Η καίρια θέση της Κρήτης την καθιστά ένα από τα σημαντικότερα γεωστρατηγικά σημεία της υφηλίου, στο σταυροδρόμι της Ευρώπης, της Αφρικής και της Ασίας. Μαζί όμως με τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου αποτελεί και φυσικό σύνορο μεταξύ δυτικού και ανατολικού πολιτισμού ή του «Οριενταλισμού» (Orientalism), όπως συνήθιζε η Δύση ν’ αποκαλεί υποτιμητικά τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Ιστορικά αποτελούσε το μήλο της έριδας για όλες τις ναυτικές δυνάμεις της περιοχής, αφού η κατοχή της εξασφάλιζε τον έλεγχο της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου, της σημαντικότερης θαλάσσιας λεκάνης του τότε γνωστού κόσμου. Επιπλέον, είναι το μοναδικό (και μάλιστα διπλό) κατώφλι εισόδου στο Αιγαίο και μέσω των Στενών των Δαρδανελίων και του Βοσπόρου, στη Μαύρη Θάλασσα, μια περιοχή που απέκτησε ακόμα πιο ιδιαίτερη σημασία για την αρχιτεκτονική του Ευρω – ατλαντικού χώρου ύστερα από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Για όλα αυτά, στις μέρες μας ο ρόλος της Κρήτης όχι μόνο δεν εξασθένησε αλλά ενισχύεται συνεχώς και η Τουρκία το ξέρει πολύ καλά. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τόσο η υψηλή στρατηγική της, όπως εκφράζεται τα τελευταία χρόνια με το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, όσο και το απότοκο αυτής το παράνομο τουρκολιβυκό σύμφωνο «σκοντάφτουν» και «πέφτουν» πάνω στην Κρήτη.
Το θρυμμάτισμα…
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να αντιληφθεί ότι η θέση του νησιού θρυμματίζει το ψευδεπίγραφο τουρκικό αφήγημα της “Mavi Vatan” και όλες τις ανυπόστατες αιτιάσεις που προκύπτουν από αυτό. Κι αυτό είναι κάτι που εκνευρίζει τους Τούρκους, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να δώσουν επίφαση εγκυρότητας στο ανυπόστατο από οποιαδήποτε νομική άποψη τουρκολιβυκό σύμφωνο, επιχείρησαν να την «εξαφανίσουν», χρησιμοποιώντας «τουρκολιβυκά» μαθηματικά, αφού οριοθέτησαν τις γραμμές βάσεως από τις τουρκικές ακτές να περνούν – απίστευτο!! – πάνω από την Κρήτη και να φτάνουν στις ακτές της Βόρειας Αφρικής, αγνοώντας προφανώς ότι πρόκειται για το πέμπτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου και σχεδόν τριάντα φορές μεγαλύτερο από τη Μάλτα!!! Αν δεν της αρέσει η πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο γι’ αυτήν.
Η Κρήτη όμως δεν υποβαθμίζεται. Η γεωγραφική της θέση και γνωστή μας είναι και οι στοχευμένες κινήσεις του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ ενισχύουν τις υποδομές της εξυπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο την υψηλή στρατηγική της χώρας και το γεωπολιτικό ειδικό της βάρος. Έτσι λοιπόν οι εντολές που εδόθησαν από το 2020, μεσούσης της ελληνοτουρκικής κρίσης εκείνης της χρονιάς για τη δημιουργία βάσης ελικοπτέρων διαφόρων τύπων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών του Στρατού Ξηράς στο Ηράκλειο θα εξυπηρετήσει την αναδιοργάνωση της 5ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας που ήδη «τρέχει». Η αναβάθμιση και η επέκταση των εγκαταστάσεων του ναυστάθμου της Σούδας προκειμένου να είναι σε θέση να φιλοξενεί ένα σημαντικό μέρος του Στόλου μας, αποφασίστηκε επίσης τότε και τελικά παρουσιάστηκε πρόσφατα στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή και αναμένεται να υλοποιηθεί με ταχύτατους ρυθμούς το προσεχές διάστημα. Στην Κρήτη επίσης, συνεχής είναι η παρουσία των ελληνικών πτερύγων με την 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά, να εποπτεύει Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, ημέρα και νύκτα.
Η Σούδα πλέον της εθνικής σημασίας της αποτελεί και την σημαντικότερη στρατιωτική εγκατάσταση των ΗΠΑ στην Ελλάδα, αφού ήδη χρησιμοποιείται από Πολεμικό Ναυτικό, Αεροπορία και δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων. Γι’ αυτό το λόγο θα υποστεί μια σειρά βελτιώσεων και επεκτάσεων (προβλήτες αεροπλανοφόρων) στις εγκαταστάσεις της για την υποστήριξη των επιχειρήσεων τους στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή.
