Τι θα δούμε στην ταινία
Η σεναριογράφος, που είχε την ευθύνη του σεναρίου τόσο στην «Ευτυχία» όσο και στη «Φόνισσα», έχει σκύψει με προσοχή στην περιπέτεια της ζωής του θρυλικού λαϊκού ερμηνευτή, έχοντας προσεγγίσει τα εν ζωή πρόσωπα που σχετίζονταν μαζί του και έχοντας λάβει υπόψη όσα έχουν γραφτεί για τον Καζαντζίδη. Ο τίτλος δεν εμπνέεται τυχαία από το «Υπάρχω», ένα τραγούδι που σημείωσε τεράστια επιτυχία, τραγουδήθηκε από διαφορετικούς ερμηνευτές έξω από τα σύνορα, έκανε ρεκόρ πωλήσεων και θεωρείται πλέον σημείο αναφοράς: κυκλοφόρησε το 1975 και έγινε αμέσως επιτυχία, όπως και τα υπόλοιπα τραγούδια που περιλαμβάνονται στον δίσκο «Κάτω απ’ το πουκάμισό μου», όπως «Αισθηματίες» και «Εφυγες μ’ έναν άλλονε».
Εκεί για πρώτη φορά ακούμε τον Καζαντζίδη να μιλάει ο ίδιος, λέγοντας όχι μόνο ότι ο δίσκος γράφτηκε σε συνεργασία με τον Πυθαγόρα, αλλά ότι ουσιαστικά συνοψίζει την ίδια του τη ζωή. Απευθύνεται με τον γνωστό άμεσο τρόπο με τον οποίο μιλούσε στους πολύπαθους Ελληνες των λαϊκών στρωμάτων και της ξενιτιάς, που έβρισκαν στα τραγούδια του μοναδικό καταφύγιο από τον πόνο της βιοπάλης, σημειώνοντας ότι με αυτό τον τρόπο κάνει την επιστροφή του έπειτα από την πολυετή δισκογραφική περιπέτειά του και την απουσία του από τις ηχογραφήσεις.
Ο Γιώργος Νταλάρας μιλάει για τον Στέλιο Καζαντζίδη
Εκεί τον ακούμε να λέει ότι «υπάρχω σαν καλλιτέχνης και σαν άνθρωπος απ’ τον καιρό που εσείς, οι γνωστοί και οι άγνωστοι φίλοι μου, με αγαπήσατε και με κάνατε δικό σας. Υπάρχω εφόσον εξακολουθείτε να πιστεύετε ότι εκφράζω τους καημούς, τα προβλήματά σας, την πίκρα της ξενιτιάς, τον μόχθο του εργάτη, την εγκατάλειψη, τη μοίρα του ανθρώπου της συνοικίας και θα υπάρχω όσο υπάρχουν ταπεινοί, αγνοί και τίμιοι άνθρωποι του λαού». Και το εννοούσε, αφού ήταν ένας από αυτούς. Με καταγωγή από τον μακρινό Πόντο και μεγαλώνοντας στα προσφυγικά της Νέας Ιωνίας, έμελλε να ακολουθήσει την οικογενειακή μοίρα δουλεύοντας σε σκληρές δουλειές για το μεροκάματο όπως ο χτίστης πατέρας του, που δολοφονήθηκε τα χρόνια του Εμφυλίου ως τότε αντάρτης του ΕΛΑΣ.
Η πενταετία 60-65 είναι η πλέον παραγωγική, αφού εμφανίζεται σε θέατρα, σε αναγνωρισμένες σκηνές του κόσμου όπως το περίφημο «Carnegie Hall» της Νέας Υόρκης, αλλά το 1966 αποφασίζει να τερματίσει τις ζωντανές εμφανίσεις. Στην περίοδο της δικτατορίας απομακρύνεται από τη δισκογραφία πηγαίνοντας κόντρα στη λογοκρισία και τα συμφέροντα, για να κάνει τελικά την τεράστια επιτυχία με τα τραγούδια του Ακη Πάνου στον δίσκο «Η ζωή μου όλη» το 1975, οπότε επιστρέφει στη δισκογραφία, ενώ έναν χρόνο πριν, το 1974, είχε κυκλοφορήσει το άλμπουμ «Στην Ανατολή» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη. Την ίδια περίοδο, το 1975, κυκλοφορεί και ο θρυλικός δίσκος «Υπάρχω», που είναι η απόδειξη ότι ο Καζαντζίδης παραμένει πάνω απ’ όλα όρθιος και ο απόλυτα αγαπημένος ερμηνευτής του λαού.
