πτέρυγα τους, επιτέθηκαν κατά σωφρονιστικών υπαλλήλων, έσπασαν κάμερες ασφαλείας και αφαίρεσαν από σωφρονιστικό υπάλληλο δύο κλειδιά και από τους άλλους σωφρονιστικούς υπαλλήλους δύο ασυρμάτους επικοινωνίας, κατηγορία που του αποδόθηκε και για την οποία απολογήθηκε στην β´ ανακρίτρια Πειραιά.
Ακόμη, ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι η ανακοίνωση στο Indymedia::Athens, που υπέγραψε μαζί με άλλους πέντε συγκατηγορούμενους του, σε συμπαράσταση του αναρχικού Ντίνου Γιαντζόγλου, μέλος της οργάνωσης πυρήνες της φωτιάς, παρέχοντας ψυχική συνδρομή και ενίσχυση στην ειλημμένη απόφαση των κρατουμένων, που συνιστά την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού, δεν έγινε στις 24– 2–2018, αλλά τέσσερις ημέρες μετά την στάση κρατουμένων, πλην όμως από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι ο παραπάνω ισχυρισμός του είναι βάσιμος και επομένως μπορεί η κατηγορία αυτή να ληφθεί υπόψη στην παρούσα διαδικασία, ανεξάρτητα αν ο εκκαλών έχει βάσιμες προσδοκίες περί απαλλαγής του με βούλευμα.
Ενόψει τούτων, το χρονικό διάστημα από την άνω φυλάκιση του 29 Ιανουαρίου 2020 μέχρι και σήμερα και η καλή διαγωγή του εντός αυτού δεν κρίνονται ικανά να οδηγήσουν σε ασφαλές συμπέρασμα περί της ελλείψεως επικινδυνότητας του για την τέλεση και νέων αξιόποινων πράξεων, αν αφεθεί ελεύθερος διότι το χρονικό σημείο της συμπλήρωσης των τυπικών προϋποθέσεων αποφυλακίσεως του πλησίαζε και η τέλεση πειθαρχικών παραπτωμάτων από εκείνον θα ισοδυναμούσε με (παράλογη) έκφραση βουλήσεως της παραμονής του στην φυλακή.
Η διαγωγή του λοιπόν κατά το πρόσφατο χρόνο είναι προσχηματικά καλή και η απόλυτη αναγκαιότητα της συνέχισης της κράτησης του για την αποτροπή τέλεσης άλλων αδικημάτων παραμένει.
Ειδικότερα αυτή η κρίση – περί της κατ’ επίφαση καλής διαγωγής του – δεν είναι αυθαίρετη, αλλά στηρίζεται σε σταθερή βάση, την οποία ο ίδιος ο κρατούμενος δημιουργούσε, δοκιμαζόμενους κατά το χρόνο της ελεύθερης διαβίωσης του, που παρανόμως ανέκτησε με την απόδραση του, ενώ γνώριζε πολύ καλά τις δυσμενείς συνέπειες της μη συμμόρφωσης του με την νομιμότητα, που τελικά της αποδέχτηκε επιλέγοντας συνειδητά και με διάρκεια της σοβαρή εγκληματική δράση.
Ακολουθεί η η δήλωση των συνηγόρων του:
Μετά το απορριπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας για το Γιάννη Μιχαηλίδη, με το οποίο το Συμβουλίου Εφετών Λαμίας αρνήθηκε την υφ’ όρον αποφυλάκισή του, οι συνήγοροί του, Θεόδωρος Μαντάς και Γεώργιος Κακαρνιάς, έκαναν την ακόλουθη δήλωση:
«Η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας αποτελεί για όλους μας δυσάρεστη έκπληξη. Οι αντοχές του κράτους δικαίου κατέρρευσαν εκκωφαντικά. Η ανθρωπιά και η ευαισθησία απέδρασαν από την ελληνική Δικαιοσύνη. Το διακύβευμα της απόφασης αυτής, η απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής. Δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια, θα εξαντλήσουμε σε κάθε επίπεδο τη θεσμική λειτουργία της Δικαιοσύνης με την προσδοκία ότι θα πρυτανεύσει η αναγκαία λογική, αφού για εμάς το διακύβευμα είναι να μην χαθεί η ανθρώπινη ζωή. Οι επιλογές που θα κάνουμε υπαγορεύονται από την αναγκαιότητα αυτή».
