Την προκαταρκτική μελέτη για την αξιοποίηση της λίμνης Κρεμαστών με σκοπό την αντιμετώπιση της λειψυδρίας για το λεκανοπέδιο Αττικής έχει στα χέρια της από τα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας η ΕΥΔΑΠ.
Πρόκειται για την εναλλακτική λύση που έχει επεξεργαστεί και υλοποιεί η διοίκηση της εταιρείας σε συνεργασία με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ, με σκοπό την ανάπτυξη ενός μεγάλου έργου που θα ενισχύσει τον ταμιευτήρα του Εύηνου από τους δύο παραπόταμους της λίμνης Κρεμαστών σε περίπτωση που η έλλειψη βροχοπτώσεων συνεχίσει να στερεί πολύτιμο νερό από τους ταμιευτήρες της ΕΥΔΑΠ.
Εάν μπορούσε το έργο να υλοποιηθεί χωρίς καθυστερήσεις και προσφυγές κάτι που συνηθίζεται στους μεγάλους δημόσιους διαγωνισμούς, θα ήταν εφικτό να ολοκληρωθεί μέσα σε δύο χρόνια. Κάτι όμως που φαντάζει μη ρεαλιστικό αν λάβουμε υπόψη μας τους συνήθεις ρυθμούς με τους διαγωνισμούς των μεγάλων έργων. Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΥΔΑΠ υλοποιεί και άλλες λύσεις που θα ενισχύσουν και θα θωρακίσουν την πόλη σε περίπτωση που η κλιματική κρίση συνεχίσει να πολιορκεί τους ταμιευτήρες της.
Στα πρόσθετα μέτρα που εξετάζονται εκτός από τις γεωτρήσεις που έχουν μπει ήδη σε εφαρμογή είναι οι μονάδες αφαλάτωσης, η ανακύκλωση νερού αλλά και η μείωση της κατανάλωσης, η οποία στην προηγούμενη κρίση λειψυδρίας είχε φτάσει το 25%.
Όπως αποκάλυψε πρόσφατα ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ κ. Χάρης Σαχίνης η επιχείρηση έχει βολιδοσκοπήσει την ΔΕΗ προκειμένου να αξιοποιήσει τις εγκαταστάσεις της στο Λαύριο ενώ εξετάζει κι άλλες λύσεις σε άλλες περιοχές.
Μία απ’ αυτές είναι η κατασκευή υποθαλάσσιου εργοστασίου αφαλάτωσης που θα αξιοποιηθεί ως «στρατηγική εφεδρεία», ανάλογα με το μέγεθος και την ένταση της κλιματικής κρίσης. Στο θέμα της ανακύκλωσης νερού η ΕΥΔΑΠ σκοπεύει να εντατικοποιήσει την επεξεργασία λυμάτων. Ο κ. Σαχίνης αναφέρει συχνά στους συνομιλητές του ότι σε άλλες χώρες τι νερό των λυμάτων με τεταρτοβάθμια επεξεργασία γίνεται πόσιμο και η Σιγκαπούρη είναι ένα αντίστοιχο παράδειγμα καθώς εκεί το πόσιμο νερό είναι μοιρασμένο: κατά ένα τρίτο φυσικό, κατά ένα τρίτο από αφαλάτωση και κατά ένα τρίτο ανακυκλωμένο.
Η ανακύκλωση νερού είναι μια μέθοδος που προκρίνεται για την Αττική και στο πλαίσιο αυτό προετοιμάζονται λύσεις στον τομέα της άρδευσης και της βιομηχανικής χρήσης. Στην Ψυττάλεια η ΕΥΔΑΠ προγραμματίζει ένα αντίστοιχο έργο, του οποίου η πρόσκληση θα δημοσιευθεί άμεσα.
Για τα Κρεμαστά
Για το σχέδιο άντλησης νερού από τη λίμνη Κρεμαστών έχουν προβλεφθεί δύο έργα που αναμένεται να γίνουν σε δύο φάσεις. Περιλαμβάνουν την μεταφορά νερού μέσω δύο σηράγγων από τους παραπόταμους Κρικελοπόταμο και Καρπενησιώτη με ένα έργο εκτιμώμενου προϋπολογισμού 450 εκ. ευρώ που θα κατασκευαστεί ως δημόσιο. Η δεύτερη φάση του έργου αφορά μια τρίτη σήραγγα μέχρι την λίμνη Κρεμαστών ενώ περιλαμβάνει και ένα έργο αντλησιοταμίευσης για αποθήκευση υδάτων και ενέργειας. Το έργο, προϋπολογισμού 250 εκατ. ευρώ, εξετάζεται να βγει με ΣΔΙΤ και θα εξυπηρετεί ανάγκες αποθήκευση ενέργειας, αλλά και εφεδρείας ως δεξαμενή υδάτων.
Πέραν των έργων αυτών και της πολύ μεγάλης επένδυσης που δρομολογείται στην λίμνη Κρεμαστών και θα ενισχύσει τους ταμιευτήρες νερού της ΕΥΔΑΠ, η κυβέρνηση βάζει τις τελευταίες πινελιές στην μεταρρύθμιση για την λειτουργία των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης. Με την ρύθμιση αυτή θα ενισχυθούν οι ΔΕΥΑ για να εξυγιανθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό και να μπορούν να δανειοδοτηθούν από τις τράπεζες. «Δέχομαι αιτήματα για έργα ύδρευσης ύψους 6 δις, ευρώ και χωρίς σε αυτά να περιλαμβάνονται επενδύσεις των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ» ανέφερε τις προηγούμενες μέρες στο Olympia Forum ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Ο κ. Σκυλακάκης διαμήνυσε ότι οι επενδύσεις αυτές είναι αδύνατο να χρηματοδοτηθούν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων καθώς οι πόροι αυτοί δεν υπάρχουν ενώ είναι απρόβλεπτες οι κλιματικές καταστροφές που θα κληθεί να χρηματοδοτήσει. Ούτε όμως το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων όπως επισήμανε, μπορεί να ανταποκριθεί σε τόσες μεγάλες δαπάνες καθώς δεν έχει καταθετική βάση. Εφόσον οι επιχειρήσεις εξυγιανθούν κάτι στο οποίο θα συμβάλλει η κυβέρνηση με την χορήγηση 250 εκ. ευρώ (από τα υπερκέρδη των προμηθευτών) τότε οι επιχειρήσεις θα μπορούν να δανειστούν. Σύμφωνα με τον κ. Σκυλακάκη οι μεγάλες επενδύσεις για νερό δεν μπορούν να γίνουν με δημόσιους πόρους συνεπώς η επιλογή που έχει η τοπική αυτοδιοίκηση είναι είτε να τις κάνει με δικούς της πόρους, δηλαδή των δημοτών, που και αυτό είναι ανέφικτο ή να τις κάνει με δανεισμό. Εάν περιοριστούν όπως αναφέρει έστω και 10% οι διαρροές αυτό θα μπορέσει να καλύψει τις τεράστιες επενδύσεις χωρίς να επιβαρύνει τους καταναλωτές.
Πρόκειται για επενδύσεις με στόχο έργα που αφορούν την εξασφάλιση επάρκειας και την διασφάλιση της ποιότητας του πόσιμου νερού (έργα αναβάθμισης υδροληψίας, αφαλατώσεων κ.α), την μείωση των διαρροών που ελλείψει επενδύσεων φτάνουν το 35% με 40% , την αντικατάσταση δικτύων, την εφαρμογή συστημάτων τηλεμετρίας και ελέγχου διαρροών κ.α.
