Η άσκηση ως το μοναδικό ‘φάρμακο’ χωρίς παρενέργειες
Η επιστημονική έρευνα της τελευταίας δεκαετίας καθιστά σαφή την αξία της άσκησης σε επίπεδο πρόληψης νοσημάτων αλλά και σε επίπεδο θεραπείας ή συμπληρωματικής θεραπείας στις ήδη προσφερόμενες θεραπευτικές επιλογές. Μάλιστα , μελέτες της τελευταίας πενταετίας δείχνουν πώς η έλλειψη συστηματικής φυσικής δραστηριότητας συνδέεται με την εμφάνιση πολλών νόσων. Ήδη, τη δεκαετία του ΄90 σε συνέδριο της αμερικανικής καρδιολογικής εταιρείας είχε λεχθεί ότι «αν η άσκηση μπορούσε να δοθεί σε μορφή χαπιού, θα ήταν το πιο ευρέως διαδεδομένο και ωφέλιμο φάρμακο για το έθνος».
Σημαντικά τα οφέλη της τακτικής άσκησης σε όλα τα άτομα, ανεξαρτήτου ηλικίας ή βαθμού αναπηρίας
Τα οφέλη της τακτικής άσκησης (ψυχολογικά και σωματικά) καταγράφονται για όλα τα άτομα ανεξαρτήτου ηλικιακής κατηγορίας ή βαθμού αναπηρίας. Γι’ αυτό έχει σημασία η συστηματική σωματική δραστηριότητα να ενθαρρύνεται τόσο για τα παιδιά (προ)σχολικής ηλικίας όσο και για τους ενήλικες κάθε αναπτυξιακού σταδίου.
Ένα πρόγραμμα συστηματικής άσκησης (με μακρά δηλαδή διάρκεια) αποφέρει θετικές συναισθηματικές αποκρίσεις κατά τη διάρκεια της άσκησης αλλά και μετά από αυτή, λειτουργεί αντιρροπιστικά στις αρνητικές καταστάσεις του στρες, του άγχους, της σύγχυσης, δίνοντας τη δυνατότητα να αποσπάται κανείς από τις καθημερινές ανησυχίες και απογοητεύσεις της ζωής.
Σημαντική και η σχέση μεταξύ άσκησης και βελτίωσης ή διατήρησης των γνωστικών μας λειτουργιών (μνήμης, μάθησης, προσοχής κ.ά). Πρακτικά αυτό μεταφράζεται π.χ. με πρόοδο των ακαδημαϊκών επιδόσεων του παιδιού ή με συγκράτηση της γνωστικής έκπτωσης που σημειώνεται με την πάροδο της ηλικίας.
Η αυτοπεποίθηση, η αυτο-αποτελεσματικότητα, η αυτοδυναμία αποτελούν μόνο μερικές ψυχολογικές παραμέτρους της άσκησης, που ενισχύονται ακόμη περισσότερο μέσα από εμπλουτισμένα κοινωνικά περιβάλλοντα σαν αυτά που παρέχει ο ομαδικός ή μαζικός αθλητισμός.
Επιτακτική η ανάγκη να περάσουμε σε έναν τρόπο ζωής που θα περιλαμβάνει φυσική δραστηριότητα και θα βελτιώνει τη συνολική υγεία και ευεξία του ατόμου
Σε μια εποχή της οποίας ο σύγχρονος τρόπος ζωής επιτάσσει ολοένα περισσότερο χρόνο καθιστικής ζωής – κυρίως μπροστά από μια οθόνη – θα χαρακτήριζα επιτακτική την ανάγκη αλλά και πρόκληση να περάσουμε από τη μη δραστηριότητα στην καθημερινή φυσική δραστηριότητα. 15 λεπτά ημερήσιας άσκησης μειώνουν κατά 14% την πιθανότητα πρόωρου και αιφνίδιου θανάτου, ενώ 30 λεπτά ημερησίως την μειώνουν κατά 18% .
Σε περιπτώσεις ήπιας και μέτριας κατάθλιψης, η διεθνής βιβλιογραφία συνιστά 150 λεπτά εβδομαδιαίως οποιασδήποτε μορφής άσκησης. Μάλιστα, τα 150 λεπτά (2,5 ώρες) γρήγορου περπατήματος εβδομαδιαίως μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης κατά 25%, ενώ τα 75 λεπτά εβδομαδιαία τον μειώνουν κατά 18%.
Ασφαλώς, οι πάσχοντες από κάποιο νόσημα χρειάζεται να εποπτεύονται από τα θεράποντα ιατρό τους, όπως και καθένας προτού ξεκινήσει να ασκείται χρειάζεται να συμβουλευθεί τον οικογενειακό ιατρό του. Πάντως, το μήνυμα που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ότι ακόμη και η μέτρια σωματική άσκηση (όπως το περπάτημα) βελτιώνει τη συνολική υγεία και ευεξία του ατόμου.
Γράφει η Μαρία Νικολοπούλου MSc, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια στις Θεραπευτικές Δομές του ΟΚΑΝΑ (Οργανισμού κατά των Ναρκωτικών) και Ειδικός στη Διαχείριση του Πόνου – 6943613020
