Ο ιερέας που τελεί την λειτουργία είναι πολύ γνωστός σε κάποιους, που αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του τον αρχιμανδρίτη Ιάκωβο Γιοσάκη, γνωστό στο πανελλήνιο πριν από το 2005 για τα έργα και τις ημέρες του.
Έργα και ημέρες που περιλαμβάνουν την εμπλοκή του σε υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας για τις οποίες αθωώθηκε και φυσικά στο περίφημο παραδικαστικό κύκλωμα στο οποίο συμμετείχε και για το οποίο καταδικάστηκε.
Ο άνθρωπος που για πολλούς κοιτούσε με το ένα μάτι ψηλά για να δει το Θεό και με το άλλο την εξουσία, κρίθηκε ένοχος τον Φεβρουάριο του 2019 από το Εφετείο και εισέπραξε δώδεκα χρόνια φυλακή (με αναστολή) για τα αδικήματα της παθητικής και ενεργητικής δωροδοκίας, της διαμεσολάβησης σε δωροδοκία και της άμεσης συνέργειας σε νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα.
Κι αν η ποινή από μόνη της φάνταζε ικανή για να μην ιερουργεί πλέον ο πανέξυπνος αρχιμανδρίτης, κάτι τέτοιο δεν συνέβη αφού μετά το Καματερό και τον ναό του Αγίου Γεωργίου, όπου υπηρετούσε από το 2018, τοποθετήθηκε ακολούθως στην Βαρυμπόμπη.
Παρ’ όλες τις δικαστικές εκκρεμότητες και τις καταδίκες φαίνεται ότι δεν έχει κινηθεί καμία διαδικασία από την Εκκλησία για την απομάκρυνσή του. Σύμφωνα με εκκλησιαστικούς κύκλους ο μόνος που έχει τη δικαιοδοσία να τον παραπέμψει στα εκκλησιαστικά δικαστήρια και να τον θέσει σε παύση, είναι ο Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών, Πετρουπόλεως όπου ανήκει το Καματερό Αθηναγόρας.
Αμφότεροι οι ενοριακοί ναοί υπάγονται στην Μητρόπολη Ιλίου, Αχαρνών & Πετρουπόλεως η οποία πήρε υπό τη σκέπη της τον Ιάκωβο Γιοσάκη τα τελευταία χρόνια.
Χρόνια κατά τα οποία ο πανέξυπνος αρχιμανδρίτης κατάφερε να επανέλθει στους κόλπους της Εκκλησίας μετά τα πεπραγμένα του και μια διαδρομή που ξεκίνησε ταπεινά αλλά ξεχείλισε από ένα υπέρμετρο εγώ που σημάδεψε τόπους και ανθρώπους.
Κάτω στον Πειραιά…
Ντυμένος με τα χρυσά άμφια, ο Ιάκωβος Γιοσάκης ψέλνει και κοινωνεί παιδιά και μεγάλους στην εκκλησία της Βαρυμπόμπης όπου τοποθετήθηκε, αρκετά μακριά από τον Πειραιά και τον Άγιο Δημήτριο. Την περιοχή δηλαδή που γεννήθηκε και μεγάλωσε αυτός ο πανέξυπνος ιερέας, γιος ενός υδραυλικού και μιας νοικοκυράς, που ζούσαν σε έναν από τους δύο ορόφους μιας τυπικής κατοικίας.
Οι γονείς του είχαν ήδη μια κόρη, όταν ήρθε στον κόσμο ο Παύλος-με αυτό το όνομα βαπτίσθηκε- ενώ ακολούθησε άλλο ένα κορίτσι, που απλά μεγάλωσε τις υποχρεώσεις για τον πατέρα του.
Άνθρωποι θρήσκοι και συντηρητικοί, οι γονείς του φρόντισαν να «σπρώξουν» από μικρό το μοναχογιό τους στο δρόμο του Θεού και έτσι όταν ο έφηβος πλέον Παύλος φοίτησε στο 5ο Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιά είχε άλλες ανησυχίες.
Δεν έπαιζε μπάλα με φίλους του, δεν έμενε αργά έξω, δεν πήγαινε σινεμά και σε μια εποχή που έρχονταν κοσμογονικές αλλαγές και οι νέοι ονειρεύονταν να γίνουν ηθοποιοί, τραγουδιστές, πιλότοι ή καπετάνιοι, αυτός επέλεξε να γίνει ιερέας. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο.
