Nεότερη μελέτη ανέδειξε τον κίνδυνο με τον οποίο οι χορτοφάγοι ενδεχομένως να έρθουν αντιμέτωποι έως και δύο φορές παραπάνω, σε σύγκριση με όσους τρώνε κρέας: την κατάθλιψη. Ευθύνεται όμως η διατροφή; Ή συντρέχουν και άλλοι λόγοι πίσω από αυτή την εξάρτηση;
Αν και τα νεότερα στοιχεία επιβεβαιώνουν και παλιότερο αντίστοιχο ερευνητικό υλικό, μια ενδιαφέρουσα παράμετρος που αναδεικνύεται είναι ότι η σχέση αυτή υπάρχει ανεξάρτητα από τη διατροφική πρόσληψη. Κοινώς, η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Affective Disorders υποδηλώνει ότι τα υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης των χορτοφάγων δεν οφείλονται στο περιεχόμενο της διατροφής τους.
Την πολύπλοκη αυτή και αμφίδρομη σχέση επιχειρεί να εξηγήσει με άρθρο του στο The Conversation ο Chris Bryant, επίτιμος ερευνητικός συνεργάτης στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Bath.
Αρχικά, ενδεχομένως η κατάθλιψη να οδηγεί τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την κατανάλωση κρέατος και όχι το αντίστροφο. Αυτό συμβαίνει διότι στα καταθλιπτικά συμπτώματα περιλαμβάνονται οι αρνητικές σκέψεις και τα αισθήματα ενοχής. Αν και όλοι κάποια στιγμή μπορεί να παρακολουθήσουμε κάποιο βίντεο σχετικά με το τι πραγματικά γίνεται στα σφαγεία, ένας καταθλιπτικός ασθενής θα μπορούσε να νιώθει περισσότερο ένοχος και συμμέτοχος σε αυτή τη διαδικασία, από τη στιγμή που καταναλώνει κρέας.
Δεύτερον, μια χορτοφαγική διατροφή θα μπορούσε να πυροδοτήσει την κατάθλιψη, όχι όμως λόγω της ανεπάρκειας θρεπτικών συστατικών. Για παράδειγμα, μια τέτοια αλλαγή στις διατροφικές μας συνήθειες θα μπορούσε να μας φέρει σε σύγκρουση με το κοντινό μας περιβάλλον και να επηρεάσει εξίσου τη συμμετοχή σε κοινωνικές δραστηριότητες, με την κοινωνική απομόνωση στη χειρότερη μορφή της.
Aντίστοιχα όμως, η ίδια σχέση μεταξύ χορτοφαγίας και κατάθλιψης θα μπορούσε να διαφέρει μεταξύ των χωρών του κόσμου. Για παράδειγμα, θα είχε ενδιαφέρον να εξεταστούν τα ποσοστά στην Ινδία ή σε άλλες χώρες όπου η χορτοφαγία αποτελεί περισσότερο κοινωνικό κανόνα.
Τελικά, ο ερευνητής καταλήγει πως πιθανότατα ούτε η χορτοφαγία ούτε η κατάθλιψη να είναι αλληλένδετες, ωστόσο και οι δύο θα μπορούσαν να συνδέονται και με κάποιον τρίτο παράγοντα. Αυτός θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε αριθμός χαρακτηριστικών ή εμπειριών που σχετίζονται τόσο με τη χορτοφαγία όσο και με την κατάθλιψη.
Όπως εξηγεί, περισσότερες γυναίκες γίνονται χορτοφάγοι και εμφανίζουν κατάθλιψη, σε σύγκριση με τους άντρες. Ωστόσο, η βραζιλιάνικη μελέτη έλαβε υπόψη το φύλο, αποκλείοντας αυτή τη συγκεκριμένη τρίτη μεταβλητή.
Από την άλλη, η παράμετρος που δεν ελέγχθηκε, αλλά θα μπορούσε να συσχετίζεται και με την κατάθλιψη και με τη χορτοφαγία είναι η έκθεση σε βίαιες εικόνες από τη βιομηχανίας κρέατος μέσω αντίστοιχων ντοκιμαντέρ. Τέτοιες σκληρές εικόνες θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χορτοφαγία, καθώς αντίστοιχα η κακομεταχείριση των ζώων είναι ο πιο συχνός λόγος που κάποιος στρέφεται στην χορτοφαγία.
Εν τέλει, υπάρχουν διάφοροι πιθανοί λόγοι για τη σχέση μεταξύ χορτοφαγίας και κατάθλιψης, όμως αυτή η νέα μελέτη αναδεικνύει ότι η χορτοφαγική διατροφή δεν είναι η αιτία της κατάθλιψης.
Αντίθετα, η κοινωνική εμπειρία της χορτοφαγίας μπορεί να συμβάλλει στην κατάθλιψη, η κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει στην χορτοφαγία. Τόσο η χορτοφαγία όσο και η κατάθλιψη μπορεί να οφείλονται σε μια τρίτη μεταβλητή, όπως η έκθεση σε βίαιες εικόνες της βιομηχανίας κρέατος.
