Η ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Πάτρας αναφέρει:
Η κατάσταση διαμορφώνεται εκρηκτική για την εργατική και λαϊκή οικογένεια. Όλοι αναρωτιούνται πως θα βγει ο χειμώνας. Η ακρίβεια θεριεύει και το νέο κύμα ανατιμήσεων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, οι τεράστιες αυξήσεις στο φυσικό αέριο, στα τιμολόγια της ΔΕΗ θα εξανεμίσουν το πενιχρό λαϊκό εισόδημα.
Χιλιάδες λαϊκές οικογένειες στην πόλη μας δεν έχουν πια τη δυνατότητα να πληρώσουν τους υπέρογκους λογαριασμούς, ενώ άλλοι προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με συνεχείς διακανονισμούς. Το 2022 υπάρχουν στην Πάτρα εκατοντάδες οικογένειες που ζουν χωρίς ρεύμα, που τα παιδιά τους διαβάζουν με το κερί ή το φακό.
Οι μισθοί και οι συντάξεις παραμένουν καθηλωμένοι εδώ και χρόνια και ταυτόχρονα η ανασφάλιστη και μαύρη εργασία να γιγαντώνονται. Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης πολλαπλασιάστηκαν. Η ανεργία στην περιοχή τσακίζει κόκκαλα.
Την ίδια στιγμή τα σχολεία των παιδιών μας ανοίγουν χωρίς κανένα μέτρο προστασίας από την πανδημία, με τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητές και υποδομές. Τα παιδιά μας, οι φοιτητές δίνουν τη δική τους μάχη για ένα φτηνό σπίτι για να συνεχίσουν τις σπουδές τους, αφού τα ενοίκια έχουν εκτοξευτεί και οι φοιτητικές εστίες λιγοστές.
Τα κρούσματα της πανδημίας συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται ως αποτέλεσμα της ανυπαρξίας μέτρων για να μην χαλάσει το «θαύμα» του τουρισμού και να μην πειραχτούν τα κέρδη εφοπλιστών, ξενοδόχων και επιχειρηματικών ομίλων. Τα νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας στην πόλη μας στενάζουν από ελλείψεις.
Και όλα αυτά την ώρα που τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται γύρω από την περιοχή μας, που η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο Νατοϊκό στρατόπεδο με ανυπολόγιστες συνέπειες για το λαός μας.
Οι εξαγγελίες κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων, όλα αυτά που θα ανακοινώσει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ είναι σταγόνα στον ωκεανό αλλά και πρόκληση! Δεν μας αξίζει η ζωή με το «δελτίο», η ζωή με τα διάφορα «pass» που τελικά πουθενά δεν πας.
Η ελπίδα βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Ήρθε η ώρα λοιπόν!
Η εργατική τάξη, ο λαός μας έχει και την πείρα, και το θάρρος, και την αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσει τη σημερινή κατάσταση. Ο χειμώνας που έρχεται μπορεί να είναι χειμώνας γεμάτος αγώνες και μάχες, που θα δίνει ελπίδα και κουράγιο σε όλο το λαό μας, που θα εμπνέει νέες δυνάμεις.
Ήδη, σε πολλούς χώρους δουλειάς έχουν ανάψει εστίες αντίστασης που μας γεμίζουν αισιοδοξία και δύναμη για τη συνέχεια.
ΛΑΡΚΟ, ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ, ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ, E-FOOD, ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΚΑΒΑΛΑΣ, ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ ΚΑΒΑΛΑΣ και αλλού, ξέσπασαν απεργίες, κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Οι λιμενεργάτες στην COSCO, οι ΟΙΚΟΔΟΜΟΙ μέσα από μεγάλους αγώνες και απεργίες πέτυχαν την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με βάση τις διεκδικήσεις τους.
Σήμερα πιο πολύ από ποτέ χρειάζεται μαζικός, ενωτικός αγώνας, με μπροστάρηδες τα σωματεία σε κάθε χώρο δουλειάς, που μέσα από συσκέψεις, Γενικές Συνελεύσεις θα στοχεύουν τον πραγματικό αντίπαλο, τους εργοδότες και τις ενώσεις τους, τις κυβερνήσεις τους. Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να βάλει φρένο στα αντιλαϊκά σχέδια, να αποσπάσει κατακτήσεις, να εμπνεύσει.