Στο βιβλίο «Κι όσο υπάρχεις θα υπάρχω – Η πορεία και τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη», ο συγγραφέας Κώστας Μπαλαχούτης αναφέρεται σε μια χαρακτηριστική ιστορία για το «Υπάρχω» που αφηγείται ο συνθέτης του τραγουδιού Χρήστος Νικολόπουλος: «Τη μουσική για το ομώνυμο τραγούδι την είχα γράψει νωρίτερα και την είχα δώσει στην Polygram, τότε, προκειμένου να γίνει τραγούδι για τον Δημήτρη Μητροπάνο, που εκείνη την περίοδο ανέβαινε και έλεγε και τέτοιου ύφους κομμάτια. Περίμενα περισσότερο από τρεις μήνες, τελικά δεν έγινε τίποτα, και το τραγούδι επέστρεψε σ’ εμένα. Θα έλεγα ότι, μουσικά, ήταν μπροστά από την εποχή του… Οταν ο Καζαντζίδης αποφάσισε να τραγουδήσει, του έβαζα ν’ ακούει διάφορες μουσικές που είχα γράψει. Ανάμεσά τους και το συγκεκριμένο. Αρχικά του Στέλιου δεν του άρεσε. Τουλάχιστον δεν ενθουσιάστηκε. Θυμάμαι που μου είπε: “Και ροκ θα τραγουδήσω;”.
Ο Χρήστος Νικολόπουλος μιλάσει για τον Στέλιο Καζαντζίδη
Οι πρωταγωνιστές και η υπόθεση
Οταν όμως αργότερα ο Πυθαγόρας το έντυσε, ως συνήθως, με τους κατάλληλους στίχους και ενορχηστρωτικά άρχισε να πλουτίζεται με περισσότερα λαϊκά στοιχεία άλλαξε γνώμη και γι’ αυτό έδωσε και τον τίτλο στον μεγάλο δίσκο. Τώρα να μιλήσω για την ερμηνεία του Καζαντζίδη στα συγκεκριμένα τραγούδια ή την τέχνη του Πυθαγόρα αλλά και των μουσικών, νομίζω ότι είναι περιττό. Η ιστορία έχει δώσει από μόνη της στο “Υπάρχω” τη θέση που του αξίζει».
Στα πολυτάραχα αυτά χρόνια που προηγήθηκαν και είχαν ως κατάληξη το «Υπάρχω» εστιάζει και η ταινία της Tanweer, με πρωταγωνιστές την Κλέλια Ρένεση και την Ασημένια Βουλιώτη, η οποία γνωρίζει μεγάλη επιτυχία αυτό τον καιρό με την ερμηνεία της στη σειρά «Ψυχοκόρες».
Στη συνέντευξη που έδωσε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου δήλωσε ότι η εμφάνισή της στην ταινία στον ρόλο της Μαρινέλλας, σε μικρή ηλικία, ήταν «τεράστια πρόκληση για μένα». Φυσικά η επιλογή δεν ήταν εύκολη, αφού ο πολύπειρος στην επιλογή του κάστινγκ Μάκης Γαζής έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα σε πάρα πολλές συνυποψήφιες και να καταλήξει ότι η Βουλιώτη είναι η μοναδική να σταθεί στο πλευρό του Χρήστου Μάστορα, γνωστού και ως ερμηνευτή στο γνωστό συγκρότημα Melisses.
Οι ερμηνευτικές απαιτήσεις σε επίπεδο φωνητικών προσόντων αλλά και η ικανότητά του να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη μια τόσο πολύπλευρη και εκρηκτική προσωπικότητα όπως ο Καζαντζίδης προέκριναν ως ιδανικό τον Μάστορα, ο οποίος υπήρξε επίσης παιδί μεταναστών από το μειονοτικό χωριό Βοδινό, από τα βορειοηπειρωτικά χωριά της Αλβανίας, και ήρθε στην Ελλάδα μαζί με τους γονείς του σε ηλικία 3,5 ετών.
Στο πλευρό του ο Μάστορας θα έχει πολύπειρους ηθοποιούς όπως τους Γιώργο Καραμίχο, Νίκο Ψαρρά, Γιώργο Γιαννόπουλο, Γιάννη Εγγλέζο, Γιώργο Γάλλο, Μαρία Φιλίππου, Aλέξανδρο Μπουρδούμη, Διαμαντή Καραναστάση κ.ά.
Σύμφωνα με την επίσημη σύνοψη που κυκλοφόρησε η εταιρεία Tanweer, η ταινία προσδοκά να μεταφέρει στον κινηματογράφο «τη συγκινητική ιστορία ενός παιδιού μιας οικογένειας προσφύγων του Πόντου που κατάφερε να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει χάρη στο τεράστιο ταλέντο του και κόντρα σε κάθε κοινωνική και προσωπική δυσκολία. Μουσική, έρωτες, οικογένεια, φίλοι, ψάρεμα, δημιουργία, μπράβοι της νύχτας, φανατικοί θαυμαστές, μεγάλες διαμάχες, δημιουργούν το ψηφιδωτό της ζωής του. Μία ταινία-αφιέρωμα σε έναν μεγάλο τραγουδιστή, που η φωνή του “μίλησε” στις καρδιές όλων των Ελλήνων, ανά τον κόσμο, τον Στέλιο Καζαντζίδη για όσους τον αγάπησαν και όσους θέλουν να τον γνωρίσουν».
