Ο Απόστολος Πίτσος καθόταν όλες αυτές τις ημέρες με έναν μεγάλο χάρτη της Εύβοιας –από εκείνους τους χάρτινους, τους παλιούς– και την τηλεόραση ανοιχτή μπροστά του ώστε να παρατηρεί την πορεία της φωτιάς. Στα 103 του ξέρει όμως να χειρίζεται και την τεχνολογία. Παρακάλεσε τη γυναίκα του, Ενη, να του εγκαταστήσει στο κινητό τηλέφωνο το Google Maps για να βλέπει και ηλεκτρονικά τη μορφολογία του εδάφους στην περιοχή.
Σπουδαγμένος μηχανολόγος στη Γερμανία, μυαλό ανήσυχο και εφευρετικό, παραμένει αειθαλής, όπως και οι ηλεκτρικές μηχανές που παρήγαγε κάποτε το εργοστάσιό του. Δεν υπήρχε Ελληνας που να μην είχε τιμήσει τη φίρμα του. Πριν από λίγες ημέρες είχε γενέθλια και η στήλη επικοινώνησε μαζί του για τις δέουσες ευχές. Στο τηλέφωνο ακούστηκε πολύ λυπημένος: «Είμαι συγκλονισμένος με τις πυρκαγιές, είναι πραγματικά ασύλληπτο να βλέπεις τους ανθρώπους να χάνουν τους κόπους μιας ζωής από τη μια στιγμή στην άλλη. Είμαι σε θέση που μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει αυτό για ηλικιωμένους που είδαν τα σπίτια τους να καίγονται», μου λέει από την άλλη άκρη της γραμμής.
«Εχοντας συμπληρώσει πάνω από έναν αιώνα, τα μάτια μου έχουν δει πολλές δύσκολες στιγμές της πατρίδας μας», συμπληρώνει. «Και σίγουρα οι πρόσφατες φωτιές ήταν ανάμεσα σε αυτές. Το μόνο που μπορώ να πω, στους ανθρώπους που δοκιμάζονται και με τους οποίους συμπάσχω, είναι να κάνουν κουράγιο και υπομονή. Οι Ελληνες έχουν το χάρισμα να ξαναστέκονται όρθιοι! Εχουμε περάσει πολλά και βοηθώντας ο ένας τον άλλο πάντα τα καταφέραμε. Να είμαστε ενωμένοι, να μην τρωγόμαστε». Αυτό που τον στενοχωρεί, ωστόσο, είναι ο αλληλοσπαραγμός. Τον θεωρεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για το μέλλον και πιστεύει πως είναι ένα μάθημα που δεν πήραμε από το παρελθόν.
Θυμάμαι στη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στην «Κ» πριν από λίγο καιρό, υπογράμμιζε με έμφαση τότε: «Δεν θέλω να μιλάω για την πολιτική ούτε να τοποθετούμαι. Οταν όμως σήμερα ακούω ορισμένους να επικαλούνται τον Εμφύλιο, που τον έζησα στα βουνά, το γεγονός αυτό ειλικρινά με απογοητεύει και με ανησυχεί αφάνταστα. Ο αιώνιος διχασμός της ελληνικής κοινωνίας, ο συνεχώς παρών, έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους να γίνουν σήμερα αυτοί που είναι και να μας απειλούν την ώρα που εμείς ασχολιόμασταν ο ένας με τον άλλο. Την ώρα που εμείς τσακωνόμαστε, ο κόσμος αλλάζει, προχωράει. Η Ελλάδα είναι η ωραιότερη χώρα στον κόσμο. Δυστυχώς κατοικείται από Ελληνες που δεν σκέπτονται πάντα το καλό της πατρίδας τους».
Χαρισματικός επιχειρηματίας, διορατικός στις αποφάσεις του, στοργικός με το προσωπικό, εργατικός μέχρι εξαντλήσεως, κλήθηκε να μπει στα δύσκολα από πολύ μικρή ηλικία, όταν ένα ατύχημα προκάλεσε βλάβη στα μάτια του πατέρα του. Ξεκίνησε να δουλεύει όσο ήταν ακόμα ανήλικος και πήγαινε σχολείο, μελετώντας τα μαθήματά του τα βράδια. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρήκε να σπουδάζει στη Γερμανία. Επέστρεψε για να πολεμήσει και αργότερα βρέθηκε και στις φλόγες του Εμφυλίου. Στην περίοδο ανάκαμψης που ακολούθησε, κατάφερε να γιγαντώσει την επιχείρησή του, που εφοδίασε με ψυγεία, κουζίνες, τηλεοράσεις όλη την επικράτεια. Το 1977, προτού η Ελλάδα μπει στην ΕΟΚ, αποφάσισε να πουλήσει το εργοστάσιο στους Γερμανούς, θεωρώντας ότι έτσι θα διασφαλιστούν οι 2.200 θέσεις εργασίας. Ολα αυτά τα εξιστορεί σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε πρόσφατα με τη ζωή του, από τις εκδόσεις Λύχνος της Φωτεινής Ντάβρη.
Κλείσαμε το τηλέφωνο με την υπόσχεση προς την Ενη και τον Απόστολο Πίτσο πως σύντομα θα τα πούμε από κοντά και με την ευχή πως αυτός ο εφιάλτης που βιώσαμε το καλοκαίρι θα τελειώσει…
