Όταν η Ιστορία μιλάει, εμείς μένουμε σιωπηλοί. Γινόμαστε εικόνα χωρίς λόγια. Ένα κουβάρι από συναισθήματα. Ένα τεράστιο χαμόγελο, μία τεράστια ευθύνη. Και ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ. Σε σένα. Που επέλεξες κάποιον που, ακόμα κι αν δεν τον γνώριζες προσωπικά, ένιωσες ότι τον ξέρεις. Ότι είναι ένας κανονικός άνθρωπος με ελαττώματα και αδυναμίες , αλλά, και με θηριώδες πείσμα να σε εκπροσωπήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τα επόμενα τέσσερα χρόνια, που θα αλλάξουν την Ελλάδα.
Σου υπόσχομαι ότι θα τιμήσω τον σταυρό σου παραμένοντας ο ίδιος.
Αυτός που ξέρεις.
