Σε ανάρτησή της το μέλος του Πολιτικού Κέντρου του ΠΑΣΟΚ, υποψήφια βουλευτής Αχαΐας Κατερίνα Σολωμού σε ανάρτησή της σημείωσε:
Μεγάλη τιμή για εμένα η παρουσία και ομιλία στην εκδήλωση των Εκδόσεων “Εστία” και του Λογοτεχνικού περιοδικού “Διαπολιτισμός” για τα 80 χρόνια του Πολιτικού και Ποιητή Τηλέμαχου Χυτήρη.
Απόσπασμα της ομιλίας μου:
«Είναι μεγάλη τιμή για εμένα να μιλήσω σήμερα για μια ξεχωριστή προσωπικότητα του δημόσιου βίου της χώρας μας, τον Τηλέμαχο Χυτήρη. Έναν πολιτικό που έδωσε διακριτικά αλλά ουσιαστικά το στίγμα του και έναν άνθρωπο που έζησε την πολιτική όχι ως μηχανισμό εξουσίας, αλλά ως διαρκή πράξη ευθύνης και πολιτισμού.
Η πολιτική του πορεία συνδέθηκε άρρηκτα με το ΠΑΣΟΚ και κυρίως με τον ιδρυτή του, τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Τηλέμαχος Χυτήρης υπήρξε ένας από τους πιο κοντινούς και έμπιστους συνεργάτες του Ανδρέα. Δεν ήταν απλώς ένας ακόμα βουλευτής ή κυβερνητικό στέλεχος,· ήταν ένας άνθρωπος του στοχασμού, της στρατηγικής, αλλά και της αφοσίωσης στο όραμα για μια πιο δίκαιη και προοδευτική Ελλάδα.
Ενώ πολλοί πολιτικοί έβλεπαν και βλέπουν την εξουσία ως αυτοσκοπό, ο Τηλέμαχος Χυτήρης δεν έχασε ποτέ την επαφή του με την πνευματική του ταυτότητα και συνέχισε να παρεμβαίνει δημόσια με νηφάλιο και στοχαστικό λόγο.
Σήμερα, το παράδειγμα του μας θυμίζει ότι η πολιτική μπορεί να συνυπάρχει με την παιδεία, την καλλιέργεια, τη διακριτικότητα. Ότι μπορεί κανείς να είναι ενεργός, χρήσιμος, χωρίς φωνές, χωρίς εντυπωσιασμούς, αλλά με ουσία και στοχοπροσήλωση.
Ο Τηλέμαχος Χυτήρης υπήρξε όχι μόνο ένας πιστός στρατιώτης του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά κι ένας σπάνιος συνδυασμός πολιτικού και διανοούμενου. Σε μια εποχή που το ήθος στην πολιτική μοιάζει να φθίνει, η πορεία του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Είναι ένα φωτεινό παράδειγμα του πώς η πολιτική και ο πολιτισμός μπορούν να συνυπάρχουν. Ένας άνθρωπος που υπηρέτησε τη χώρα όχι μόνο με το λόγο αλλά και με το ήθος του.
Σε έναν κόσμο που πλέον βλέπουμε να κυριαρχεί ο εντυπωσιασμός, η πολιτική χρειάζεται ξανά ψυχή. Ζούμε σε μια εποχή όπου ο λαϊκισμός, οι εύκολες υποσχέσεις και η εικόνα επισκιάζουν την ουσία. Οι πολίτες βομβαρδίζονται καθημερινά από λόγια δίχως περιεχόμενο, από κινήσεις εντυπωσιασμού που ξεχνιούνται την επόμενη μέρα. Μέσα σε αυτή τη θύελλα επιφάνειας, αναδύεται πιο έντονη από ποτέ η ανάγκη για ήθος, για αλήθεια, για πολιτική με ρίζες και προσανατολισμό.
Σε μια εποχή που όλα τείνουν να γίνουν «εύκολα», το ήθος στην πολιτική είναι η πιο ριζοσπαστική και πλέον η πιο αναγκαία πράξη. Αυτό θυμάμαι από τον πατέρα μου Γρηγόρη Σολωμό αλλά και πρόσωπα όπως ο συνοδοιπόρος του Τηλέμαχος. Μας θυμίζουν πως η πολιτική, όταν υπηρετείται με καθαρότητα και πάθος, μπορεί να γίνει πράξη ευθύνης και δημιουργίας. Ακόμα και ως ποιητής εκφράζει την ανθρώπινη πλευρά της πολιτικής, το υπαρξιακό της βάρος, αλλά και την αίσθηση καθήκοντος.»
