Ηταν 9 Ioυλίου του 2013, όταν η είδηση πως μητέρα σκότωσε το μόλις 3 μηνών αγοράκι της και το έβαλε στην κατάψυξη του ψυγείου του σπιτιού -στο ορεινό χωριό Αλεποχώρι του Δήμου Ερυμάνθου Αχαΐας- όπου ζούσαν με το σύζυγο της και τα 16 μηνών δίδυμα παιδιά τους, «πάγωσε» την τοπική κοινωνία, αλλά και το πανελλήνιο.
Το ειδεχθές, για τα χρονικά, έγκλημα με δράστιδα την 31χρονη αποκαλύφθηκε κατά την επιστροφή του άνδρα της στην οικία τους, αφού προηγουμένως η σύγχρονη Μήδεια – όπως χαρακτηρίστηκε από τα ΜΜΕ της εποχής -φρόντισε, αν και νεκρό, να τοποθετήσει το βρέφος στην κούνια του!
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
«Πήγα στην κούνια και ακούμπησα το μωρό στα μάγουλα και ήταν παγάκια. Επαθα σοκ και δεν μπορούσα να το πιστέψω», είχε δηλώσει ο πατέρας του άτυχου μωρού, που την ημέρα της απολογίας της συζύγου του, βρέθηκε στα δικαστήρια της Πάτρας.
«Σωτηρία, γιατί μου το έκανες αυτό; Γιατί;» φώναξε, όταν είδε τη βρεφοκτόνο να βγαίνει από το δικαστήριο, με τη γυναίκα να καταρρέει στα σκαλιά και τους αστυνομικούς, στη συνέχεια, να τη μεταφέρουν στο περιπολικό.
Με ομόφωνη απόφαση εισαγγελέα και ανακριτή, κρίθηκε προφυλακιστέα για ανθρωποκτονία από πρόθεση και οδηγήθηκε στις γυναικείες φυλακές της Θήβας.
ΑΠΟΛΟΓΙΑ
Στην απολογία της είχε δηλώσει μεταμέλεια, επαναλαμβάνοντας πως δεν είχε πρόθεση να σκοτώσει το παιδί της. Οπως ισχυρίστηκε, το μωρό έκλαιγε και δεν έτρωγε, το χτύπησε για να «ηρεμήσει» και στη συνέχει το πέταξε στην κούνια, η οποία δεν είχε στρώμα. Οταν κατάλαβε ότι το παιδί ήταν νεκρό, το έβαλε στην κατάψυξη επί τριήμερο κι όταν επέστρεψε ο άνδρας της, το τοποθέτησε και πάλι στο κρεβατάκι του.
«Δεν τη μισώ τη λυπάμαι…» είχε πει, τότε, ο 49χρονος πατέρας, που εξέτιε ποινή κοινωφελούς εργασίας στον Δήμο Ερυμάνθου, για παλαιότερες καταδίκες του.
Η 31χρονη ανέφερε στην ανακρίτρια πως μέχρι την ηλικία των 19 ετών είχε μεγαλώσει σε ίδρυμα, ενώ στα 10 της είχε πέσει θύμα βιασμού από συγγενικό της πρόσωπο, καθώς και ότι στο παρελθόν είχε καταφύγει σε χρήση ναρκωτικών.
ΤΑ «ΘΥΜΑΤΑ»
Η δικηγόρος, Αγγελική Παναγιωτοπούλου, διορισθείσα συνήγορος υπεράσπισης της βρεφοκτόνου, ζήτησε τη διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης, αποδίδοντας την πράξη της κατηγορούμενης σε επιλόχεια κατάθλιψη. Μάλιστα, σε δηλώσεις της, είχε χαρακτηρίσει «θύματα» τόσο το βρέφος όσο και την εντολέα της.
Ταυτόχρονα, ανέδειξε την αδιαφορία των Κοινωνικών Υπηρεσιών, «διότι άφησαν απροστάτευτα τα παιδιά, παρά το γεγονός, ότι το «Χαμόγελο του Παιδιού» είχε καταγγείλει -με κατεπείγουσα ανακοίνωση από τον Σεπτέμβριου του 2012- τις άθλιες συνθήκες που ζούσε η πενταμελής οικογένεια. «Ηθικός αυτουργός είναι πρώτη η Πολιτεία και μετά μάνα», είχε πει χαρακτηριστικά. Πρωτόδικα, η παιδοκτόνος καταδικάστηκε σε ισόβια, αλλά στο Εφετείο κατάφερε και τα «έσπασε».