Οι επιδόσεις του στο γυμνάσιο ήταν άριστες, όπως και οι καλές σχέσεις που είχε χτίσει με τους καθηγητές του, βγάζοντας προς τα έξω έναν συνεσταλμένο χαρακτήρα.
Ο δρόμος μετά το Γυμνάσιο ήταν η Θεολογική Σχολή Αθηνών, στην οποία εισήλθε έχοντας ένα και μόνο όνειρο, να γίνει μητροπολίτης όσο πιο γρήγορα θα ήταν αυτό δυνατό.
Έχοντας μια πολύ καλή σχέση με τον τότε Μητροπολίτη Κυθήρων Ιάκωβο, τον οποίο είχε γνωρίσει σε εκκλησιαστικές γιορτές στον Πειραιά, τον πείθει να τον χειροτονήσει διάκονο.
Παίρνει μάλιστα και το όνομα του-Ιάκωβος-ενώ παραμένει με απόσπαση στην Αθήνα και τοποθετείται στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης στην Αιόλου.
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 ο Γιοσάκης αρχίζει να χτίζει δυνατές γνωριμίες μέσα στους κόλπους της Ιεραρχίας και μαθαίνει εύκολα τα όσα γίνονται στις Μητροπόλεις, ειδικά αυτές που τον ενδιαφέρουν.
Όταν πληροφορείται ότι στα Κύθηρα, οι ντόπιοι έχουν έρθει σε κόντρα με τον Ιάκωβο, επιλέγει να αποδεχθεί την πρόσκληση του ηλικιωμένου μητροπολίτη Παντελεήμονος.
Είναι 21 ετών όταν φτάνει στην Μύρινα και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα γίνεται πρωτοσύγκελος και ο εξ απορρήτων του άρρωστου μητροπολίτη, βγάζοντας προς τα έξω έναν άλλο Γιοσάκη.
Ψίθυροι, σκάνδαλα και υψηλές γνωριμίες
Όπως γράφτηκε τότε στα ΜΜΕ, στην Λήμνο δεν άργησαν να κυκλοφορήσουν οι φήμες για τον νεαρό πρωτοσύγκελο και τις εξόδους του σε μπαρ μαζί με αυτές που τον ήθελαν να διαχειρίζεται εν λευκώ τα χρήματα της Μητρόπολης.
Όταν έρχονται οι ψίθυροι για παλιές εικόνες που εξαφανίστηκαν και μια Mercedes αντικαθιστά το παλιό Austin Morris του Παντελεήμονα, οι κάτοικοι ξεσηκώνονται.
Εν μέσω οργισμένων διαδηλώσεων και μιας δημόσιας κατακραυγής, ο Γιοσάκης μαζί με τον υπέργηρο μητροπολίτη, θα φύγει από τη Λήμνο και θα επιστρέψει στην Αθήνα.
Το 1988 είναι 23 ετών όταν χάνει αρχικά τον πατέρα του και ακολούθως τον Παντελεήμονα, τον οποίο πρόσεχε και φρόντιζε μέχρι τέλους, ο οποίος τον χρίζει μοναδικό κληρονόμο της περιουσίας του.
Μετακομίζει στην Κύπρο και εν συνεχεία στην Αγγλία, όπου υπηρέτησε στην Αρχιεπισκοπή Μ. Βρετανίας & Θυατείρων ενώ παράλληλα ολοκληρώνει ένα διδακτορικό πάνω στην Ποιμαντική Θεολογία.
Θα ξαναδεί τα Κύθηρα το 1996, όταν τοποθετείται στη Μονή του Αγίου Θεοδώρου και αρχικά ο κόσμος τον αγκαλιάζει, βλέποντας στο πρόσωπό του έναν ιερωμένο που ενδιαφέρεται για τα ξωκλήσια και τους ναούς του νησιού.
Γρήγορα όπως αναφέρει ο Τύπος της εποχής, θα έχουμε τα παρατράγουδα της Λήμνου, με φήμες για σεξουαλικά σκάνδαλα, παράνομες ανασκαφές και αρχαιοκαπηλία.
