Ποιο θα ήταν το τουριστικό πεπρωμένο της Υδρας αν δεν είχε γυριστεί εκεί το «Παιδί και το δελφίνι» το 1957 με τη Σοφία Λόρεν; Φυσικά και οι ξένοι θα αναγνώριζαν κάποια στιγμή το κάλλος της, το θάμβος που αισθάνεται κανείς πρωτομπαίνοντας στο λιμάνι, ίσως όμως να μην είχε γίνει το πρώτο νησί που έσυρε τον χορό της ακαταμάχητης έλξης που ασκεί το ελληνικό καλοκαίρι. Αυτή η ταινία μαζί με τη «Φαίδρα» της Μελίνας ήταν η απαρχή για τη διεθνή προβολή της. Σήμερα, 66 χρόνια από τότε που η Ιταλίδα σταρ πάτησε το πόδι της στα σοκάκια της, ο Δήμος Υδρας αποφάσισε να την κάνει επίτιμο δημότη, θέλοντας να την τιμήσει για την προσφορά της. Ετσι με ψήφισμα που εξεδόθη στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο και με τη βοήθεια της ιταλικής πρεσβείας στην Αθήνα (με τη δραστήρια επικεφαλής της Πατρίτσια Φαλτσινέλι), θα σχεδιαστεί μια ειδική εκδήλωση γι’ αυτό. «Βέβαια, η εύθραυστη υγεία της Σοφίας Λόρεν δεν της επιτρέπει να μας επισκεφθεί αλλά ευελπιστούμε να την έχουμε μαζί μας διαδικτυακώς», εξηγεί στη στήλη ο δήμαρχος Γιώργος Κουκουδάκης, προσθέτοντας ότι η συμμαχία «Υδρα – Ιταλία» έχει και άλλες σπουδαίες ιστορικές παραμέτρους. Πρόκειται για την ανάδειξη του καίριου ρόλου που είχαν δύο Ιταλοί φιλέλληνες την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Το όνομά τους θα δοθεί σε δρόμο του νησιού.
Ποιοι ήταν αυτοί; Ο Ιωσήφ Κιάπε, ένας εξαίρετος νομικός που ως Καρμπονάρος αναγκάστηκε να φύγει από την Ιταλία και βρέθηκε στην Υδρα το 1820. Δίδαξε γλώσσες και ύστερα βρήκε δουλειά στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων. Μόλις ξέσπασε ο Αγώνας πήρε μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις στο μπρίκι «Αγαμέμνων» και χρημάτισε γραμματέας του καραβοκύρη Αναστασίου Τσαμαδού και μετά του Λάζαρου Κουντουριώτη. Από το 1824 ο Κιάπε αρχίζει να εκδίδει στην Υδρα την εφημερίδα «Ο Φίλος του Νόμου», ενώ αργότερα εξέδωσε και μια γαλλόφωνη εφημερίδα για να παρακινήσει το φιλελληνικό στοιχείο προς στήριξη των ξεσηκωμένων. Ηταν τέτοιο το πάθος του που οι προεστοί της Υδρας ψήφισαν ομόφωνα να τον ανακηρύξουν πολίτη του νησιού. Αλλη μια ηρωική μορφή από την Ιταλία που στάθηκε στο πλευρό μας ήταν ο Παλερμιτάνος Φελίτσε Καζέρτα. Ηταν ναυτοδιδάσκαλος και δίδαξε στη Σχολή της Υδρας από το 1817 μέχρι το 1821. Υστερα αγωνίστηκε σε υδραίικα πλοία και πήρε μέρος σε πολλές εκστρατείες. Κατά το παρελθόν ο δήμος έχει τιμήσει Αμερικανούς και Ρώσους φιλέλληνες που βοήθησαν την Ελληνική Επανάσταση με έδρα το νησί. Ο τελευταίος πάντως που έλαβε τιμητικά τον τίτλο του δημότη είναι κάποιος που έδωσε «μάχες» σε ένα άλλο πεδίο ποιοτικής εξωστρέφειας της Υδρας: ο συλλέκτης Δάκης Ιωάννου που έφερε όλες τις προσωπικότητες της σύγχρονης τέχνης στα Σφαγεία.
