Μπορεί η οικογενειακή κατάσταση ενός ατόμου με καρκίνο του στομάχου να επηρεάσει το προσδόκιμο ζωής του; Πώς η ύπαρξη συζύγου/συντρόφου χαρίζει χρόνια ζωής στον ασθενή;
Αυτό τον φαινομενικά παράδοξο συσχετισμό θέλησε να εξηγήσει μια ομάδα Κινέζων μελετητών, η οποία υποστήριξε ότι οι έγγαμοι που νοσούν από καρκίνο του στομάχου έχουν περισσότερες πιθανότητες να ζήσουν περισσότερο. Τα νέα επιστημονικά συμπεράσματα, που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Investigative Medicine, υποστηρίζουν ότι ο γάμος αποτελεί καθοριστικό παράγοντα επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του στομάχου.
Όπως εξήγησε η ομάδα ακαδημαϊκών, που διεξήγαγε τη μελέτη, αφορμή για να ερευνήσουν τη συσχέτιση μεταξύ της οικογενειακής κατάστασης και του ποσοστού επιβίωσης των ασθενών με καρκίνο του στομάχου ήταν τα ευρήματα παλαιότερων ερευνών, σύμφωνα με τα οποία ο γάμος αύξανε το προσδόκιμο ζωής των ασθενών με καρκίνο του ήπατος ή των πνευμόνων.
Οι ερευνητές από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο Anhui εξέτασαν τα στοιχεία 3.600 ασθενών, που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του στομάχου σε πρόωρο στάδιο την περίοδο 2010 – 2015. Η αναλογία ανδρών και γυναικών μεταξύ των συμμετεχόντων ήταν περίπου 50-50, ενώ εξ αυτών το 54% ήταν παντρεμένοι, το 17% είχε χηρέψει, το 14% ήταν ανύπαντροι και το 7% είχε πάρει διαζύγιο. Οι υπόλοιποι καταχωρήθηκαν ως όντες σε διάσταση ή με άγνωστη οικογενειακή κατάσταση.
Οι επιστήμονες συνυπολόγισαν, επίσης, μια σειρά από άλλους παράγοντες, όπως την ηλικία των ασθενών, το μέγεθος του καρκινικού όγκου και την οικογενειακή κατάσταση, σε συνάρτηση με τα ποσοστά επιβίωσης.
Αυτό που διαπιστώθηκε από τις μετρήσεις είναι ότι κυρίαρχος παράγοντας επιβίωσης των ασθενών, όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν το μέγεθος του καρκινικού όγκου. Παρ’ όλα αυτά, τα ευρήματα έδειξαν ότι η οικογενειακή κατάσταση των ασθενών αποτέλεσε έναν υπολογίσιμο παράγοντα επιρροής. Ειδικότερα, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι το 72% των παντρεμένων ασθενών είχε περισσότερες πιθανότητες να ζει 5 χρόνια μετά τη διάγνωση. Στον αντίποδα, το χειρότερο προσδόκιμο ζωής κατέγραψαν οι χήρες. Οι γυναίκες, ωστόσο, είχαν σημαντικά καλύτερες προοπτικές επιβίωσης συνολικά, ανεξάρτητα από το αν ήταν παντρεμένες, χωρισμένες ή χήρες.
Οι ακαδημαϊκοί πιστεύουν ότι η συσχέτιση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι παντρεμένοι ασθενείς έχουν το πλεονέκτημα μιας συναισθηματικής ενθάρρυνσης από το σύντροφό τους, κάτι που λείπει από τους ανύπαντρους. Παράλληλα, διαπιστώθηκε ότι σε πολλούς παντρεμένους ασθενείς η διάγνωση έγινε πιο έγκαιρα, εξαιτίας της επίμονης πίεσης των συζύγων τους να εξετάσουν τα ύποπτα συμπτώματα.
«Υποθέτουμε ότι αυτό πιθανώς οφείλεται στο γεγονός ότι οι παντρεμένοι ασθενείς είχαν, σε γενικές γραμμές, τόσο καλύτερη οικονομική κατάσταση, όσο και περισσότερη συναισθηματική υποστήριξη. Οι χωρισμένοι ασθενείς, από την άλλη, είναι πιθανότερο να αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες, αλλά και να μην λαμβάνουν την απαραίτητη συναισθηματική υποστήριξη», εξήγησαν οι ερευνητές.
Σημειώνεται ότι ο καρκίνος του στομάχου είναι η πέμπτη συχνότερη μορφή καρκίνου και η τρίτη πιο θανατηφόρα σε παγκόσμια κλίμακα. Επηρεάζει κυρίως άτομα 75 ετών και άνω, ενώ οι άντρες είναι πιο επιρρεπείς σε αυτόν απ’ ότι οι γυναίκες. Κύρια συμπτώματά του είναι οι καούρες και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, οι δυσκολίες στην κατάποση, η ναυτία, η δυσπεψία, ο πόνος ή τα εξογκώματα στην περιοχή του στομάχου, αλλά και η ανεξήγητη απώλεια βάρους.
Οι αριθμοί αναφέρουν ότι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο γίνονται περίπου 6.500 διαγνώσεις κάθε χρόνο, ενώ οι ετήσιοι θάνατοι στη χώρα αγγίζουν τους 4.000. Οι ίδιοι αριθμοί στις ΗΠΑ αγγίζουν τους 26.000 και 11.000 ασθενείς αντίστοιχα.
Σύμφωνα με το βρετανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο, μόνο το 17% των ασθενών που διαγιγνώσκεται με καρκίνο του στομάχου επιβιώνει για έως και 10 χρόνια.
Οι επιστήμονες ισχυρίζονται τώρα ότι η οικογενειακή κατάσταση των ασθενών θα πρέπει πλέον να θεωρείται παράγοντας κινδύνου, ζητώντας παράλληλα μεγαλύτερη υποστήριξη στους ασθενείς που είναι ελεύθεροι ή χωρισμένοι.
