Ο εφιάλτης των Νοσοκομείων ακούει στο όνομα Candida Auris, ενός πολυανθεκτικού μύκητα ο οποίος «εισβάλει» στις ΜΕΘ και προκαλεί ακόμη και θανάτους. Το δήλωσε στο Συνέδριο Λοιμωξιολόγων στην Αθήνα (παρουσία πολλών Πατρινών γιατρών) ο Νικόλαος Σύψας, Καθηγητής Παθολογικής Φυσιολογίας Λοιμώξεων στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Μελέτη επιτροπής του βρετανικού συστήματος Υγείας που επικαλέστηκε ο καθηγητής προβλέπει ότι το 2050 η πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως θα είναι οι λοιμώξεις λόγω πολυανθεκτικών μικροβίων.
Σύμφωνα με τον ίδιο, δύο ανθεκτικά μικρόβια απασχολούν τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Πρόκειται για τα gram αρνητικά μικρόβια και τον μύκητα Candida Auris, που πυροδοτούν ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις σε όλα τα συστήματα υγείας περιλαμβανομένου και του ελληνικού, «συμμετέχοντας» ενεργά στους θανάτους που σημειώνονται στις ειδικές μονάδες (πχ ΜΕΘ, ΜΑΦ, ΜΕΛ κ.α.).
«Στην Πάτρα σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας είχαμε 4 περιστατικά στο Νοσοκομείο Ρίου. Γνωρίζουμε την ύπαρξη του μύκητα και είμαστε πολύ προσεκτικοί» δήλωσε στην «Π» ο καθηγητής Παθολογίας Μάκης Μαραγκός. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις που μας έκανε η γιατρός – υπεύθυνη της ΜΕΘ Φωτεινή Φλίγκου: «Είχαμε τελευταία ένα περιστατικό αλλά τοι ελέγξαμε. Κυρίως ελέγχαμε περιστατικά που έφθαναν από άλλες κλινικές. Το θέμα αντιμετωπίστηκε. Τηρήθηκε το πρωτόκολλο».
Πρόκειται για μύκητα με υψηλή θνητότητα λόγω της ανθεκτικότητας του σε πολλά αντιμυκητιασικά φάρμακα! Ενδεικτικό του προβλήματος των πολυανθεκτικών μικροβίων, λόγω της κατάχρησης αντιβιοτικών, της κακή υγιεινής των χεριών και ποικίλων περιβαλλοντικών παραγόντων, είναι το παράδειγμα κεντρικού νοσοκομείου της Νέας Υόρκης που χρειάστηκε να γκρεμιστεί μια ολόκληρη πτέρυγα του προκειμένου να εκριζωθεί ο Candida Auris.
Αν και τα ποσοστά θνητότητα διαφέρουν σημαντικά ανά γεωγραφική περιοχή του πλανήτη και ανάλογα με τον πληθυσμό των ασθενών που πλήττει, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής κυμαίνεται από 30% έως 60%.
Ο μύκητας μπορεί να επιβιώσει και να πολλαπλασιάζεται σε επιφάνειες για τουλάχιστον 14 ημέρες, ενώ έχει εντοπιστεί σε μολυσμένα στρώματα για έως και 7 συνεχείς ημέρες!
Στην Ελλάδα έχει ήδη ξεκινήσει η συστηματική καταγραφή των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων και των θανάτων που αυτές προκαλούν σε επιλεγμένα νοσοκομεία βάσει συγκεκριμένων ιατρικών κριτηρίων που έχει ορίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ώστε να εντοπιστούν οι παράγοντες θνησιμότητας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Δυστυχώς η χώρα μας τόσο πανευρωπαϊκά όσο και παγκοσμίως κατέχει αρνητική πρωτιά στους θανάτους από πολυανθεκτικά μικρόβια.
Ο C.Αuris εντοπίστηκε πρώτη φορά το 2009 στην Ιαπωνία και μια αναδρομική μελέτη που έγινε τότε έδειξε ότι υπήρχαν στελέχη του το 1996 στη Νότια Κορέα.
Γενικά ο C.Auris εξαπλώνεται από άτομο σε άτομο μέσω της επαφής με αντικείμενα ή ιατρικό εξοπλισμό (όταν μιλάμε για το νοσοκομειακό περιβάλλον) όταν δεν έχει γίνει σωστή αντισηψία των χεριών και απολύμανση των χώρων. Μόλις ο μύκητας «μπει» στον οργανισμό – μέσω μιας ανοιχτής πληγής, της αιματικής κυκλοφορίας ή του ακουστικού πόρου – προκαλεί πυρετό και ρίγη που δεν υποχωρούν με τα κοινά αντιβιοτικά. Στη συνέχεια μπορεί να προκαλέσει σηψαιμία και σοβαρές επιπλοκές σε διάφορα όργανα του σώματος.
Η ταχύτητα και η σφοδρότητα με την οποία θα πλήξει τον οργανισμό εξαρτάται από την αρχική κατάσταση του ασθενή. Οι πλέον ευάλωτοι θεωρούνται οι ανοσοκατασταλμένοι, τα άτομα αναπνευστικές δυσχέρειες, όσοι έχουν σωληνάκια σίτισης ή ενδοφλέβιους καθετήρες. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι: η συχνή χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων, το βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό και πρόσφατο ιστορικό χειρουργικής επέμβασης.
