Οι φωτιές στη χώρα μας, είτε «αυτόφωτες» είτε «ετερόφωτες» (βλέπε εμπρηστές κάθε λογής) ολοκλήρωσαν για φέτος το κυριολεκτικά μακάβριο έργο τους. Μιά ανθρώπινη ψυχή, αμέτρητες ψυχούλες σε αθώα ζωάκια και μια ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή αποτελούν το αποτύπωμα. Φυσικά το καταστροφικό έργο δεν τελείωσε ακόμα. Θα προσεύχομαστε τώρα για αρκετά χρόνια, να έχουμε ήπιες βροχοπτώσεις και όχι καταιγίδες, ειδάλλως οι καταστροφές θα είναι πολυεπίπεδες.
Όλοι μας είχαμε την ευκαιρία όλο αυτό το διάστημα να ακούσουμε, να διαβάσουμε διάφορες θέσεις, απόψεις και προτάσεις, από απλούς ανθρώπους αλλά και επιστήμονες και ειδικούς. Φυσικά δεν έλειψαν και οι απόψεις κυρίως από πολίτες ότι χρειαζόμαστε επιπλέον πυροσβεστικά αεροπλάνα και φυσικά περισσότερους πυροσβέστες. Το αν μπορούν να πετούν ταυτόχρονα επάνω από καπνούς καμμιά δεκαριά αεροπλάνα δεν το γνωρίζω, ούτε αν θα μπορούσαμε να προσλάβουμε επιπλέον πυροσβέστες. Προσωπικά, για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι καθόλου γνώστης του θέματος, αλλά ο λόγος που σας τρώω τον χρόνο σας είναι επειδή τυγχάνει να γνωρίζω τι κάνει μια άλλη χώρα με ιδιαίτερες περιβαλλοντικές ανησυχίες αλλά και αντιμετώπιση μεγάλων πυρκαγιών κατά καιρούς.
Στην Αυστραλία λοιπόν και ιδιαίτερα στην πολιτεία της Νέας Νότιας Ουαλίας (με πρωτεύουσα το Σίδνευ) που αντιμετωπίζει κατά καιρούς μεγάλες πυρκαγιές, διαθέτουν ολόκληρο στρατό εκπαιδευμένων εθελοντών, οι οποίοι στο σύνολό τους αποτελούν το 90% !!! της δύναμης της πυροσβεστικής υπηρεσίας. Πρόκειται για επιλεγμένους εθελοντές, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι έχουν τουλάχιστο εξάμηνη εκπαίδευση, προέρχονται από τον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα και γνωρίζουν ότι όταν και εφόσον χτυπήσει ο συναγερμός πρέπει να πάνε άμεσα στο σπίτι τους να φορέσουν τον ειδικό εξοπλισμό και να κατευθυνθούν τάχιστα στο σημείο συνάντησης για να τεθούν στη διάθεση του συντονιστή τους, με βάση το επιχειρησιακό πλάνο που ήδη γνωρίζουν. Με άλλα λόγια, μπορεί ξαφνικά να φύγουν από τη δουλειά τους, από την οικογένειά τους, να συνδράμουν εθελοντικά με κίνδυνο ακόμα και της ζωής τους και να γυρίσουν στη βάση τους καταπονημένοι ακόμα και μετά από πολλές ημέρες. Στην Αυστραλία, αντιμετωπίζονται από την κοινωνία, κυριολεκτικά ως ήρωες, οι ίδιοι γνωρίζουν ότι είναι κάτι παραπάνω από ενεργοί πολίτες και ότι κάνουν το αυτονόητο προασπίζοντας έμπρακτα το περιβάλλον στο οποίο ζούμε όλοι.
Αυτό ήταν λοιπόν το παράδειγμα. Μήπως, λέω μήπως θα μπορούσαμε να αντιγράψουμε κάτι;
Δημήτρης Ορφανόπουλος
Εκπαιδευτικός Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
