Στην απομάκρυνση από τον “δρόμο του Θεού” απέδωσε ο πρώην Μητροπολίτης Καλαβρύτων Αιγιαλείας και Καλαρύτων Αμβρόσιος τα “όσα συμβαίνουν στην κοινωνία”, όπως είπε. Ακόμα και για την πολύκροτη ανατριχιαστρική υπόθεση του βιασμού της 12χρονης από τον Κολωνό! Μίλησε για Ελλάδα που καταστρέφεται και Εκκλησία που πρόδωσε την Αποστολή της..!! Ενώ τα έβαλε ακόμα και με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την… “γάτα στο γραφείο της”.
Όλα αυτά τα είπε ενώ παρουσίασε το τελευταίο του, όπως είπε, βιβλίο, με τίτλο: «Κραυγή Απογνώσεως».
«Έγραφα κείμενα με τίτλο ‘Κραυγή Αγωνίας’ και τα έστελνα με email», είπε και πρόσθεσε: «Όμως όταν βλέπω ότι η Ελλάδα καταστρέφεται, η Εκκλησία πρόδωσε την Αποστολή της, η Κραυγή Αγωνίας έγινε Κραυγή Απογνώσεως».
«Είπα, αυτά τα κείμενα να μη χαθούν. Έτσι προχώρησα στη δημοσίευση τους, με αυτό το βιβλίο το οποίο θα διανέμεται δωρεάν από το βιβλιοπωλείο», τόνισε.
Και συμπλήρωσε: «Εδώ μέσα θα δείτε τη σημερινή κοινωνία και τα χάλια μας. Και όλο θα γίνεται χειρότερα. Και στο εξώφυλλο έχω τη φωτογραφία που που είμαι γονατιστός και παρακαλώ την Παναγία αφήνοντας την αγωνία της ψυχής μου για όλα αυτά που συμβαίνουν στην κοινωνία που αλλάζει και στην Ελλάδα μας που αλλάζει».
Ο Σεβασμιότατος εξήγησε: «Δεν είμαι ευτυχής για όσα συμβαίνουν. Ο πατέρας να ασχημονεί στο 12χρονο κοριτσάκι και τόσα άλλα… Και παλιά γινόντουσαν αλλά όχι σε τέτοια έκταση. Διότι υπήρχε ο φόβος του Θεού που τα συγκρατούσε».
Έδωσε και το παράδειγμα του πώς ζούσε η παλαιότερη γενιά από την προσωπική του εμπειρία:
«Με αξίωσε ο Θεός να είμαι σε μια αλλιώτικη γενιά. Τότε που οι γονείς μας, μας έπαιρναν απ’ το χέρι και μας πήγαιναν στην Εκκλησία. Μεγάλωσα στην Πάτρα, στον Ναό του Παντοκράτορος. Τα σκαλοπάτια του Ναού ήταν πάντα γεμάτα από παιδάκια και όποιος πείραζε τον διπλανό σου φώναζες τον νεωκόρο κι εκείνος ερχόταν να διώξει τον ενοχλητικό και ειδοποιούσε αμέσως τους γονείς. Πηγαίναμε κατηχητικό στην Παντάνασσα και ήμασταν 300 μαθητές! Κανείς δεν μας υποχρέωνε να πάμε. Αλλά πηγαίναμε γιατί ζούσαμε με τον Εκκλησιασμό. Τώρα δυστυχώς χάθηκε η επαφή με τον Θεό», είπε. Και εκμυστηρεύτηκε ότι ο ίδιος διάβαζε για τα διαγωνίσματα, «πάντα στον Ναό επειδή είχε ησυχία».
«Έχουμε πάρει στραβά τον δρόμο πλέον. Και εδώ στο βιβλίο τα γράφω όλα. Γράφω και για την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με την… γάτα στο γραφείο. Μα είναι δυνατόν;», αναρωτήθηκε.
Είπε ακόμη:
«Κάποτε το καταφύγιό μας ήταν ο Θεός και ο γείτονας! Η κοινωνία μας μπορεί να ήταν φτωχή, αλλά ήταν κοινωνία ευσεβών ανθρώπων, όπου βασίλευε η ηθική. Η κοινωνία τότε δεν ήταν… ζούγκλα όπως είναι σήμερα, αλλά κοινωνία αγάπης και συμπόνιας.
Με άλλα λόγια, κατά την περίοδο εκείνη υπήρχε μεν έλλειψη υλικών αγαθών, πλην όμως ήταν έντονη η παρουσία του Θεού στη ζωή μας, αλλά και η συνδρομή του συνανθρώπου μας. Ήμασταν όλοι κάτω από την ομπρέλα Του!
Έχοντας, λοιπόν, αυτά υπ’ όψιν μου, κατά τα τελευταία χρόνια η ψυχή μου πλημμυρίζει από έναν αβάστακτο πόνο, όταν ατενίζω το… κατάντημα της κοινωνίας μας, στην οποία δυστυχώς κυριαρχεί ο Διάβολος! Οι άνθρωποι, και μάλιστα οι νέοι, έχουν λησμονήσει τον αληθινό Θεό…
Το έγκλημα κυριαρχεί! Η ανηθικότητα πλεονάζει! Όλα αυτά με έκαναν να επικοινωνώ μαζί σας με μαχητικά κείμενα, μέσω των οποίων κραύγαζα διαμαρτυρόμενος για την ποδοπάτηση του Θείου Νόμου. Αυτά, λοιπόν, τα κείμενα θέλησα να συγκεντρώσω σε ένα βιβλίο, εξωτερικεύοντας από την μία την απόγνωσή μου και από την άλλη παρακαλώντας γονυπετής τον Ιησού Χριστό για την λύτρωση της ψυχής μας».
Χαρακτήρισε δε το συγκεκριμένο πόνημα ως το «κύκνειο άσμα» της εξηκονταετούς Ιερατικής του Διακονίας, κάνοντας γνωστό ότι πλέον θα σταματήσει να γράφει τέτοιου είδους κείμενα.
Το εν λόγω βιβλίο, που περιέχει τέσσερις «Κραυγές απογνώσεως» και τριάντα «Κραυγές αγωνίας», διανέμεται δωρεάν από το βιβλιοπωλείο της Ιεράς Μητροπόλεως «Βιβλίο και εικόνα» (οδός Ερμού – Αίγιο).
Αχιλλέας Ροδίτης (πηγή φωτό: aigiovoice.gr)
