Ο Φεβρουάριος αρχίζει με τρεις γιορτές, που με ένα κοινό όνομα, λέγονται Συμόγιορτα και τιμώνται πολύ από το λαό. Αυτές είναι του αγίου Τρύφωνα, της Υπαπαντής και του αγίου Συμεών (1-3 Φεβρουαρίου). Η πρώτη ,είναι κατεξοχήν αγροτική γιορτή. Ο άγιος Τρύφωνας θεωρείται ,φύλακας των αμπελιών και προστάτης των αγρών, καθώς πιστεύεται ,ότι έχει εξουσία ,εναντίον των ποντικών και τις κάμπιες. Γι΄ αυτό και στις εικόνες του , παριστάνεται με κλαδευτήρι ,στο χέρι, ενώ στο κόλλυβο ,που καταθέτουν ,στην εκκλησία οι Αγχιαλίτες, είναι ζωγραφισμένος, ο άγιος Τρύφωνας ,με το σταφύλι.Κηπουροί και αμπελουργοί κάνουν στην εκκλησία αγιασμό και αρτοκλασία με κόλλυβα. Από τον αγιασμό αυτό δεν πίνουν, ούτε τον παίρνουν μέσα στο σπίτι, αλλά μόνο ραντίζουν αμπέλια και κήπους. O Μήνας αυτός, όπως γνωρίζουμε έχει 28 μέρες στα κοινά χρόνια και 29 στα δίσεκτα (κάθε τέσσερα χρόνια).
Όσο ,για την ετυμολογία ,της λέξης ,Φεβρουάριος, βρίσκουμε ότι στα λατινικά υπάρχει το ρήμα februum ,που σημαίνει ,εξαγνίζω, επειδή ,αυτό τον μήνα πραγματοποιούνταν, θρησκευτικές γιορτές ,εξαγνισμού.
Λέγεται επίσης Φλιάρης, Ληψομήνας, Κουτσός, Κουτσούκης ή Μικρός (Κύπρος). Στον πόντο, τον Φεβρουάριο,τον ονόμαζαν ,συνήθως Κούντουρος,
, ο Φλεβάρης, λέγεται ,επίσης και Μεθυσμένος,
γιατί δεν ξέρει τι κάνει….!