Ένας αγώνας που θα προετοιμάζει την κλιμάκωση της πάλης μας. Που θα προετοιμάζει τους επόμενους πιο μαζικούς και μαχητικούς αγώνες, που θα δημιουργεί εστίες αντίστασης σε χώρους δουλειάς και κλάδους, σε γειτονιές.
Γιατί δεν είναι σύγχρονο και ρεαλιστικό να συμβιβαζόμαστε με τα ψίχουλα, να μετράμε τη ζωή μας με το σταγονόμετρο. Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε ως τετελεσμένο γεγονός την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας, να παρακολουθούμε τις αντεργατικές ανατροπές να διαδέχονται η μία την άλλην, να αντιμετωπίζουμε ως φυσιολογική εξέλιξη τη νομοθέτηση της ΕΓΣΣΕ με πρωθυπουργικά διαγγέλματα, να βλέπουμε τα εργατικά δικαιώματα να συρρικνώνονται.
Δυναμώνουμε τους αγώνες μας! Περνάμε στην αντεπίθεση!
Συμμετέχουμε μαζικά στη σύσκεψη του Εργατικού Κέντρου την Πέμπτη 8/9 και ώρα 7:30μμ στην αίθουσα του ισογείου, Κολοκοτρώνη 20.
Το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πάτρας απευθύνει κάλεσμα αγώνα και μάχης σε όλα τα σωματεία και τους εργαζόμενους, που τα προηγούμενα χρόνια έδωσαν στην πόλη μας μάχες για δεδουλευμένα, για συλλογικές συμβάσεις, για ανάκληση απολύσεων αλλά και για οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Που έδωσαν μάχες για την υλοποίηση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε εργάτη και εργάτρια που δεν ανέχεται να δουλεύει εξαντλητικά ωράρια, με ρυθμούς μηχανής, και στο τέλος του μήνα να βλέπει πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στις βασικές του ανάγκες.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε συνδικαλιστή που δεν ανέχεται να βλέπει τη ζωή του να στριμώχνεται ανάμεσα στην ακρίβεια, την κρίση, το φόβο του πολέμου, που δεν δέχεται να δει για άλλη μια φορά το λογαριασμό των επιλογών των κυβερνήσεων και των εργοδοτών να έρχεται στα χέρια του.
Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους φορείς και τους συλλόγους της Πάτρας που τα προηγούμενα χρόνια συμπορεύτηκαν μαζί μας, που συναντηθήκαμε σε μεγάλους αγώνες, κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες αναδεικνύοντας οξυμένα προβλήματα της πόλης μας.
Προχωράμε και κλιμακώνουμε την πάλη μας ενάντια στην πολιτική που μας καταδικάζει στην φτώχεια και τα βάσανα. Προετοιμάζουμε απεργιακή απάντηση το αμέσως επόμενο διάστημα. Δε δίνουμε άλλο χρόνο στη Κυβέρνηση να τσαλαπατήσει κι άλλα δικαιώματά μας. Δε περιμένουμε κανένα σωτήρα, κανένα Μεσσία που “με ένα άρθρο κι ένα νόμο” θα μας πάει στη Γη της Επαγγελίας. Δεν περιμένουμε τίποτα από τις εργοδοτικές ενώσεις, τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να μας μπλέξουν ακόμη περισσότερο στα δίχτυα των ανταγωνισμών τους, στέλνοντάς μας το λογαριασμό για να τον πληρώσουμε ξανά εμείς.
Κλιμακώνουμε την πάλη μας για να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις πάνω από το ύψος του πληθωρισμού, για την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών μας. Κατάργηση όλων των φόρων στο ρεύμα και στο φυσικό αέριο, στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Γενναία μείωση τιμών και πλαφόν στα βασικά είδη, στην ενέργεια, στα καύσιμα. Διαγραφή χρεών, κανένα εργατικό – λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο και τρόφιμα. Μέτρα προστασίας από την πανδημία, ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με μόνιμους γιατρούς – νοσηλευτές, εξοπλισμό και πόρους.
Γιατί είναι ρεαλιστικό σήμερα να παλεύουμε για 7ωρο – 5ημερο – 35ωρο με σταθερό χρόνο εργασίας, γιατί είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, ενάντια σε απολύσεις και απληρωσιά. Να δυναμώσει η αντεπίθεση του εργατικού- συνδικαλιστικού κινήματος, να ριζώσει η οργανωμένη εργατική απάντηση παντού!
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 7:00 ΜΜ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΤΡΑΣ
