Δύσκολα θα γλιτώσει ο καφές την ανηφόρα που έχουν ξεκινήσει να τραβούν όλα τα είδη τροφίμων και οι πρώτες ύλες μετά από τις ανατιμήσεις που έχουν καθιερωθεί.
Μέχρι ώρας τα περισσότερα από τα καταστήματα εστίασης έχουν κατορθώσει και έχουν συγκρατήσει τις τιμές τους στον καφέ, έχοντας αυξήσει κάπως τους τελευταίους δύο μήνες το take away και αυτό εξαιτίας του περιβαλλοντικού τέλους.
Έτσι οι αυξήσεις στο καφέ έχουν περιοριστεί μέχρι τώρα στο πλαστικό όπου τα περισσότερα μαγαζιά τον έχουν πάει από το 1,60 με 1,70 ευρώ που ήταν στα 2 ευρώ.
Αντίθετα η τιμή στον καφέ στο τραπεζάκι ή στην μπάρα δεν είχε αλλάξει στα περισσότερα μαγαζιά, ανάλογα φυσικά με την θέση του καταστήματος, τα έξοδα του και την τιμολογιακή του πολιτική.
Όμως οι ανατιμήσεις συνεχίζονται, η ζάχαρη έχει ανέβει και άλλο, το ίδιο και το γάλα και μαζί με αυτές τις τιμές που αυξάνονται οι επαγγελματίες έχουν να αντιμετωπίσουν και τους φόρους που αντί να μειώνονται είτε ως προς το μέγεθος, είτε ως προς τον αριθμό τους, αυτοί γίνονται ολοένα και περισσότεροι.
Έχουμε και λέμε: Ειδικός φόρος κατανάλωσης, ΦΠΑ, ΕΦΚΑ, ΦΠΑ προϊόντος, περιβαλλοντική εισφορά και μια σειρά από άλλους φόρους που είχαν μπει στο παιχνίδι εδώ και καιρό και παραμένουν στο προσκήνιο παρά τις αυξήσεις που παρατηρούνται, το κύμα ακρίβειας και την ενεργειακή κρίση.
Σύμφωνα με τους επαγγελματίες εστίασης για να μπορέσουν να κρατήσουν την τιμή του καφέ σε ένα σταθερό επίπεδο, χωρίς να πάρει κάποια αύξηση, θα πρέπει η πολιτεία και το κράτος να πάρει τη… γόμα και να ξεκινήσει να σβήνει μια σειρά από φόρους είτε μειώνοντας τα ποσοστά τους, είτε εντελώς.
Είναι φόροι που σε συνδυασμό με όλα τα υπόλοιπα επιβαρύνουν τον επαγγελματία και σε τελική ανάλυση τον καταναλωτή και μέσα στο τσουνάμι ακρίβειας αναγκάζουν τον επαγγελματία που δεν θέλει να προχωρήσει σε αυξήσεις για να διατηρήσει την αγοραστική δυναμική της επιχείρησης του, να καταλήγει να έχει εντέλει μία ζημιογόνο επιχείρηση που λίγο – λίγο τον βάζει μέσα και με την πρώτη «στραβή» τον ρίχνει απευθείας στο γκρεμό.
