Ο καρκίνος του παχέος εντέρου έχει καθιερωθεί να σχετίζεται με ενήλικες προχωρημένης ηλικίας, ενώ χαρακτηρίζεται συχνά «ύπουλος», καθώς μπορεί να μην προειδοποιεί έγκαιρα για τη νόσο. Εδώ και αρκετές δεκαετίες, το ποσοστό θνησιμότητας μειώνεται σταθερά, κυρίως χάρη στην αυξημένη ευαισθητοποίηση ως προς την τήρηση τακτικών διαγνωστικών ελέγχων, που αποτρέπουν την εξέλιξη της νόσου σε νέες περιπτώσεις ασθενών. Παρ’ όλα αυτά, ο προληπτικός έλεγχος περιορίζεται, ως επί το πλείστον, σε ανθρώπους άνω των 50 ετών, που θεωρούνται ομάδα κινδύνου. Αυτό, ωστόσο, έχει ως αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι νεότεροι σε ηλικία ενήλικες να διαγιγνώσκονται με τη νόσο και μάλιστα πολλές φορές όταν βρίσκονται πια σε προχωρημένο στάδιο.
Νεότερα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί τη δεκαετία του 1990 διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και τετραπλάσιο κίνδυνο καρκίνου του ορθού σε σύγκριση με ανθρώπους που γεννήθηκαν το 1950. Αυτή η τάση ώθησε το 2021 την αλλαγή της συνιστώμενης ηλικίας έναρξης του προσυμπτωματικού ελέγχου για καρκίνο του παχέος εντέρου από τα 50 στα 45 έτη.
Μια νέα μελέτη από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον υποστηρίζει τώρα ότι υπάρχουν τέσσερις ενδείξεις που σηματοδοτούν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης πρώιμου καρκίνου του παχέος εντέρου και μπορούν να αποκαλύψουν έγκαιρα τον κίνδυνο. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτά τα συμπτώματα μπορεί να αποτελέσουν το κλειδί για την έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση του πρώιμου καρκίνου του παχέος εντέρου στους νεότερους ενήλικες, στους οποίους ο αριθμός των ασθενών έχει σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Η σχετική έρευνα δημοσιεύεται στο Journal of the National Cancer Institute.
Οι ερευνητές ανέλυσαν περιπτώσεις πρώιμης ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου αξιοποιώντας την Εμπορική Βάση Δεδομένων IBM MarketScan, που παρέχει διαχρονικές, τυχαιοποιημένες πληροφορίες με βάση τα δεδομένα ασφάλισης υγείας περίπου 113 εκατομμυρίων ασφαλισμένων ενηλίκων ηλικίας 18 έως 64 ετών.
Μελετώντας τα δεδομένα περισσότερων από 5.000 ασθενών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς αυτοί παρουσίαζαν τέσσερα συγκεκριμένα συμπτώματα που μαρτυρούσαν τον κίνδυνο καρκίνου από 3 μήνες έως και 2 έτη πριν τη διάγνωση:
- κοιλιακό άλγος,
- αιμορραγία από το ορθό,
- διάρροια και
- σιδηροπενική αναιμία.
Αναλύοντας περαιτέρω τα δεδομένα, διαπίστωσαν ότι ακόμη και η εμφάνιση ενός μόνο εκ των συμπτωμάτων διπλασίαζε τον κίνδυνο καρκίνου, δύο συμπτώματα ενίσχυαν την απειλή κατά περισσότερο από 3,5 φορές, ενώ η ύπαρξη τριών ή όλων των προαναφερθέντων συμπτωμάτων εκτόξευαν τον κίνδυνο κατά περισσότερο από 6,5 φορές.
Ο επικεφαλής ερευνητής Yin Cao, αναπληρωτής καθηγητής χειρουργικής στο Τμήμα Επιστημών Δημόσιας Υγείας, υπογράμμισε ότι δύο εξ αυτών των συμπτωμάτων -η αιμορραγία από το ορθό και η σιδηροπενική αναιμία- λειτουργούν ως συναγερμός για τον ασθενή, ο οποίος θα πρέπει να τίθεται άμεσα υπό παρακολούθηση.
«Ο καρκίνος του παχέος εντέρου δεν είναι μια ασθένεια που επηρεάζει μόνο ηλικιωμένους. Θέλουμε οι νεότεροι ενήλικες να το γνωρίζουν αυτό και να λαμβάνουν τα μέτρα τους όταν παρατηρούν αυτά τα δυνητικά ανησυχητικά συμπτώματα, ιδίως επειδή τα άτομα κάτω των 50 ετών θεωρείται ότι διατρέχουν χαμηλό κίνδυνο και δεν προβαίνουν στους απαραίτητους διαγνωστικούς ελέγχους», δήλωσε χαρακτηριστικά. «Μέχρι σήμερα, πολλοί πρώιμοι καρκίνοι του παχέος εντέρου ανιχνεύονται στα επείγοντα και συχνά παρατηρούνται σημαντικές διαγνωστικές καθυστερήσεις», πρόσθεσε.
«Συνήθως απαιτούνται περίπου 3 μήνες για να γίνει μια διάγνωση από τη στιγμή που ένα άτομο πηγαίνει για πρώτη φορά στον γιατρό με ένα ή περισσότερα από τα συμπτώματα που αναφέραμε», είπε η ερευνήτρια Cassandra D. L. Fritz, βοηθός καθηγητή Ιατρικής στο Τμήμα Γαστρεντερολογίας. «Σε αυτήν την ανάλυση, διαπιστώσαμε ότι ορισμένοι νεαροί ενήλικες παρουσίαζαν συμπτώματα έως και δύο χρόνια πριν από τη διάγνωσή τους. Αυτό μπορεί να εξηγεί, εν μέρει, γιατί πολλοί νεότεροι ασθενείς διαγιγνώσκονται με τη νόσο όταν πλέον βρίσκονται σε πιο προχωρημένο στάδιο, συγκριτικά με μεγαλύτερους σε ηλικία ασθενείς, που ελέγχονται πιο τακτικά».
«Δεδομένου ότι η πλειονότητα των περιπτώσεων πρώιμης έναρξης καρκίνου του παχέος εντέρου διαγιγνώσκεται μετά την παρουσίαση των συμπτωμάτων, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε αυτά τα πρώιμα σημάδια έγκαιρα και να διεξάγουμε τις σχετικές εξετάσεις το συντομότερο δυνατό», δήλωσε ο δρ. Cao. «Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να διαγνώσουμε την ασθένεια νωρίτερα, η οποία με τη σειρά της μπορεί να μειώσει την ανάγκη για πιο επιθετική θεραπεία και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής και τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών», κατέληξε.
ygeiamou.gr
