«Μου μένει μόνο υπομονή, να λύσουνε τα χέρια κι από την πλάτη μου βαθιά, να βγάλω τα μαχαίρια», είναι κάποιοι από τους στίχους των 250 τραγουδιών που έγραψε, στις δύσκολες ώρες, των πέντε ετών που βρισκόταν στη φυλακή.
Πρωτόδικα είχε καταδικασθεί σε ποινή καθείρξεως 17 ετών και 4 μηνών, ως «εγκέφαλος» εγκληματικής οργάνωσης, τα μέλη της οποίας διέπρατταν κλοπές και ληστείες σε Αχαΐα, Αιτωλοακαρνανία και Φωκίδα. Από τους συνολικά πέντε κατηγορούμενους αλβανικής καταγωγής, δύο εργάζονταν στην επιχείρησή του.
Ο Πατρινός Δημήτρης Πετρόπουλος, γνωστός επιχειρηματίας μιλά σήμερα στην «Πελοπόννησο» για την προσωπική του περιπέτεια και τα χρόνια που πέρασε στα καταστήματα κράτησης Κορυδαλλού και Αγίου Στεφάνου Πατρών.
«ΕΙΜΑΙ ΘΥΜΑ»
Θεωρεί τον εαυτό του, θύμα μιας καλοστημένης επιχείρησης εξόντωσής του, από πρόσωπα τα οποία όπως ισχυρίζεται «ενοχλήθηκαν» από την επαγγελματική επιτυχία και πρόοδό του. Μάλιστα, υποστηρίζει πως καταδικάσθηκε άδικα για κάτι που δεν έκανε και ταλαιπωρήθηκε 9 χρόνια για να αποδείξει τελικά την αθωότητα του.
Εχουν συμπληρωθεί 18 μήνες από την αποφυλάκιση του, μετά την απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Πατρών, να τον απαλλάξει σε δεύτερο βαθμό από τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε. «Αυτή τη στιγμή δουλεύω μεροκάματο και δεν με πειράζει, έχω το κούτελό μου καθαρό. Πολέμησα με κάθε τρόπο να φθάσω στο δικαστήριο για να μιλήσω και να υπερασπιστώ τον εαυτό μου, δεν τα κατάφερα. Χρειάστηκε να περάσουν συνολικά 9 χρόνια για να λάμψει η αλήθεια και να έρθει η δικαίωση», δηλώνει.
ΣΥΛΛΗΨΗ
Ηταν μέσα Δεκεμβρίου του 2011, όταν ο κ. Πετρόπουλος έρχεται αντιμέτωπος με τις διωκτικές αρχές. Περιγράφοντας στην «ΠτΚ», τα όσα βίωσε από τότε μέχρι και σήμερα, θυμάται την ημέρα της επεισοδιακής σύλληψής του. «Βγήκα από το σπίτι μου να πάω να πάρω το αυτοκίνητό μου, βλέπω περίπου 20 άτομα. Αστυνομικοί είχαν συλλάβει έναν γείτονα μου νομίζοντας πως ήμουν εγώ(!). Τον άφησαν και πήραν εμένα. Στην ερώτησή μου «τι συμβαίνει, ρε παιδιά; Η απάντηση ήταν θα μάθεις, θα μάθεις». Από εκεί ξεκίνησε η ταλαιπωρία μου».
Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Ασφάλεια Πατρών. Εκεί του έδειξαν φωτογραφίες «ένα μουντό χαρτί» όπως λέει, με τα πρόσωπα των δραστών που δεν μπορούσε με βεβαιότητα να τους αναγνωρίσει. Εκ των υστέρων έμαθε πως είχαν διαπράξει μικροκλοπές.
