Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Ημέρα αφιερωμένη στη γυναίκα η σημερινή. Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ντυμένες στα λευκά ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Η 8η Μαρτίου ορίστηκε το 1977 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.
Ζητήματα που συνδέονται συνήθως με τις έννοιες των δικαιωμάτων των γυναικών περιλαμβάνουν, αν και δεν περιορίζονται σε αυτά, στο δικαίωμα: για σωματική ακεραιότητα και αυτονομία, να είναι ελεύθερες από σεξουαλική βία, να ψηφίζουν, να κατέχουν δημόσια αξιώματα, να συνάπτουν νομικές συμβάσεις, να έχουν ίσα δικαιώματα στο οικογενειακό δίκαιο, να δουλεύουν, να αμοίβονται με δίκαιους μισθούς ή ίση αμοιβή, να έχουν αναπαραγωγικά δικαιώματα, να έχουν ιδιοκτησία, να μορφώνονται.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος το 1960 αναζωογόνησε το ενδιαφέρον για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.
Στις μέρες μας, όμως, σε πολλές χώρες η ημέρα αυτή έχει χάσει το πολιτικό της μήνυμα: Αφενός εμπορευματοποιήθηκε και αφετέρου εκλήφθηκε ως ευκαιρία για να εκφράσουν οι άνδρες την αγάπη τους στις γυναίκες, όπως κατά την Ημέρα της Μητέρας και του Αγίου Βαλεντίνου.
Ωστόσο, περιστατικά που σημειώνονται με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας τη Γυναίκας, αποδεικνύουν την ανάγκη προβολής και τίμησης, αν μη τι άλλο, των αγώνων των γυναικών.
Όταν πρωτοθεσμήθηκε η ημέρα αυτή, γυναίκες από διάφορα κράτη απαίτησαν να έχουν δικαίωμα ψήφου, το οποίο πρώτες οι γυναίκες της βρετανικής αποικίας της Νέας Ζηλανδίας απέκτησαν επισήμως το 1893.
Παρ’ όλα αυτά, χρειάστηκε περίπου ένας αιώνας για να αποκτήσουν το δικαίωμα αυτό οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία, καθώς πρόσφατα τους δόθηκαν δημόσια αξιώματα και ίσα εργασιακά δικαιώματα με τους άντρες.
Πότε απέκτησαν δικαίωμα ψήφου οι γυναίκες;
Η Νέα Ζηλανδία 1890
Η Νότια Αυστραλία θέσπισε καθ’ολική ψηφοφορία το 1895
Το ομοσπονδιακό κοινοβούλιο της Αυστραλίας το 1902
Η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που εισήγαγε την γυναικεία ψηφοφορία ήταν η Φιλανδία το 1906
Η Δανία το 1915
Η Νορβηγία το 1917
Ολλανδία-Γερμανία-Ρωσία-Πολωνία-Καναδάς το 1919
Η.Π.Α. το 1920
Ιρλανδία το 1922
Βρετανία το 1928
Τουρκία-Βραζιλία-Κούβα το 1934
Γαλλία το 1945
Ελλάδα το 1956
Ελβετία το 1971
Οι Ελληνίδες Για πρώτη φορά ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου 1934. Εκλογικό δικαίωμα δεν δόθηκε σε όλες αλλά μόνο σε όσες είχαν κλείσει τα 30 χρόνια και διέθεταν τουλάχιστον απολυτήριο Δημοτικού.
Στους εκλογικούς καταλόγους της Αθήνας γράφτηκαν μόλις 2.655 κυρίες, από τις οποίες ψήφισαν τελικά μόνο 439
Σε βουλευτικές εκλογές, οι Ελληνίδες ψήφισαν για πρώτη φορά στις 19 Φεβρουαρίου του 1956. Ήταν η απαρχή της εφαρμογής στην πράξη της καθολικής ψηφοφορίας, που είχε κατοχυρωθεί ήδη στο Σύνταγμα του 1864.
