Σε μία καταγγελία προχώρησαν δύο Πατρινές αθλήτριες με ανάρτησή τους σε διαδικτυακή σελίδα που ασχολείται με τα δρώμενα του βόλεϊ της περιοχής.
Οι δύο αθλήτριες καταγγέλλουν ότι σύλλογος της Πάτρας δεν τους δίνει την ελευθέρας τους να συνεχίσουν την καριέρα τους και τις κρατάει ανενεργές στο τμήμα.
Αναλυτικά οι καταγγελία:
«Είμαστε δύο κοπέλες 20 χρόνων που μας κόβουν το βόλεϊ.
Ονομάζομαι Μαλαταρά Μαγδαληνή και αγωνιζόμουν στο σωματείο της Πατρας για πάνω από έξι χρόνια.
Όταν προσπάθησα την μεταγραφική περίοδο του 2019 να αποσπάσω το δελτίο μου μετά από μια σεζόν αναταράξεων και ψυχολογικής πίεσης ύστερα από μέρες διαπραγματεύσεων λαμβάνω αρνητική απάντηση και αποφασίζω να μείνω εκτός αγωνιστικής δράσης.
Δεύτερη χρονιά εξακολουθούν να με κρατούν χωρίς λόγο και αιτία στο σωματείο αυτό και παράλληλα κατηγορούμαι πως δεν στήριξα την ομάδα όταν το χρειαζόταν ενώ αντιθέτως εγώ σε περίοδο πανελλαδικών εξετάσεων ήμουν εκεί όλη την σεζόν για την ομάδα μου. Καταλήγω δεύτερη χρονιά εκτός.
Τρίτη χρόνια, και ενώ υπό συνθήκες pre-covid το δελτίο μου θα ήταν στα χέρια μου εξακολουθούν να το κρατούν στο σωματείο και να κόβουν τελειωτικά το βόλεϊ σε ένα κορίτσι 20 χρόνων. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που εκπροσωπούν το ερασιτεχνικό βόλεϊ δυστυχώς και είναι θλιβερό.
Ονομάζομαι Μαυροειδή Άννα και από την πρώτη γυμνασίου μέχρι και την Δευτέρα λυκείου αγωνιζόμουν στο ίδιο σωματείο με την συναθλήτρια μου Λήνα Μαλαταρά, όπου κι έκανα τα πάντα μαζί με τις συμπαίκτριες μου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Καταστασεις που θα εξηγήσουμε αργότερα με έφεραν στο σημείο στην τρίτη λυκείου να ζητάω το δελτίο μου για καθαρά ψυχολογικούς λόγους ενόψει δύσκολης και απαιτητικής σχολικής χρονιάς καθώς έδινα πανελλήνιες. Με πολλές πιέσεις από εμένα και την οικογένειά μου τελευταία στιγμή κατάφερα να πάρω το δελτίο μου.
Παρόμοια κατάσταση και την επόμενη χρόνια με την διαφορά ότι μετακόμισα στην ομάδα του Απόλλωνα με υποσχετική έχοντας καλύτερες αγωνιστικές προοπτικές αφού ο Απόλλων ήταν στην Α2 Εθνική! Κι εκεί που το πλάνο μου αρχίζει και βγαίνει παρόλο την πανδημία, αρχίζω να διασκεδάζω με όλη μου την καρδιά με αυτό που κάνω, με βλέπω να εξελίσσομαι, έρχεται το σωματείο που ανήκω και δεν μου επιτρέπει να εξελιχθώ και να κάνω αυτό που πραγματικά αγαπάω και θέλω!
Δυστυχώς από ότι καταλαβαίνετε η ομάδα δεν αποδέχτηκε μια πολύ καλή πρόταση για εμένα από ομάδα της Pre League, μου έκοψε την εξέλιξη μου πάνω στο άθλημα και δεν μου έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστώ σε μια κατηγορία που δεν έχω ξανά παίξει κι από μικρή ονειρεύομαι!
Την περίοδο του 2019 που μέσα στην αγωνιστική χρονιά έγινε αλλαγή προπονητή και αλλαγή στόχων της ομάδας επί της ουσίας εμείς στηρίξαμε μέχρις τέλους την ομάδα κι ας κατηγορηθήκαμε ,κι ας ακούσαμε την φράση “αν δεν παίξετε θα βλέπετε το γήπεδο από την κερκίδα” !
Σε αυτό το σημείο είναι άξιο να αναφερθεί πως στο τέλος της αγωνιστικής εκείνης χρονιάς αποχώρησαν από την γυναικεία ομάδα 16 αθλήτριες (οι περισσότερες επειδή ήταν άνω των 26 ή φοιτήτριες ευτυχώς ), άραγε τυχαίο;
Αυτή την στιγμή σπάμε την σιωπή μας! Δεν είμαστε οι μόνες 2 που δεν έχουν τα δελτία τους και τους κόβεται αυτόματα τον αθλητισμό ,ακόμη 3 αθλήτριες μένουν εκτός αγωνιστικής δράσης εκ των οποίων για τη μια διακυβεύεται η συμμετοχή της στα αναπτυξιακά τμήματα της Εθνικής Ελλάδος! Για πόσο ακόμα ένα σωματείο θα αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς και θα διαταράσσει με το έτσι θέλω την ψυχική μας υγεία;
Παρ’ όλα αυτά, μπήκαμε ξανά φέτος στη διαδικασία κι εμείς, οι οικογένειές μας και παράγοντες από άλλες ενδιαφερόμενες ομάδες να παρακαλέσουμε, να προσφέρουμε οικονομική ενίσχυση ώστε να απελευθερωθούμε αλλά μάταια… Καταχρώντας κάθε δικαίωμα που τους δίνουν οι κανονισμοί, εισπράξαμε απαξίωση, ειρωνεία, εκδικητικότητα και αλαζονεία. Μας λοιδορήσαν και μας κατηγορούν για “απείθαρχη συμπεριφορά” και από την άλλη απαιτούν να επιστρέψουμε πίσω!! Ως αυτόκλητοι σωφρονιστές λοιπόν μας τιμωρούν (!) αφήνοντας μας εκτός αθλητικής δραστηριότητας».
