Σε ασφυξία οδηγείται η αγορά από την αδυναμία του κράτους να ανταποκριθεί στις οικονομικές του υποχρεώσεις προς τον ιδιωτικό τομέα. Τα φέσια του Δημοσίου όχι μόνο δεν περιορίζονται, αλλά γιγαντώνονται μήνα με τον μήνα, στερώντας από επιχειρήσεις και επαγγελματίες τη ρευστότητα που έχουν ζωτικά ανάγκη για να λειτουργήσουν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου έφτασαν στα 2,925 δισ. ευρώ τον Μάρτιο από 2,53 δισ. ευρώ τον Φεβρουάριο, σημειώνοντας άλμα 395 εκατομμυρίων ευρώ μέσα σε μόλις έναν μήνα. Αν σε αυτό το ποσό προστεθούν και οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων – ύψους 723 εκατομμυρίων ευρώ – τότε το συνολικό κρατικό χρέος προς τον ιδιωτικό τομέα ανέρχεται στα 3,648 δισ. ευρώ.
Η επιδείνωση είναι διαρκής και συστημική, με τους επιχειρηματίες να καλούνται να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους χωρίς το απαραίτητο κεφάλαιο κίνησης, την ώρα που ο μεγαλύτερος οφειλέτης στην αγορά είναι το ίδιο το Δημόσιο. Κορυφαίο παράδειγμα, τα δημόσια νοσοκομεία, των οποίων οι υποχρεώσεις προς προμηθευτές ανήλθαν σε 1,489 δισ. ευρώ τον Μάρτιο, αυξημένες κατά 212 εκατ. ευρώ σε έναν μήνα και κατά 325 εκατ. ευρώ από τα τέλη Δεκεμβρίου.
Την ίδια ώρα, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις των οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης διαμορφώνονται στα 582 εκατομμύρια ευρώ, παρουσιάζοντας οριακή μείωση, ενώ έντονα αυξητικές είναι οι υποχρεώσεις των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που έφτασαν τα 373 εκατ. ευρώ από 280 εκατ. ευρώ τον Φεβρουάριο. Στα 227 εκατ. ευρώ ανήλθαν οι οφειλές των λοιπών νομικών προσώπων του Δημοσίου, ενώ τα υπουργεία εμφανίζουν συνολικά χρέη 242 εκατ. ευρώ, με το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής να οφείλει τα μισά.
Οι εκκρεμείς επιστροφές φόρων, αν και μειώθηκαν στα 723 εκατομμύρια από 824 εκατ. ευρώ τον Φεβρουάριο, εξακολουθούν να συνιστούν μόνιμη πηγή αποστράγγισης της αγοράς από ρευστότητα. Από αυτά, τα 316 εκατ. ευρώ αφορούν επιστροφές που εκκρεμούν για διάστημα άνω των 90 ημερών – σε αρκετές περιπτώσεις λόγω έλλειψης δικαιολογητικών ή μη ανταπόκρισης των δικαιούχων – και τα υπόλοιπα 408 εκατ. ευρώ αφορούν επιστροφές σε αναμονή εντός του προβλεπόμενου χρόνου.
Παρ’ όλα αυτά, ο ρυθμός εξόφλησης παραμένει αργός, επιβεβαιώνοντας ότι η στενότητα του κράτους μεταφέρεται απευθείας στην αγορά, επιβαρύνοντας την επιχειρηματική καθημερινότητα και περιορίζοντας κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία.