Ακολούθησε ενδελεχής έρευνα στο σπίτι, το κατάστημα εστίασης που λειτουργούσε εκείνη την περίοδο πλησίον της πλατείας Παπανδρέου, αλλά και σε αποθήκες που διατηρούσε. «Το μόνο που βρήκαν είναι ένα μαχαίρι στο σπίτι μου 20 εκατοστών, την ώρα που διαθέτω δίπλωμα κρεοπώλη. Οχι πάνω μου, ούτε στο αυτοκίνητό μου», τονίζει ο κ. Πετρόπουλος.
Μετά την απολογία του κρίθηκε προφυλακιστέος με τη σύμφωνη γνώμη εισαγγελέα και ανακριτή Πατρών και οδηγήθηκε στον Κορυδαλλό, με την κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης. «Το δικό μου επίπεδο και της οικογένειάς μου δεν αρμόζει με όσα μου καταλόγιζαν. Ουδέποτε είχαμε δώσει δικαιώματα, έστω με μια δικογραφία» δηλώνει στην «ΠτΚ».
ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΣ
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, στη στιγμή που πέρασε την πόρτα της φυλακής θυμάται ότι το βήμα του ήταν βαρύ και το μυαλό του «πλημμυρισμένο» από σκέψεις και αρνητικά συναισθήματα. Προσπαθούσε να βρει απαντήσεις.
«Ενιωσα απογοήτευση, καταστροφή γιατί όταν έχεις αγωνιστεί από μικρό παιδί, δεν έχεις κατηγορηθεί για τίποτα και ξαφνικά σε βάζουν ”μέσα” ως αρχηγό εγκληματικής οργάνωσης και είσαι επώνυμος στην Πάτρα, είναι διασυρμός».
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΥΠ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Από το 2013, ο κ. Πετρόπουλος, όπως ισχυρίζεται «πολέμησε» για να φθάσει να εκδικαστεί η υπόθεσή του στο Εφετείο, εξαιτίας των συνεχών αναβολών, που λαμβάνονταν για διαφορετικό λόγο κάθε φορά.
Μάλιστα το 2016, με επιστολή που απέστειλε στον τότε υπουργό Δικαιοσύνης, γνωστοποιούσε το πρόβλημά του. Παράλληλα, είχε καταθέσει και αίτημα διακοπής της ποινής, μέχρι τη συνεδρίαση του δικαστηρίου, το οποίο και έγινε δεκτό. Βγήκε από τη φυλακή με περιοριστικούς όρους, μεταξύ των οποίων και η απαγόρευση εξόδου από την Ελλάδα προς τρίτες χώρες. Η ελεύθερη μετακίνηση του σε ευρωπαϊκές χώρες, ήταν το «διαβατήριό» του για να σταθεί στα πόδια του και πάλι επαγγελματικά. Καταπιάνεται με τις εισαγωγές και την προώθηση ελληνικών προϊόντων, στη Νορβηγία.
ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Τελικά τον Απρίλιο του 2019, έχοντας αναλάβει την υπεράσπισή του ο πατρινός ποινικολόγος Περικλής Πασχάκης, το Εφετείο Πατρών τον απαλλάσσει οριστικά των κατηγοριών και πλέον η ελευθερία για εκείνον είναι μονόδρομος.
«Η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Πατρών αποτέλεσε πράγματι δικαίωση για τον κ. Πετρόπουλο. Το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο διέγνωσε την υπερβολή στη συγκεκριμένη υπόθεση από το στάδιο της προανάκρισης, αλλά και στην πρωτόδικη δίκη καθώς και το ότι αποδόθηκαν σε έναν πολίτη αξιόποινες πράξεις με τις οποίες δεν είχε καμία σχέση. Τέτοιες αποφάσεις δευτεροβάθμιων δικαστηρίων, οι οποίες μεταβάλλουν δραστικά την ποινική μεταχείριση του κατηγορουμένου σε σχέση με τον πρώτο βαθμό, ενισχύουν την αξία του τεκμηρίου της αθωότητας του κατηγορουμένου», δηλώνει στην «ΠτΚ» ο κ. Πασχάκης
ΣΥΛΛΗΨΗ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ
Τον Δεκέμβριο του 2019, μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε τον Δημήτρη Πετρόπουλο, κατά την επιστροφή του στην Ελλάδα, προκειμένου να περάσει τις γιορτές μαζί με την οικογένειά του.
Στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», συλλαμβάνεται, καθώς στον έλεγχο εμφανίζεται ως φυγόποινος(!). Από το σύστημα δεν είχε διαγραφεί η ποινή του, παρά την αθωωτική απόφαση και όπως θυμάται, χρειάστηκε να παραμείνει μια εβδομάδα στα κρατητήρια του αεροδρομίου. Στη συνέχεια να μεταχθείς τις φυλακές Ιωαννίνων και μετά την ολοκλήρωση γραφειοκρατικών διαδικασιών να πάρει το χαρτί της οριστικής του απόλυσης.
Και ενώ όλα πλέον έδειχναν να έχουν πάρει το δρόμο τους, ο εφιάλτης «ξύπνησε» και πάλι για τον κ. Πετρόπουλο. Πριν από μερικούς μήνες δέχθηκε κλήση από την ανακρίτρια Πρωτοδικών Πατρών. Βρέθηκε στο γραφείο της και ενημερώθηκε πως κατηγορείται για «ηθική αυτουργία σε ληστεία κατά συρροή» για την υπόθεση που είχε κριθεί αθώος (!) και ως εκ τούτου του επιβάλλονται εκ νέου περιοριστικοί όροι (απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και η εμφάνιση στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του).
«Ουδέποτε κανείς από τους κατηγορούμενους δεν με υπέδειξε ως υπεύθυνο, σε κανένα από τα δικαστήρια που έγιναν, ενισχύοντας τους αρχικούς μου ισχυρισμούς πως δεν έχω καμιά σχέση με όσα με κατηγορούν. Δεν υπήρχε καν ηθική αυτουργία, είτε συναυτουργία γι’ αυτό και δεν δικάστηκα. Το μόνο που φάνηκε από τις τηλεφωνικές συνομιλίες με τους δράστες, ήταν η επικοινωνία που είχαμε στο πλαίσιο της επαγγελματικής μας σχέσης», καταλήγει με πικρία ο κ. Πετρόπουλος.
Τα περιοριστικά μέτρα που του επιβλήθηκαν τον εγκλώβισαν στην Ελλάδα, αναστέλλοντας την επαγγελματική δραστηριότητά του στο εξωτερικό. Σήμερα, εργάζεται ως υπάλληλος σε κρεοπωλείο στο κέντρο της Πάτρας.
«Η ΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΕΓΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΔΥΝΑΜΗ»
Οι πρώτες ημέρες στον Κορυδαλλό ήταν «σκοτεινές» για τον κ. Πετρόπουλο. Μας αποκαλύπτει πως είχε τάσεις αυτοκτονίας και για τον λόγο αυτό έλαβε ψυχολογική υποστήριξη.
«Εθασα στο σημείο να παίρνω αντικαταθλιπτικά για να μην τρελαθώ, γιατί παράλληλα είχα να διαχειριστώ το οριστικό κλείσιμο της επιχείρησης, την οικονομική καταστροφή και οικογενειακά προβλήματα που προέκυψαν εκείνη την περίοδο. Κάποια στιγμή ”μίλησα” με τον εαυτό μου και έκανα τις επιλογές μου, γιατί εκεί μέσα ή πας στα ναρκωτικά ή ακολουθείς τη γυμναστική. Επέλεξα το δεύτερο. Η σκέψη των εγγονών μου ήταν το μόνο που μου έδωσε θάρρος και δύναμη για να παλέψω».
Με συγκίνηση ο κ. Πετρόπουλος αναφέρεται και στον συγκρατούμενο του, τον γνωστό επιχειρηματία Παύλο Ψωμιάδη. Ηταν εκείνος που άκουσε την ιστορία του και με τη φράση του «όλα θα γίνουν», γαλήνεψε την ψυχή του.