Η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, οι κάτοικοι σπάνε την πόρτα του Μοναστηριού και τον σέρνουν έξω, ενώ ο Γιοσάκης κάνει λόγο για κόσμο που βρίσκεται στο «σκοτάδι».
Μέσα στην γενική κατακραυγή ο μητροπολίτης Ιάκωβος παραιτείται, η Εκκλησία διεξάγει ενδελεχείς ανακρίσεις και πανέξυπνος ιερωμένος ανοίγει μια βιομηχανία αγωγών, όπως είχε κάνει και στην Λήμνο.
Η φυγή στην Αμερική και την Μητρόπολη του Παναμά από όπου αποσπάσθηκε στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής είναι μια διέξοδος για τον ιερωμένο που λάτρεψε την εξουσία και ήθελε να ανέλθει όσο πιο ψηλά μπορούσε.
Στον γάμο της αδερφής του γνωρίζει την πρωτοδίκη Αντωνία Ηλία, με την οποία θα αναπτύξει στενή σχέση τα επόμενα χρόνια, αμφότεροι εκ των πρωταγωνιστών του παραδικαστικού κυκλώματος.
Αλληλοκατηγορίες, φυλακή και εκκλησία
Αργότερα, όταν και οι δύο θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους, η πρώην ανακρίτρια ομολογεί ότι τον γνωρίζει τον Φεβρουάριο του 2001, στον γάμο της αδελφής του. «Δεν υπήρξε κολλητός μου φίλος, τον έχω συναντήσει περίπου 10 – 12 φορές στο σπίτι του στο Κερατσίνι, στην εκκλησία, στο δικό μου σπίτι, αλλά και σε μαγαζιά του Κολωνακίου με νομικούς και επιχειρηματίες.
Ηταν ένας άνθρωπος που κυκλοφορούσε και με πάρα πολλούς δικαστές και με πολύ καλό κόσμο». Η Ηλία έχει προβλήματα οικογενειακά λόγω της κακής υγείας του πατέρα της, και ο Γιοσάκης τη βοηθάει να μεταβεί στην Αμερική.
Φιλοξενείται στο Σικάγο από μία οικογένεια, την οποία της έχει γνωρίσει ο αρχιμανδρίτης, προκειμένου ο πατέρας της να υποβληθεί σε εξετάσεις. Μέσα στο 2003, στις 4 Μαρτίου και στις 13 Οκτωβρίου δικάζει δύο υποθέσεις του Γιοσάκη, ενώ στον ίδιο χρόνο πέφτει «τυχαία» στα χέρια της μια τρίτη υπόθεση, για την οποία ενδιαφέρεται ο αρχιμανδρίτης. Την αποζημίωση από ασφαλιστική εταιρεία για τροχαίο ατύχημα του μοναχού Ιγκόρ, στον οποίο και επιδικάζει το υψηλό ποσό αποζημίωσης 480.000 ευρώ.
Στη δίκη για το παραδικαστικό ο Γιοσάκης μαζί με την Αντωνία Ηλία που είχε διαφύγει στο εξωτερικό και δικάστηκε ερήμην αλλά και άλλους κατηγορούμενους εισπράττει κάθειρξη εννέα ετών και έντεκα μηνών.
Ο αρχιμανδρίτης που είχε προφυλακισθεί αλλά αποφυλακίσθηκε, διατηρούσε μέχρι τότε φοβερές γνωριμίες στους δικαστικούς κύκλους, και τα όσα δημοσιοποιήθηκαν στα ΜΜΕ, έδειχναν έναν άνθρωπο πολύ έξυπνο που μιλούσε με άνεση για όλα.
Επίσης αθωώθηκε για την υπόθεση αρχαιοκαπηλίας ενώ δικαιώθηκε όταν προσέφυγε κατά της της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με προσφυγές.
Πάντως μετά το πρώτο παραδικαστικό, ακολούθησε και το δεύτερο με τον Γιοσάκη να είναι και πάλι εις εκ των πρωταγωνιστών σε υποθέσεις που δεν συνάδουν με τον βίο ενός ιερωμένου.
Τον Φεβρουάριο του 2019 καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλακή με αναστολή και εξακολούθησε να ασκεί τα ιερατικά του καθήκοντα, στην Μητρόπολη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως.
Τελικά, στην περίπτωσή του, όπως έλεγε παλιός του γνώριμος, τα ράσα όντως κάνουν τον παπά!