Πέρασε σχεδόν ένας αιώνας μέχρις ότου καταφέρουν οι Ελληνίδες να φτάσουν στην κάλπη, έχοντας κατακτήσει πλήρως το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις βουλευτικές εκλογές του 1956, με τη Λίνα Τσαλδάρη της ΕΡΕ και τη Βάσω Θανασέκου της «Δημοκρατικής Ένωσης» να εισέρχονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Η Λίνα Τσαλδάρη έγινε και η πρώτη γυναίκα – υπουργός, καθώς ανέλαβε το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας στην κυβέρνηση Καραμανλή.
Την ίδια χρονιά εκλέχθηκε και η πρώτη γυναίκα Δήμαρχος, η Μαρία Δεσύλλα, στην Κέρκυρα.
Παρά την όποια πρόοδο, η χώρα μας παραμένει στις τελευταίες θέσεις των Ευρωπαϊκών δεικτών, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επισημαίνει πως το παγκόσμιο γυναικείο εργατικό δυναμικό έχει αυξηθεί κατά 1 δισεκατομμύριο τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά μεγάλο ποσοστό έχουν τα προνόμια που είχαν οι άντρες το 2006.
Οι τωρινοί στόχοι, οι οποίοι πρόκειται να έχουν την ίδια θεματολογία μέχρι το 2030, έχουν στόχους: την διείσδυση των γυναικών, ως ένας πυρήνας, στην παγκόσμια οικονομία και την καταπολέμηση την φτώχειας σε όλο τον κόσμο. Επίσης υπενθυμίζονται τα επιτεύγματα των γυναικών τον τελευταίο αιώνα, ενώ σε ορισμένες χώρες η σημερινή μέρα είναι εθνική αργία για το γυναικείο φύλο.
Εκτός από το μισθολογικό χάσμα που απασχολεί κρατικούς και μη φορείς, η προσπάθεια ευαισθητοποίησης όσον αφορά την γυναικεία κακοποίηση, είναι ακόμη ένα φλέγον ζήτημα.
Εκτιμάται ότι 120 εκ. Γυναίκες κάτω των 20 ετών έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Περισσότερο από το 1/3 των γυναικών σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί σωματική ή σεξουαλική βία σε κάποια φάση της ζωής τους και κυρίως στην εφηβεία ή την περίοδο της εμμηνόπαυσης.
Δυστυχώς η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ αυξάνεται και στην Ελλάδα, γινόμαστε συνεχώς, μάρτυρες άθλιων περιστατικών .
Η ενδοοικογενειακή βία , η Εκδικητική Πορνογραφία και οι κίνδυνοι από τα εγκλήματα των παιδεραστών, αυξήθηκαν με ανησυχητικό τρόπο «έχουμε περισσότερες γυναίκες θύματα βίας , αλλά μιλούν στο κενό»
Η γυναίκα έτσι κι αλλιώς είναι ένας μύθος από μόνη της, ένας μύθος που έχει γεννήσει κι άλλους μύθους.
Τόσες πολλές γυναίκες, τόσο διαφορετικά μαγικές. Με όλα τα χρώματα στο δέρμα τους, κάθε εθνικότητας, ανεξαρτήτως ύψους και βάρους. Γυναίκες που υποφέρουν τα δεινά του «ανίσχυρου φύλου», αυτής της σεξιστικής απάτης η οποία δεν ισχύει. Αν και όλα θα έπρεπε να γίνονται για τις γυναίκες, ως «ευχαριστώ» για την ύπαρξή τους.
Η γυναίκα στην Τέχνη, στα Γράμματα, στη σκέψη, στη Φιλοσοφία, στο σούπερ μάρκετ, στο πεζοδρόμιο, η γυναίκα παλεύει παντού και στην πολιτική.
Τιμή, όμως, σε όλες τις γυναίκες του πλανήτη, τιμή στα πλάσματα που φέρνουν μέσα τους τη ζωή, που γεννούν τις ελπίδες της ανθρωπότητας. Όχι μόνο μια Παγκόσμια Ημέρα, αλλά κάθε ημέρα αξίζει δόξα σε αυτό το θαύμα που λέγεται γυναίκα, η οποία ζει σ’ έναν κόσμο με ακραίο σωβινισμό, σ’ έναν κόσμο αντρών…
Ας μην ξεχνάμε την
Αμπιγκειλ Άνταμς Αμερικανίδα Πολιτικό (1744-1818) που αγωνίστηκε για την εκπαίδευση των γυναικών και την κατάργηση της Δουλείας .