Η σχέση με τη Μαρινέλλα
Την αποκάλυψη ότι ο Καζαντζίδης ήταν ένας πολύπλευρος άνθρωπος που εκτός από τη φαινομενική σκληρότητα αγαπούσε τα αστεία και την καλή ζωή δίνει η επί σειρά ετών σύντροφος της ζωής του Μαρινέλλα, μεταφέροντας τις εμπειρίες της στον Γιάννη Ξανθούλη για τις ανάγκες της βιογραφίας «Οι νύχτες που έγιναν μεσημέρια» (εκδόσεις Διόπτρα). Εκεί, αφηγούμενη τα πρώτα χρόνια με τον Καζαντζίδη, η γνωστή ερμηνεύτρια ομολογεί πως ήταν εξαιρετικά δύσκολα από κάθε άποψη, καθώς ήταν αναγκασμένη να μένει μαζί με την πεθερά της στη Νέα Ιωνία και κατόπιν σε ένα «ύποπτο» ξενοδοχείο στον Σταθμό Λαρίσης. Οι τσακωμοί συχνοί, όπως και οι χωρισμοί, αλλά αντίστοιχα συχνές και οι επανενώσεις. «Στο μεταξύ τα τραγούδια του ζεύγους είχαν μεγάλο σουξέ, ενώ το πάντα φιλόξενο στους λαϊκούς τραγουδιστές “Ντομινό” αφιέρωνε σπαραξικάρδια ρεπορτάζ στην “ιστορική” επανένωσή τους. Δεν συζητιέται ότι η μερίδα του λέοντος σε όλα αυτά ανήκε στον Στέλιο, που βρισκόταν στην ακμή της καριέρας του.
Η αποδοχή ήταν τεράστια», γράφει χαρακτηριστικά στο βιβλίο ο Ξανθούλης. Ωστόσο, οι συνθήκες υπό τις οποίες τραγουδούσαν έμοιαζαν κυριολεκτικά, όπως περιγράφει ο συγγραφέας, με γουέστερν, αφού πολλές ήταν οι παρεξηγήσεις με τους νταήδες της εποχής, οι οποίοι κράδαιναν απειλητικά όλη τη βραδιά τους σουγιάδες τους, τους οποίους κάρφωναν όταν έφτανε η Αστυνομία κάτω από τα τραπέζια, ενώ διαρκείς ήταν και οι τραυματισμοί από τα σπασμένα πιάτα.
Μεταχειρισμένη Μερσεντές
Ο γάμος του Καζαντζίδη με τη Μαρινέλλα έγινε στις 7 Μαΐου του 1964 στην Αγία Βαρβάρα, στο Χαλάνδρι. «Είχαμε και αυτοκίνητο τώρα. Μια μεταχειρισμένη Μερσεντές 180, με χάλια ταπετσαρία. Ας είναι καλά η Λούλα που μας έραψε καλύμματα. Εμπριμέ, παρακαλώ! Το πρώτο μας σπίτι βρισκόταν στους Αμπελόκηπους. Λίγο παραπέρα έμενε η Ρένα Βλαχοπούλου, που χρόνια μετά, επί Βοσκόπουλου, μας πούλησε το σπίτι της στην Κηφισιά. Μετά, και μέχρι που χώρισα από τον Καζαντζίδη, ζήσαμε σε ένα διαμέρισμα στην οδό Κνωσού, κάθετο στην Πατησίων», λέει χαρακτηριστικά η Μαρινέλλα.
Μαζί ταξίδεψαν σε Γερμανία και Κωνσταντινούπολη, δούλευαν ασταμάτητα, ενώ εμφανίστηκαν και στους εξαιρετικούς «Αδίστακτους» του Ντίνου Κατσουρίδη, μαζί με τον Νίκο Κούρκουλο και τη Μαίρη Χρονοπούλου. Ολα αυτά τα γεγονότα, που σημάδεψαν την τρομακτική άνοδο του Καζαντζίδη και την απόλυτη δημοφιλία του, πρόκειται να καταγράψει με παραστατικό τρόπο η ταινία «Υπάρχω», που μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη όντως μια ζωή σαν μυθιστόρημα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραγωγή της Tanweer έχει τύχει της έγκρισης της οικογένειας του Καζαντζίδη, και συγκεκριμένα της γυναίκας του Βάσως, με την οποία παντρεύτηκε το 1982 και έζησε την οικογενειακή ευτυχία απολαμβάνοντας τα ήσυχα καλοκαίρια στη Θάσο, με ψάρεμα και αμοιβαίες εξομολογήσεις που έχουν καταγραφεί σε κασέτες, έχουν χωρέσει σε βιογραφίες όπως η θρυλική βιογραφία του Καζαντζίδη από τον συγγραφέα Βασίλη Βασιλικό (από τις εκδόσεις ΚΨΜ), αλλά και του Λεωνίδα Οικονόμου, από τις εκδόσεις Πατάκη, οι οποίες προσφέρουν άπειρο πρωτογενές υλικό στους δημιουργούς της ταινίας.