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Μετά την αποφυλάκισή της, ζούσε στην Πάτρα και συγκεκριμένα σε σπίτι της οδού Σώμερσετ, στο Ρίο. Εκεί, που το μεσημέρι του Σαββάτου 14 Ιανουαρίου 2023, βρέθηκε χωρίς τις αισθήσεις της στο κρεβάτι του υπνοδωματίου της, από τον σύντροφό της, ο οποίος και ενημέρωσε τις Αρχές.
Οπως έγραψε η εφημερίδα «Πελοπόννησος», ο θάνατος της 41χρονης, πια, γυναίκας, σύμφωνα με τη νεκροψία-νεκροτομή που διενήργησε ο ιατροδικαστής Πατρών, Ανδρέας Κοντογιάννης, οφείλεται σε «καρδιομεγαλία». Κατά πληροφορίες, η γυναίκα φαίνεται πως προσπάθησε να απαλλαγεί από την μπλούζα που φορούσε, στην προσπάθεια της να «αναπνεύσει». Η σωματοδομή της -όπως μετέφεραν πηγές στην «Π»- δεν θύμιζε σε τίποτα τη λεπτή και μικροκαμωμένη σιλουέτα, κατά τη σύλληψής της. Είχε πάρει αρκετά κιλά, γεγονός που σε συνδυασμό με τη θεραπευτική αγωγή που ελάμβανε (ψυχιατρικά φάρμακα), εκτιμάται πως επιδείνωσαν το καρδιολογικό της πρόβλημα.
«ΕΙΧΕ ΜΗΔΑΜΙΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ – ΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΘΟΥΝ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ»
Η πατρινή δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, Αγγελική Παναγιωτοπούλου, μιλώντας σήμερα στην «Πελοπόννησο της Δευτέρας », δήλωσε: «Επεσε η αυλαία του δράματος, μ’ ένα τραγικό τέλος μιας τραγικής ζωής, με πολλά θύματα την ίδια, το αγγελούδι που σκότωσε και τα άλλα παιδιά της που μεγάλωσαν χωρίς μητρική στοργή, όπως και εκείνη.
Η παιδοκτόνος, όταν τέλεσε το έγκλημα, είχε επιλόχεια κατάθλιψη. Είχε νοσηλευθεί σε Ψυχιατρική Κλινική και ήταν θύμα κι αυτή, όπως και το μωρό που του έκοψε το νήμα της ζωής του, επειδή αν και είχαν ενημερωθεί οι Κοινωνικές Υπηρεσίες για την ακαταλληλότητα της διαβίωσης και τις άθλιες συνθήκες που ζούσε η πενταμελής οικογένεια, οι αρμόδιοι φορείς κώφευσαν, καθώς και η τοπική κοινωνία. Υπήρξε εσώκλειστη σε ιδρύματα κι όταν ήταν κι αυτή παιδί είχε πέσει θύμα βιασμού από συγγενικό της πρόσωπό.
Μετά το έγκλημα τιμωρήθηκε για την πράξη της, αναγνωρίζοντας το δευτεροβάθμιο δικαστήριο σ’ αυτήν ελαφρυντικά, όμως αφού εξέτισε την ποινή της τα δύσκολα ήλθαν μετά την αποφυλάκισή της.
Η παιδοκτόνος δεν είχε καμία ευκαιρία επανένταξης στην κοινωνία μας, αφού δεν υπήρχε ο πυρήνας της οικογένειας που αποτελεί τον θεμέλιο λίθο στήριξης ακόμη και μιας προβληματικής προσωπικότητας και δη της θανούσης παιδοκτόνου και οι κοινωνικές δομές στήριξης αυτής είναι ανύπαρκτες.
Ως αποφυλακισθείσα και μάλιστα ως δράστιδα σε έγκλημα κατά της ζωής, η συγκεκριμένη παιδοκτόνο είχε μηδαμινή ελπίδα διαβίωσης κι επιβίωσης στην κατά τ’ άλλα ευνομούμενη κοινωνία μας.
Το κλειδί για την κοινωνική επανένταξη των κρατουμένων είναι η επιμόρφωση αυτών και η επαγγελματική τους αποκατάσταση. Η επιβίωση μετά την αποφυλάκισή τους είναι προβληματική. Η πλειονότητα των πρώην εγκλείστων πλήττεται από την ανεργία και κατά μεγάλο ποσοστό καταλήγει ξανά στη φυλακή. Το ποινικό μητρώο αποτελεί ένα αξεπέραστο εμπόδιο.
Ας προβληματισθούν οι αρμόδιοι, από αυτόν τον θάνατο για ένα καλύτερο μέλλον των αποφυφυλακισθέντων, οι οποίοι δεν παύουν να είναι πολλές φορές οι ανθρώπινες υπάρξεις ενός κατώτερου θεού και οφείλουμε σαν ευνομούμενη Πολιτεία και Κράτος δικαίου να πράξουμε τα δέοντα».