«Αν θέλουμε να έχουμε ήρωες πολιτικούς και φιλοσόφους πρέπει να αποκτήσουμε μορφωμένες γυναίκες».
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι μια μέρα που ξεχωρίζει, γιατί έρχεται να υπενθυμίσει τους αγώνες τους για την ανεξαρτησία τους και την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο.
Δυστυχώς όμως το γυναικείο φύλο χρειάζεται να δίνει μάχες ακόμα για τα αυτονόητα, σε πολλές χώρες του κόσμου.
«Η πρόοδος των δικαιωμάτων των γυναικών είναι ζήτημα δικαιοσύνης, ισότητας, ηθικής και κοινής λογικής», τονίζει σε άρθρο του για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας 8 Μαρτίου ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες.
Επίσης, ο Αντόνιο Γκουτέρες αναδεικνύει πως «χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις στις κυβερνήσεις, στις επιχειρήσεις». Προσθέτει πως «χρειαζόμαστε γυναίκες υπουργούς Οικονομικών και διευθύνουσες συμβούλους, που θα αναπτύσσουν και θα εφαρμόσουν πράσινες και κοινωνικά προοδευτικές πολιτικές προς όφελος όλων». Συνεχίζοντας στο ίδιο μήκος κύματος, αναφέρει πως «η ύπαρξη περισσότερων γυναικών στα κοινοβούλια συνδέεται με ισχυρότερες δεσμεύσεις για το κλίμα και υψηλότερα επίπεδα επενδύσεων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στην εκπαίδευση».
Υπό αυτό το πρίσμα, τονίζει την ανάγκη για «πολιτική πρόοδο μέσα από στοχευμένα μέτρα που εξασφαλίζουν την ισότιμη ηγεσία των γυναικών και την αντιπροσώπευση τους σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής λήψης αποφάσεων, μέσω τολμηρών ποσοστώσεων φύλου».
Τέλος εκφράζει την πεποίθηση πως όταν ο κόσμος επενδύει στις ευκαιρίες για τις γυναίκες και τα κορίτσια, το σύνολο της ανθρωπότητας κερδίζει.
Και τόνισε απογοητευμένος ότι η ισότητα των δυο φύλων απομακρύνεται όλο και περισσότερο .
Τα δικαιώματα των γυναικών παραβιάζονται ,απειλούνται και καταπατώνται σε ολόκληρο τον κόσμο .
Με τους τρέχοντες ρυθμούς προβλέπει ο γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ότι θα επιτευχθεί ισότητα σε 300 χρόνια.
Χρόνια πολλά στις γυναίκες όλου του κόσμου και ας έχουν την δύναμη να συνεχίσουν τους αγώνες τους , ας είναι όλοι στο πλευρό τους .
Πρέπει όλοι Άνδρες – Γυναίκες να εργαστούμε ,να παλέψουμε προς κάθε κατεύθυνση για την βελτίωση του επιπέδου προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι γυναίκες παραμένουν τα πρώτα θύματα των πολέμων και υποεκπροσωπουνται στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις, όπως τόνισαν αξιωματούχοι, ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας , εν όψη του εορτασμού, σήμερα της παγκόσμιας ημέρας της Γυναίκας .
Ας φροντίσουμε να κατορθώσουν να γκρεμίσουν την «γυάλινη οροφή» που δεν τους επιτρέπει να φτάσουν σε ηγετικές θέσεις στον επιστημονικό, πανεπιστημιακό και επαγγελματικό τομέα.
Η ζωη είναι Γυναικα.
Μαριάννα Σταματιαδου
Ιατρός Παθολόγος
Πρώην Αντιδήμαρχος Δήμου Πατρεων
Μέλος Δ.Σ. ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας
Πρόεδρος Συλλόγου «Φίλων ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας»
