Υπάρχει ένας μεγαλύτερος από τον συνηθισμένο αριθμός οπισθίων σε ένα ιστορικό αρχοντικό στο Upper East Side σε στυλ Beaux Arts αυτές τις μέρες στη Νέα Υόρκη. Κάποιοι από αυτούς είναι αιώνιοι και άλλοι φρέσκοι, κατευθείαν από τα στούντιο των καλλιτεχνών, μια πληθώρα από πλάτες – κυρίως γυμνές – παραμένουν στη νέα ομαδική έκθεση της γκαλερί LGDR, Rear View.
Το ρόστερ των 50 και πλέον καλλιτεχνών περιλαμβάνει τους Ευρωπαίους δασκάλους Félix Vallotton, Gustav Klimt, Edgar Degas, Giorgio de Chirico, Egon Schiele και Pavel Tchelitchew, μαζί με τα είδωλα του 20ού αιώνα, όπως ο Francis Bacon, ο Andy Warhol, ο Domenico Gnoli, ο Lucian Freud και ο Paul Cadmus. Στη συνέχεια, υπάρχουν οι σύγχρονοι πρωτοπόροι της αναπαράστασης του ανθρώπινου σώματος: Mickalene Thomas, Yoko Ono, Cecily Brown, Carrie Mae Weems, Jenny Saville. Μια ομάδα νέων καλλιτεχνών που δημιούργησαν πίνακες ως απάντηση στο θέμα είναι οι Jenna Gribbon, Issy Wood, Danielle Mckinney και Seth Becker.
Danielle Mckinney / Courtesy of LGDR
Από το ανατριχιαστικό έργο Study for Portrait of John Edwards (1986) του Bacon, στο οποίο η γυμνή πλάτη του εραστή του είναι μια ψυχολογική εξερεύνηση, μέχρι το γλυπτό από παραφίνη του Urs Fischer που λιώνει αργά, με τίτλο Divine Interventions (2023), το εύρος της θεματολογίας της έκθεσης είναι επεκτατικό, ερευνητικό και χιουμοριστικό. Ήταν πράγματι η δυνατότητα «παρατήρησης ενός θέματος από πίσω» που κίνησε το ενδιαφέρον της συνιδρύτριας της γκαλερί Amalia Dayan να εμβαθύνει στο θέμα.
Ειδικότερα, ο πίνακας Pat’s Back του 1968 του Αμερικανού καλλιτέχνη Barkley L Hendricks αποτέλεσε τον οδηγό για την καρποφορία της φιλόδοξης έκθεσης. «Κοιτάζοντας αυτό το έργο αναδύθηκαν τόσα πολλά για τη γενεαλογία άλλων σπουδαίων πινάκων που μας αφήνουν να δούμε τον κόσμο από τα μάτια των υποκειμένων τους», λέει η Dayan στο AnOther.
Η απεικόνιση της γυμνής, μαύρης γυναικείας φιγούρας του Hendricks, η οποία αποτελεί μέρος της έκθεσης, δείχνει το υποκείμενο βυθισμένο σε ένα ασπρισμένο περιβάλλον, το οποίο δίνει άπλετο χώρο για περισυλλογή και φαντασία. Ενώ πολλοί άνδρες καλλιτέχνες έχουν ιστορικά ζωγραφίσει γυναικεία γυμνά από πίσω ή μπροστά, γενικά με ένα ηδονοβλεπτικό μάτι, υπάρχει μια αίσθηση ειλικρίνειας και ταπεινότητας στην απεικόνισή του. «Υπάρχει πάντα κάτι ποιητικό και ρομαντικό στην προσωπογραφία από πίσω» λέει η γκαλερίστα.
John Currin, Nude in a Convex Mirror, 2015 / Courtesy of LGDR
Το κρυμμένο γλυπτό
Το εξαώροφο κτήριο του 1930, 25.000 τετραγωνικών ποδιών, παρέχει το απαραίτητα περίτεχνο σκηνικό για τις αισθησιακές αντιπαραθέσεις της έκθεσης σε όλα τα δωμάτια, μια ελικοειδή σκάλα και μια δραματική είσοδο με μαρμάρινα δάπεδα. Ένας μνημειώδης πίνακας της Jenny Saville με την πλάτη μιας νυσταγμένης ,γυμνής γυναίκας, Juncture (1994), υποδέχεται τους επισκέπτες από τον πανύψηλο τοίχο της σκάλας.
«Δημιουργήσαμε μια ισορροπία μεταξύ διαφορετικών κλιμάκων και γενεών χάρη στις πολλές δημόσιες και ιδιωτικές γωνιές του χώρου» προσθέτει η Dayan. «Κρύψαμε ένα γλυπτό του καλλιτέχνη Michelangelo Pistoletto σε ένα από τα δωμάτια, οπότε φροντίστε να δώσετε προσοχή στο τι υπάρχει πίσω από τις πόρτες».
Μια συγκεκριμένη πόρτα στον δεύτερο όροφο κρύβει μια μικρή έκπληξη: Μια μέτρια επιλογή από πίνακες γυμνών από μπροστά. Με τίτλο Full Frontal, οι αντίθετες πλευρικές όψεις των εικονιζόμενων περιλαμβάνουν έναν άλλο Hendricks, Brown Sugar Vine (1970) που απεικονίζει τον καλλιτέχνη χωρίς ρούχα, ένα άλλο ανδρικό γυμνό -σε νυχτερινές, μπλε αποχρώσεις- του Jordan Casteel, με τίτλο Jerome (2014), και τον πίνακα της Jenna Gribbon για την κρεβατοκάμαρα του συντρόφου της, με τίτλο Demonstrative (in bedroom with spotlight) (2023).
Κατά τη διάρκεια αυτής της έκθεσης, η Dayan ανέπτυξε μια νέα αγάπη για τον Fernando Botero και την πνευματώδη παλέτα του, την οποία προηγουμένως δεν είχε συμπεριλάβει σε καμία από τις εκθέσεις της. «Βλέποντας καθημερινά τους πίνακές του στην γκαλερί, συνειδητοποίησα τη λεπτότητα και το χιούμορ στο σύμπαν του και πόσο σπουδαίος χρήστης των χρωμάτων ήταν».
*Η έκθεση Rear View παρουσιάζεται στην LGDR στη Νέα Υόρκη έως την 1η Ιουνίου 2023.
*Με στοιχεία από anothermag.com
