Η πρωταγωνίστρια του παλιού ελληνικού κινηματογράφου μίλησε για τις ανησυχίες της και αναφέρθηκε στις επιθυμίες της, όπως η καύση μετά τον θάνατό της:
«Εγώ το κάνω συμβολαιογραφικά. Την όλη διαδικασία παραλαβής της σορού μου, όταν εγκαταλείψω αυτόν τον κόσμο -διότι δεν είναι μόνο η καύση που με απασχολεί αλλά κι όλη η διαδικασία που θα προηγηθεί. Τα έχω όλα μυστικά, όπως κι όλη αυτή την ιστορία, υπό απόλυτη σεμνότητα και λιτά».
Η καύση είναι εξαγνισμός
«Η τελευταία μου εναπόθεση θα είναι σε χρώμα λευκό. Κι όχι φέρετρο. Κανείς δεν θα ξέρει πού θα βρίσκομαι. Το τελευταίο «πάρτι» έχει άλλο πλάνο! Η καύση είναι ένας εξαγνισμός! Είναι προτιμότερο να σε σπαράζουν σκαθάρια και σκουλήκια;», διερωτήθηκε η Μαίρη Χρονοπούλου.
«Δείξε μου -σε όλη την ανθρώπινη ιστορία- έναν αθάνατο! Έζησε ποτέ κανείς αιώνια; Μια απλή μετάβαση είναι! Είναι η μοίρα μας. Τώρα, αν με ρωτάς πως θα πάρουν οι φίλοι μου αυτήν την απόφασή μου; Εκείνο που είναι βέβαιο, ένας πολύ πολύ αγαπητός μου άνθρωπος γίνεται έξαλλος όταν το ακούει. Κι είπε ότι θα κάνει το παν για να το εμποδίσει! Λυπάμαι, καλέ μου, που οι απόψεις μας διίστανται!», συνέχισε μιλώντας στην εφημερίδα «Espresso».
Ο θάνατος της Μάρθας Καραγιάννη
Η Μαίρη Χρονοπούλου μίλησε για το τηλέφωνό της που δεν σταμάτησε να χτυπά από δημοσιογράφους τηλεοπτικών εκπομπών και ιστοσελίδων που ζητούσαν δηλώσεις.
Στο στεφάνι που έστειλε έγραψε: «Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, Μαρθούλα μου!».
«Γιατί το έκανα αυτό; Γιατί 20 χρόνια, που ήμουν μεταξύ ζωής και θανάτου στα νοσοκομεία, ελαχιστότατες συνάδελφοι ήρθαν να με δουν: η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, η Μπεάτα Ασημακοπούλου κι η Μαρθούλα. Καμία άλλη… Καλό κορίτσι! Δεν έχω εύκολο πια το κλάμα εδώ και πολύ καιρό. Κλαίει μόνο το μέσα μου!», εξήγησε.
