Ο σεξουαλικός παιδοβιασμός προκειμένου στη συνέχεια τα παιδιά να εξωθηθούν στην πορνεία, αναρωτηθήκαμε πού γίνεται; Σε ποιο κοινωνικό περιβάλλον ανθεί; Πού βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο κάθε Μίχος εύκολα να εισχωρήσει; Με την ανοχή ή όχι της ίδιας της οικογένειας του παιδιού -θύματος;

Έχουμε σκεφτεί πως είναι το περιβάλλον της φτώχειας, της κοινωνικής εξαθλίωσης;

Δεν φταίνε μόνο τα κενά και οι ελλείψεις της κοινωνικής πρόνοιας, η οικογένεια, το παιδαγωγικό μας σύστημα (που αφήνει τα παιδιά χωρίς ενημέρωση ή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση), η αδιαφορία και η ανοχή μας σε αυτά που βλέπουμε δίπλα μας και δεν φωνάζουμε, δεν τα καταγγέλλουμε.

Η εκπόρνευση παιδιών είναι, κυρίως, ένα φαινόμενο… ταξικό. Και ανθεί στις κοινότητες των εξαθλιωμένων. Στους μακροχρόνια άνεργους, στις κοινότητες των Ρομά, στους πρόσφυγες, σε εκείνους που δεν μπορούν να κερδίσουν τα απαραίτητα, να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ζωή. Που ζουν στην εξαθλίωση του φτωχόσπιτου, χωρίς ρεύμα τις περισσότερες φορές, της παράγκας, του καταυλισμού. Που ζουν στο περιθώριο της κοινωνίας.

Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η άμεση υποστήριξη της πολιτείας. Να ενταχθούν με αξιοπρέπεια στην κοινωνία οι εξαθλιωμένοι. Ας αναρωτηθούμε μόνο πώς μπορεί να γίνει αυτό.Η εκπόρνευση παιδιών είναι φαινόμενο… ταξικό! Του συγγραφέα Βασίλη Χριστόπουλου