Την τελική έγκριση για την κατασκευή της πολυσυζητημένης γέφυρας που θα ενώσει τη Σικελία με την υπόλοιπη Ιταλία έδωσε η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι χαρακτηρίζοντας το project ως ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια.
Πρόκειται για έργο που βρίσκεται υπό δημόσια συζήτηση από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 με αρχικό στόχο να ενισχύσει οικονομικά μια από τις φτωχότερες περιοχές της Ιταλίας. Όμως, το τεράστιο κόστος, ο κίνδυνος των σεισμών και οι φόβοι για εμπλοκή της μαφίας το έβαλαν στο «πάγο» εδώ και χρόνια.
Τελικά το project, που αποτελούσε και παλιό όραμα του εκλιπόντος Σίλβιο Μπερλουσκόνι, βγήκε και πάλι από το συρτάρι με τη Ρώμη να είναι αποφασισμένη να το προχωρήσει, θεωρώντας ότι διευκολύνει και τις δεσμεύσεις που έχει κάνει η Ιταλία προς το ΝΑΤΟ για την ενίσχυση των αμυντικών δαπανών και έργων.
Αν και στελέχη της αντιπολίτευσης άσκησαν κριτική προς την κυβέρνηση θεωρώντας πως δίνει μια πολύ… ελεύθερη απόδοση στις εθνικές υποχρεώσεις προς το ΝΑΤΟ εντάσσοντας τη γέφυρα στα στρατιωτικά asset.
Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι δέσμευσε ήδη το ποσό των 13,5 δισ. ευρώ για την κατασκευή της γέφυρας, η οποία, αν ολοκληρωθεί, θα είναι η μεγαλύτερη μονότοξη γέφυρα στον κόσμο με μήκος 3,7 χιλιομέτρων. Η αρχική εκτίμηση για το κόστος, το 2005, κυμαινόταν στα 3,9 δισ. ευρώ.
Το «πράσινο φως» δόθηκε την Τετάρτη από διαυπουργική επιτροπή, σύμφωνα με τον υπουργό Μεταφορών Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος είναι και βασικός υποστηρικτής του έργου. Ο ίδιος χαρακτήρισε το έργο «ένα μετρό πάνω από το στενό (της Μεσσήνης)».
Αν και η έγκριση αναμένεται να επικυρωθεί από το εθνικό ελεγκτικό συνέδριο μέσα στις επόμενες εβδομάδες, ο Σαλβίνι εμφανίστηκε αισιόδοξος ότι οι εργασίες μπορούν να ξεκινήσουν τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, με στόχο να έχουν ολοκληρωθεί έως το 2032 ή 2033.
Το έργο θα υλοποιηθεί από κοινοπραξία με επικεφαλής τον ιταλικό όμιλο Webuild, με τη συμμετοχή της ισπανικής Sacyr και της ιαπωνικής IHI.
Σημειωτέον πως περίπου 4.000 κάτοικοι στις δύο πλευρές του στενού θα αναγκαστούν να απομακρυνθούν από τα σπίτια τους (έναντι αποζημίωσης) στο πλαίσιο σχεδίου απαλλοτρίωσης, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις να μην λείπουν.
Ενστάσεις εκφράζουν και περιβαλλοντικές οργανώσεις κάνοντας λόγο για σοβαρούς κινδύνους για το τοπικό οικοσύστημα.
