Με ανακοίνωσή του ο φαρμακοποιός Δημήτρης Δημητρόπουλος αναφέρει προς την δημοτική αρχή και προς τις δημοτικές παρατάξεις αναφέρει τα εξής: «Προς την Δημοτική Αρχή και Δημοτικές Παρατάξεις… Το γεγονός πως στην πόλη μας υπάρχουν πολλά Κρατικά και Δημοτικά κτήρια εγκαταλελειμμένα, ερμητικά κλειστά, είναι «γνωστόν τοις πάσι».
Συνεπώς οποιαδήποτε επέμβαση σε αυτά (πρωτίστως για την ασφάλεια των διερχομένων) και οποιαδήποτε ανακαίνιση και χρησιμοποίησή τους από τον Δήμο για το καλό της πόλης, είναι ευχής έργο. Τι έχει όμως συμβεί με την ανακαίνιση της πρώην Εμπορικής Σχολής επί της οδού Μανιακίου και Κορίνθου όπου λειτουργεί ήδη ένα νέο σύγχρονο Νηπιαγωγείο;
Το ανωτέρω κτήριο όντας αχρησιμοποίητο για πολλά χρόνια, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Η πρωτοβουλία ανακαίνισης από την νυν Δημοτική Αρχή έτυχε πλήρους αποδοχής, προσθέτοντας ένα νέο σύγχρονο βρεφονηπιακό σταθμό στην πόλη, που το είχε ανάγκη.
Το ερώτημα είναι: Γιατί οι εργασίες έγιναν μόνο στο κτήριο και δεν προχώρησαν ώστε να συντηρηθεί-ανακαινιστεί και να χρησιμοποιηθεί ολόκληρος ο μεγάλος εξωτερικός – προαύλιος χώρος που διέθετε η πρώην σχολή;
Κοιτάζοντας την φωτογραφία που παραθέτω, βλέπουμε το χάος που επικρατεί, μια εικόνα άνευ προηγουμένων έξω από τα παράθυρα του Νηπιαγωγείου που βλέπουν σε αυτόν τον χώρο: εγκαταλελειμμένα αντικείμενα όλων των ειδών, διάσπαρτα οικοδομικά υλικά, παλέτες, σανίδες, σιδερένιες δοκοί, δέντρα ακλάδευτα και χόρτα παντού.
Τα νήπια δεν έχουν το δικαίωμα να προαυλίζονται στον μεγάλο εξωτερικό χώρο που διαθέτει το Σχολείο, απαραίτητη συνθήκη για την σωστή διαπαιδαγώγησή τους;
Το ανωτέρω γεγονός έχει επιβαρύνει και την οδό Βαλτετσίου, διότι ο προαύλιος χώρος φθάνει έως εκεί. Σε αυτήν την πλευρά του προαυλίου υπήρχε ένας μαντρότοιχος με πόρτα ο οποίος γκρεμίστηκε με την έναρξη των εργασιών και δεν ξανακτίστηκε. Για προσωρινό (υποθέτω) κλείσιμο του χώρου, τοποθετήθηκε τότε μια μεγάλη λαμαρίνα ως φράκτη, που παραμένει μέχρι σήμερα (συνημμένη φωτογραφία).
Σε αυτό προστέθηκε το γεγονός πως κάποιοι ακριβώς έξω από την λαμαρίνα τοποθέτησαν ταΐστρες αδέσποτων ζώων, με αποτέλεσμα να μαζεύονται πολλές γάτες που μπαίνουν μέσα στον προαύλιο χώρο. Μπορούμε να φανταστούμε τι ποσότητα ακαθαρσιών έχει συσσωρευτεί στο χώρο, πραγματικά μια υγειονομική βόμβα έξω από τα παράθυρα του Σταθμού.
Σημειώνουμε πως πριν μερικά χρόνια έγινε διαπλάτυνση των πεζοδρομίων της οδού Βαλτετσίου (για πιο ήπια κυκλοφορία) και φύτευση δέντρων σε αυτά. Σήμερα μας ικανοποιεί η εικόνα με μια λαμαρίνα να συμπληρώνει την περίφραξη του νέου Νηπιαγωγείου, με τον γκρεμισμένο τοίχο, με σπασμένες πλάκες στο πεζοδρόμιο, με ταΐστρες και ακαθαρσίες παντού;
Με την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου δεν έπρεπε ήδη να έχει καθαριστεί ο χώρος ως μέτρο πρόληψης για πυρκαγιά, όταν η Δημοτική Αρχή καλεί τους πολίτες για καθαρίσουν τους δικούς τους χώρους; Η φωτογραφία μιλά από μόνη της για το τι επικρατεί εκεί πέρα.
Όταν το πεζοδρόμιο έξω από τον σταθμό επί της οδού Κορίνθου έμεινε ημιτελές για δύο χρόνια από την έναρξη λειτουργίας της δομής (διορθώθηκε μόνο μετά και από τη δική μου παρέμβαση), τώρα πόσα χρόνια ακόμη θα περάσουν για την αποκατάσταση του προαύλιου χώρου; Με άλλα λόγια αυτή η ανακαίνιση θα πραγματοποιηθεί ποτέ; Υπάρχει ανάγκη του υπόλοιπου χώρου για τον Σταθμό ή διαφορετικά ποια είναι τα σχέδια για τη μελλοντική του χρήση;
Καλείται η Δημοτική Αρχή να ασχοληθεί άμεσα με το θέμα, να παραδώσει στα νήπια τον υπάρχοντα υπόλοιπο χώρο ασφαλή και πλήρως ανακαινισμένο, για το καλό της πόλης.
Δηλαδή από τη Δημοτική Αρχή ζητείται:
1. Να καθαρίσει και να απολυμάνει άμεσα τον υπόλοιπο προαύλιο χώρο.
2. Να σφραγίσει το κάτω μέρος της λαμαρίνας, για να μην μπαίνουν εύκολα οι αδέσποτες γάτες.
3. Να δρομολογήσει άμεσα την ανακαίνιση, την ανάπλαση του συνόλου του προαύλιου χώρου, ώστε με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να παραδοθεί στα νήπια του Σταθμού.
