Η 8η Αυγούστου του 2017 ήταν μία από τις τελευταίες ημέρες της Σάνον Γιου στα γραφεία της Coca-Cola στην Ατλάντα. Η Coca-Cola αγωνιζόταν να διατηρήσει το προβάδισμά της στην παγκόσμια αγορά αναψυκτικών, καθώς οι άλλοτε πιστοί πελάτες της στρέφονταν σε άλλες μάρκες που πλασάρονταν με εικόνες από υδροφόρους ορίζοντες ή από φυτικές θεραπείες ή δύσκολα αθλήματα και όχι με τη μόδα της μάζας. Το σχέδιο του νέου διευθύνοντος συμβούλου προέβλεπε αναδιάρθρωση της επιχείρησης και 1.200 απολύσεις. Η Γιου, χημικός σε ηλικία άνω των 50, ήταν ανάμεσά τους και είχε ενημερωθεί σχετικά μερικές εβδομάδες νωρίτερα.
Κάθε φορά, όμως, που η εταιρεία απέλυε κάποιον, ήταν πάντα πιθανόν αυτός να πάρει κάτι μαζί του και η Coca-Cola, η εταιρεία που κατέχει το πιο διάσημο εμπορικό μυστικό του κόσμου, δηλαδή τη συνταγή του αναψυκτικού της, είχε επίγνωση του κινδύνου και είχε λάβει τα μέτρα της. Είχε θέσει σε εφαρμογή ένα σχήμα καταχωρίσεων παρόμοιο με εκείνο των μυστικών υπηρεσιών, και χρησιμοποιούσε ένα λογισμικό που παρακολουθούσε τη χρήση των δεδομένων από τους υπαλλήλους. Η Σάνον Γιου είχε πρόσβαση σε ορισμένες από τις επτασφράγιστες πληροφορίες της εταιρείας και ειδικότερα τη χημική σύνθεση του προστατευτικού στρώματος στα δοχεία στα οποία πωλείται η Coca-Cola. Δηλαδή στο «δεύτερο εμπορικό μυστικό» της εταιρείας, όπως το χαρακτήρισε αργότερα δικαστής του αμερικανικού κράτους. Οι συσκευασίες αυτές είναι ακριβές και υπό μία έννοια πιο σημαντικές από τη συνταγή του αναψυκτικού, που έχει διατηρηθεί μυστική με τόσους θεατρινισμούς, καθώς χωρίς αυτό το προστατευτικό στρώμα η Coca-Cola θα μπορούσε να διαβρώσει το κουτί στο οποίο πωλείται. Η χημική σύνθεση αυτή, ωστόσο, δεν ανήκει στη διάσημη εταιρεία αλλά στις πολυεθνικές εταιρείες προστατευτικών στρωμάτων που συνεργάζονται μαζί της.
Η Γιου προσπάθησε με όλους τους δυνατούς τρόπους να ξεκλειδώσει τα μυστικά της χημικής σύνθεσης χρησιμοποιώντας κάθε είδους κλειδάριθμους, προγράμματα υπολογιστών και ειδικά λογισμικά. Υστερα από αλλεπάλληλες αποτυχίες και απογοητεύσεις, χρησιμοποίησε το κινητό της για να φωτογραφίσει σειρά αρχείων από τον υπολογιστή της και κατόρθωσε να «ανεβάσει» διάφορα κρυπτογραφημένα αρχεία και να αποθηκεύσει σε προσωπικό της λογαριασμό στο Google. Ηταν η προτελευταία ημέρα της στην εταιρεία και στις 17 Αυγούστου ταξίδευε για την κινεζική πόλη Βεϊχάι. Εκεί συναντήθηκε με επιχειρηματίες που άρχισαν να τη βοηθούν να αναπτύξει τη δική της εταιρεία προστατευτικών στρωμάτων συσκευασιών. Ενα μήνα αργότερα πετούσε για το Πεκίνο, όπου θα υπέβαλλε αίτηση στο εθνικό πρόγραμμα εγγυήσεων και δανείων, το «Χιλιάδες Ταλέντα». Οπως τόνιζε στην αίτησή της, σκόπευε να καταργήσει το «διεθνές μονοπώλιο» της παγκόσμιας βιομηχανίας συσκευασιών που είχε αυτή της Coca-Cola. Κεντρικό στοιχείο στο σχέδιό της ήταν τα αρχεία που είχε πάρει από τον προσωπικό της υπολογιστή στην Coca-Cola και όπως φαίνεται είχε επίγνωση ότι εμπλεκόταν, έτσι, σε κάτι παράνομο και θα είχε περιπέτειες.
Στόχος, η αντιγραφή της χημικής σύνθεσης του προστατευτικού στρώματος στα δοχεία στα οποία πωλείται το αναψυκτικό, δηλαδή του «δεύτερου εμπορικού μυστικού» της εταιρείας.
Τρία χρόνια αργότερα, βρέθηκε υπόδικη όταν οι ενδιαφερόμενες εταιρείες υπέβαλαν σειρά αγωγών εναντίον της για κλοπή και διάθεση εμπορικών μυστικών και εμπορική κατασκοπεία. Στελέχη της αντικατασκοπείας πολλών δυτικών οικονομιών είχαν επανειλημμένως προειδοποιήσει σχετικά με το κινεζικό πρόγραμμα των «Χιλιάδων Ταλέντων». Είχαν αναφέρει πως στόχος του είναι να προσελκύσει και να επιστρατεύσει Κινέζους επιστήμονες και μηχανολόγους που βρίσκονται στο εξωτερικό για σπουδές και για επαγγελματικούς λόγους, και να τους δελεάζουν με υποσχέσεις για γενναιόδωρες επιδοτήσεις για απαλλαγή από γραφειοκρατικά κωλύματα ώστε να επιστρέψουν στην Κίνα και να ανοίξουν εκεί επιχειρήσεις. Αλλά οι υποσχέσεις αυτές ενθαρρύνουν παράλληλα την κλοπή εμπορικών μυστικών από τις ξένες εταιρείες.
Σύμφωνα με τον Τζέι Ταμπ, πρώην διευθυντικό στέλεχος του FBI, «στην πραγματικότητα αυτά τα προγράμματα δεν είναι παρά το προσωπείο των μυστικών υπηρεσιών». Ο ίδιος υπογραμμίζει πως είναι πλέον κοινό μυστικό ότι αυτά τα προγράμματα χρησιμοποιούνται για να επιστρατεύει το Πεκίνο ανθρώπους «που θα συγκεντρώσουν πληροφορίες παράνομα». Η περίπτωση της Γιου επιβεβαιώνει αυτό το σενάριο τουλάχιστον έως ένα βαθμό. Παράλληλα, η Γιου βρισκόταν στην Coca-Cola σε μια κρίσιμη περίοδο, όταν η εταιρεία κατηγορείτο πως ένα από τα συστατικά της συσκευασίας της ήταν επικίνδυνο. Πολλές έρευνες, όχι όλες πάντως, μιλούν για το συστατικό ΒΡΑ που παρεμβαίνει στο ενδοκρινολογικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού, αυξάνοντας τον κίνδυνο μιας σειράς ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 2 και η πρόωρη εφηβεία. Το 2010 η Γαλλία απαγόρευσε τη χρήση του ΒΡΑ στα μπουκάλια που προορίζονται για μωρά και στη συνέχεια διεύρυνε την απαγόρευση, περιλαμβάνοντας όλες τις συσκευασίες τροφίμων στη χώρα.
