13 Δεκεμβρίου 1997
Πεθαίνει, σε ηλικία μόλις 33 ετών, ο ο κληρονόμος της ιταλικής δυναστείας που προοριζόταν για πρόεδρος της Fiat. Όσοι τον γνώρισαν λένε σήμερα ότι η Ιταλία θα ήταν διαφορετική εάν ο Giovannino, -όπως ήταν γνωστός- δεν είχε πεθάνει έπειτα από μάχη μόλις 9 μηνών με μία σπάνια μορφή καρκίνου στο στομάχι.
Πλούσιος, όμορφος, πάντα χαμογελαστός, ο Giovanni Agnelli ήταν πολύ αγαπητός στη χώρα του, όπου πολλοί τον έβλεπαν σαν ένα Ιταλό John F. Kennedy, σαν την κορυφαία φωνή της γενιάς του. Προερχόμενος από μια δυναστεία που θεωρείται ό,τι πιο κοντινό σε βασιλική οικογένεια έχει η Ιταλία, ο Giovannino έφερνε έναν αέρα αλλαγής και μια ελπίδα στην Ιταλία, καθώς την εποχή εκείνη έμοιαζε να είναι η μοναδική φωνή κάτω των 40 που είχε πραγματικά κάτι να πει.
Το επιχειρηματικό του πνεύμα και η αποφασιστικότητά του να χαράξει μία καριέρα χωρίς να ζητά χάρες από την οικογένειά του ήταν τα στοιχεία που έκαναν τον θείο του, Gianni, να τον προσέξει και να του δώσει το «δαχτυλίδι» για να αναλάβει τα ηνία της οικογενειακής αυτοκρατορίας το 1995, προτιμώντας τον μάλιστα από τον ίδιο του τον γιο, Edoardo.
Γεννημένος στο Μιλάνο το 1964, ο Giovanni Alberto Agnelli ήταν γιος του Umberto Agnelli και της Antonella Bechi Piaggio. Ο γάμος των γονιών του έφερε μαζί δύο δυναστείες, καθώς ενώ ο Umberto βρισκόταν ήδη ψηλά στην ιεραρχία της Fiat, η Antonella ήταν η κληρονόμος της Piaggio. Όμως ήταν ένα γάμος που δεν κράτησε πολύ. Και έτσι, στα 15 του χρόνια, ο Giovanni ακολούθησε τη μητέρα του στις ΗΠΑ, όπου σπούδασε πρώτα στο McCallie Academy και μετά στο Brown University.
Ανάμεσα στις σπουδές του, βρήκε χρόνο για να περάσει ένα μήνα δουλεύοντας σε εργοστάσιο της Fiat υπό το όνομα Giovanni Rossi. Κάποιος που δούλεψε πλάι του τότε, θα έλεγε αργότερα ότι «δεν ήταν φτιαγμένος για αυτή τη δουλειά».
Όπως κάθε κληρονόμος που σέβεται τον εαυτό του, έπαιζε γκολφ και έκανε σκι. Παρότι γοητευτικός και αθλητικός, ο Giovanni δεν ενδιαφερόταν για το lifestyle του πλούσιου playboy, έστω και εάν την εποχή εκείνη θεωρούνταν ο πιο περιζήτητος εργένης της Ευρώπης.
Ζούσε μακριά από τα σκάνδαλα, με τις ιταλικές εφημερίδες να ενδιαφέρονται για την προσωπική του ζωή μόνο όταν εμφανίστηκε σε μία αφίσα που προωθούσε τη στρατιωτική θητεία στην Ιταλία και όταν τράκαρε μια ολοκαίνουρια Ferrari 456Gt που του είχε δανείσει ο θείος του.
Ο ίδιος πάντως, προτιμούσε να φωτογραφίζεται πάνω σε μία Vespa παρά στο τιμόνι μίας Ferrari. Άλλωστε το 1993 έγινε πρόεδρος της Piaggio, αναβιώνοντας αυτό το θρυλικό brand της ιταλικής Dolce Vita, με δύο νέα μοντέλα της Vespa τον Σεπτέμβριο του 1996.
Τον Οκτώβριο του 1996 παντρεύτηκε την Avery Howe, μία αγγλοαμερικανίδα αρχιτέκτονα που είχε γνωρίσει όταν και οι δύο σπούδαζαν στο Brown. Η κόρη τους, Virginia Asia, γεννήθηκε τον επόμενο Σεπτέμβριο, ενώ η ασθένειά του είχε ήδη προχωρήσει.
Ο Giovanni Agnelli έμεινε γνωστός στην Ιταλία σαν ένας σοβαρός και σκληρά εργαζόμενος βιομήχανος, που προσπάθησε να φέρει κάτι από το αμερικανικό στυλ μάνατζμεντ στη χώρα.
Δούλευε έως αργά στο γραφείο του, ενώ ανέβαλε και το ταξίδι του μέλιτος στην Ινδία για τρεις μήνες, για να τελειώσει ένα project πάνω στο οποίο δούλευε.
Θεωρούνταν ένα σύμβολο της νέας γενιάς του ιταλικού επιχειρείν, καθώς μιλούσε συχνά για την ανάγκη να αλλάξει το ολιγαρχικό σύστημα του καπιταλισμού στη χώρα. Υποστηρικτής προοδευτικών πολιτικών της κεντροαριστεράς και των μεταρρυθμίσεων, ο Agnelli είχε προειδοποιήσει με συνέντευξή του στην International Herald Tribune το 1996 ότι η ιταλική οικονομία θα υπέφερε εάν ο χρηματοοικονομικός και βιομηχανικός τομέας δεν στρέφονταν περισσότερο στην ελεύθερη αγορά.
Δεν δίσταζε, μάλιστα, να επικρίνει και την ίδια του την οικογένεια. «Το κατεστημένο θα πρέπει να ακολουθήσει περισσότερο τους κανόνες της αγοράς γιατί ο ανταγωνισμός είναι καλός για τους καταναλωτές, τη βιομηχανία και τους επενδυτές. Αυτό το κατεστημένο περιλαμβάνει, φυσικά, και την δική μου οικογένεια. Δεν μπορώ να εξαιρέσω τη Fiat από αυτά που λέω», είχε πει.
