Οι συνεχιζόμενες διώξεις του τέως επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, συνιστούν ένα διαρκές πλήγμα στη Δημοκρατία.
Οι διώξεις αυτές, είναι διώξεις πολιτικές. Γιατί; Γιατί ο Ανδρέας Γεωργίου έκανε απλά – πολύ απλά -, το πατριωτικό του καθήκον. Έφερε στην επιφάνεια, μεδιαφάνεια, τα πραγματικά στοιχεία για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας το 2009.
Ο Ανδρέας Γεωργίου, άσκησε τα καθήκοντα που του ανατέθηκαν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Διαμόρφωσε μια στατιστική υπηρεσία ανεξάρτητη από πολιτικές παρεμβάσεις. Για πρώτη φορά τα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας για την κατάσταση της οικονομίας αναγνωρίστηκαν ως έγκυρα από την ΕΕ – χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, όπως συνέβαινε μέχρι εκείνη την ώρα. Και είναι αυτά τα στοιχεία που αποτελούν τη βάση όλων των προϋπολογισμών των επομένων κυβερνήσεων μέχρι και σήμερα, και τα οποία ψηφίστηκανόχι μόνο επί ΠΑΣΟΚ, αλλά και επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Γιατί, λοιπόν, διώκεται ο Ανδρέας Γεωργίου; Γιατί η αλήθεια δεν βόλευε και δεν βολεύει την παράταξη της ΝΔ. Γιατί αποκαλύφθηκε η μεγάλη τους απάτη, όπως πιστοποιεί και η Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αποκαλύφθηκε η συνειδητή παραποίηση των στατιστικών στοιχείων από πλευράς Νέας Δημοκρατίας, για το μέγεθος του ελλείμματος που άφησε πίσω της και αντιμετώπισε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2009, αναλαμβάνοντας ευθύνες άλλων, με γνώμονα το συμφέρον της χώρας και του Ελληνικού λαού.
Η απάτη των στατιστικών στοιχείων που συνετελέσθη επί κυβερνήσεων Νέας Δημοκρατίας, ήταν και από τις βασικές αιτίες της κρίσης, καθώς υπονομεύθηκε η αξιοπιστία της χώρας μας στην ΕΕ και στις διεθνείς αγορές.
Όλα αυτά, αποτελούν ακόμη και σήμερα, άγος για τη Νέα δημοκρατία, άγος που θέλει να αποσιωπήσει, προκειμένου να μην αναδειχθούν οι καταστροφικές για τη χώρα επιπτώσεις των επιλογών τους. Στόχος τους, να απαξιωθεί το πρόσωπο του Ανδρέα Γεωργίου μέσα από ανυπόστατες κατηγορίες για να συγκαλύψουν τις δικές τους ευθύνες ως παράταξη.
Το γεγονός ότι συνεχίζει να διώκεται ο Ανδρέας Γεωργίου,επιβεβαιώνει πανηγυρικά και με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο τις αιτίες για τις οποίες οι Έλληνες και η χώρα συνεχίζουν να βιώνουν αδιέξοδα. Μοναδικός στόχος της Νέας Δημοκρατίας, ήταν και παραμένει η, με κάθε μέσο,διατήρηση και νομή της εξουσίας. Και η συγκάλυψη τωνδικών της εγκληματικών λαθών, φορτώνοντά
Παρά τις διαρκείς προσπάθειες, απέτυχαν να καταδικάσουν τον Ανδρέα Γεωργίου, με τη δήθεν κατηγορία της αλλοίωσης των δημοσιονομικ
Ελλείψει επιχειρημάτων και βιώσιμων πολιτικών προτάσεων και επιλογών, επιλέγουν να απευθύνονται αυτοαναφορικά στα πολιτικά τους ακροατήρια με κατασκευασμένα αφηγήματα και να επιρρίπτουν τις δικές τους ευθύνες σε όσους μάχονται για το δημόσιο συμφέρον, όπως έκανε ο Ανδρέας Γεωργίου.
Σε κάθε περίπτωση, από αυτές τις πρακτικές που έχουν στόχο την κατοχή και νομή της εξουσίας από ανάξιες πολιτικές ηγεσίες, ευνοημένα είναι πάντα συμφέροντα και κατεστημένα, με σκοπό τη διατήρηση στην εξουσία πελατειακών ηγεσιών. Επιβεβαιώνουν όμως έτσι την αντίληψη, ότι στην Ελλάδα περνά ο νόμος του ισχυρού καιόχι η ισχύς του δικαίου.
Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει. Μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής το πολιτικό σύστημα και οι θεσμοί είναι ανάγκη να λειτουργήσουν λυτρωτικά, απελευθερωτικά και εποικοδομητικά για τις υγιείς παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου.
Η ομηρία και η τιμωρία άξιων δημοσίων λειτουργών που υπηρετούν το κοινό συμφέρον και την πατρίδα, δεν περιποιεί τιμή στη Δημοκρατία. Αντιθέτως, ορθώνει αδιέξοδα και διαμορφώνει παραλυτικά φαινόμενα για την προοπτική του λαού και της χώρας.
Ο Ανδρέας Γεωργίου άσκησε τα καθήκοντά του με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και αυτό δεν παραγράφεται.
Η ιστορία θα αποδώσει τα οφειλόμενα σε εκείνους που επιχειρούν να την ξαναγράψουν για να αποκρύψουν τις ευθύνες τους.
Είναι πλέον η ώρα, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον του Ελληνικού λαού, να αρθούν όλοι, πολιτικά κόμματα και δικαιοσύνη, στο ύψος των περιστάσεων και να ανοίξουν δρόμο ελπίδας και προοπτικής για κάθε συνεπή Πολίτη. Η κυβέρνηση πρωτίστως, οφείλει να δείξει πως μπορεί να βαδίσει σε αυτόν το δρόμο.