Ναυτικά Στρατηγεία
Δεν είναι όμως μόνο η Σούδα. Η Κρήτη χαίρει της ευρείας αναγνώρισης της θέσης της και σε επίπεδο Συμμαχίας. Κατόπιν σχετικής πρότασης του ΓΕΕΘΑ, δύο ναυτικά στρατηγεία θα αναπτυχθούν μελλοντικά στην Κρήτη εντασσόμενα στο αμυντικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, και θα ανεβάσουν κατακόρυφα τη ναυτική παρουσία συμμαχικών μονάδων στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν συνυπολογίσει κανείς ότι στην Κρήτη λειτουργούν με απόλυτη επιτυχία ήδη τρεις νατοϊκές οντότητες, το Κέντρο Αριστείας Ενοποιημένης Αντιαεροπορικής και Αντιπυραυλικής Άμυνας, το Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής και το Πεδίο Βολής Κρήτης, εύκολα αντιλαμβάνεται ο κάθε καλόπιστος παρατηρητής τον εκνευρισμό της Άγκυρας που βλέπει την Κρήτη ως την ατσάλινη σφήνα στο μαλακό υπογάστριο των μαξιμαλιστικών της επιδιώξεων.
Το νεοοθωμανικό όραμα της μετατροπής της Ανατολικής Μεσογείου σε «τουρκική λίμνη» και οι αναθεωρητικές βλέψεις της Τουρκίας που επιδιώκουν να την καταστήσουν περιφερειακή δύναμη, θα μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως ανεκπλήρωτοι πόθοι. Παρόμοια τύχη θα έχουν και οι μεγαλοπρεπείς φιέστες που ετοιμάζει πυρετωδώς το τουρκικό καθεστώς με φόντο το 2023 και τις εκλογές, οι οποίες θα καταλήξουν σε απόλυτο φιάσκο πολύ απλά γιατί τελικά αυτό που θα έχουν να επιδείξουν 100 χρόνια μετά την ίδρυση του σύγχρονου τουρκικού κράτους είναι μαξιμαλιστικοί χάρτες «εμπλουτισμένοι» με τον ευφάνταστο όρο Mavi Vatan.
Κι επειδή γίνεται ευρέως λόγος για μια νεοοθωμανική αντίληψη των πραγμάτων η οποία επιχειρείται να ενσωματωθεί εδώ και χρόνια από το κυβερνών AKP στο DNA της τουρκικής κοινωνίας, ας μην ξεγελιόμαστε από την πρόσκαιρη νηνεμία στην τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό. Υπάρχουν άλλωστε κι άλλες ημερομηνίες-ορόσημα όπως το 2053 (600 χρόνια από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης) ή το 2071 (1000 χρόνια από την Μάχη του Ματζικέρτ) που οι αναβιωτές της Οθωμανικής αυτοκρατορίας θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν με επικοινωνιακούς όρους.
Αλλά – όπως λένε χαρακτηριστικά στρατιωτικοί αναλυτές – «όπως τώρα έτσι και τότε και πάντα θα υπάρχει η Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και τα άλλα νησιά μας και φυσικά το Αιγαίο προστατευμένα και φυλασσόμενα από τις Ένοπλες Δυνάμεις μας μέχρι το όνειρο της Mavi Vatan να στοιχειώσει».
Αυτή είναι σίγουρα μια επισήμανση προς εκείνους τους κύκλους εντός και εκτός των τειχών, που ακόμα και τώρα επιλέγουν την «πολιτική ίσων αποστάσεων» στις ελληνοτουρκικές διαφορές που φυσικά εξυπηρετεί τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας, γιατί πολύ απλά οι ίσες αποστάσεις σημαίνουν ότι ο τρίτος εμπλεκόμενος δεν λαμβάνει θέση επί δικαίου ή αδίκου, οπότε ο αδικούμενος καταλήγει να αντιμετωπίζεται ακόμα και ως δυνητικά υπεύθυνος για την αδικία που του γίνεται.
Τώρα για όσους έχουν προφανώς σαγηνευτεί από την επιχείρηση γοητείας που έχει εξαπολύσει τον τελευταίο καιρό η Τουρκία και για όσους δεν πείθονται ακόμη, στρατιωτικές πηγές παραπέμπουν στην ιστορία του 17ου αιώνα όταν η τότε Οθωμανική αυτοκρατορία πολιορκούσε την Βιέννη. Οι επιδιώξεις δεν έχουν αλλάξει τουναντίον. Άλλωστε φέτα – φέτα τρώγεται το σαλάμι…
