Ο θυμός είναι ένα περίπλοκο συναίσθημα. Μπορεί να είναι δύσκολο να βλέπετε το παιδί σας να προσπαθεί να τον διαχειριστεί.
Η παιδοψυχολόγος, Caitlin Slavens εξηγεί στους γονείς ότι ο θυμός του παιδιού δεν είναι πάντα κάτι κακό.
«Βλέπω ότι νιώθεις θυμωμένος/η αυτή τη στιγμή και μπορώ να καταλάβω γιατί»
«Με νοιάζει πώς νιώθεις και θα σε βοηθήσω να το αντιμετωπίσεις. Τι μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή;»
«Πόσο μεγάλος είναι ο θυμός σου αυτή τη στιγμή;»
«Βλέπω ότι νιώθεις θυμωμένος/η αυτή τη στιγμή και μπορώ να καταλάβω γιατί»
Ο εγκέφαλος των ενηλίκων μπορεί να αναγνωρίσει ότι ο θυμός είναι μερικές φορές μια μικρή ενόχληση. Αλλά για τα παιδιά μπορεί να αισθάνονται τον θυμό ως κάτι τεράστιο, συντριπτικό και άδικο. Πρέπει λοιπόν τα παιδιά να ξέρουν ότι τα ακούμε και τα βλέπουμε. Όταν νιώσουν ότι καταλαβαίνουμε πραγματικά τι αισθάνονται και παίρνουμε το μέρος του τότε αισθάνονται πιο άνετα να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους.
Θέλετε να δώσετε το μήνυμα στο παιδί σας ότι είστε ομάδα και ότι είστε εκεί για να το βοηθήσετε να διαχειριστεί όλα τα μεγάλα και περίπλοκα Αυτό δείχνει επίσης ότι είστε μία σταθερή ηγετική φυσιογνωμία στην ζωή του παιδιού και θέλετε να το υποστηρίξετε. Θέλετε επίσης να προσφέρετε τρόπους για να βοηθήσετε τα παιδιά να εκφράσουν το θυμό τους. Μερικά παιδιά πρέπει να κινούν το σώμα τους, σε άλλα αρέσει να ζωγραφίζουν και σε άλλα χρειάζεται να έχουν άνεση. Ρωτήστε τα παιδιά τι θα τα κάνει να νιώσουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
«Πόσο μεγάλος είναι ο θυμός σου αυτή τη στιγμή;»
Αυτή η στρατηγική περιλαμβάνει την εξωτερίκευση του συναισθήματος. Τα παιδιά, ειδικά εκείνα που αισθάνονται σε βάθος, συχνά δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι νιώθουν ένα συναίσθημα που εκλαμβάνεται ως αρνητικό. Ωστόσο, όταν μπορούν να βγουν έξω από τον εαυτό τους και να παρατηρήσουν το συναίσθημα που νιώθουν, θα έχουν τη δύναμη να πάρουν τον έλεγχο και να εργαστούν για να μειώσουν την ένταση του συναισθήματος.
Οι γονείς πρέπει να θυμούνται ότι πάντα διδάσκουν τα παιδιά με το παράδειγμα τους. Έτσι δεν μπορούν να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τον θυμό τους αν δεν μας δουν να το κάνουμε εμείς πρώτοι. Θα είμαστε πάντα τέλειοι; Όχι. Αλλά αν μπορέσουμε να είμαστε συναισθηματικά παρόντες για τα παιδιά μας και να παραμείνουμε ήρεμοι στο χάος τους, μπορούμε να δημιουργήσουμε μία επιτυχημένη στρατηγική για τα δύσκολα συναισθήματα, το οποίο θα ακολουθήσουν μέχρι την ενηλικίωση.
