Μετά την μεγάλη αποδοχή κοινού και κριτικών στην Αθήνα και τις πολύ επιτυχημένες παραστάσεις στην Πάτρα το Νοέμβριο, η παράσταση «Girls & Boys» επιστρέφει στο Θέατρο act μόνο για δύο παραστάσεις, την Πέμπτη 15 και την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου στις 21.30.
Το έργο του βραβευμένου με Tony συγγραφέα Dennis Kelly («Ορφανά», «Ματίλντα – Το μιούζικαλ»), παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση – σκηνοθεσία Άννας-Μαρίας Στεφαδούρου, με πρωταγωνίστρια τη Δώρα Παρδάλη, στο Θέατρο 104 στην Αθήνα.
Μία γυναίκα γνωρίζει τυχαία τον μέλλοντα σύζυγό της σ’ ένα αεροδρόμιο. Ένας έντονος, παθιασμένος, τρελός έρωτας. Σύντομα αρχίζουν να φτιάχνουν την κοινή τους ζωή. Αγοράζουν σπίτι, χτίζουν καριέρες, κάνουν παιδιά – μία συνηθισμένη οικογένεια. Μέχρι που εκείνος αρχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τη δουλειά του, ενώ εκείνη απολαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη επαγγελματική αναγνώριση. Οι ισορροπίες ανατρέπονται. Τα πάντα αλλάζουν, παίρνοντας μία απροσδόκητη και εφιαλτική τροπή.
«Δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη στιγμή που άρχισε να ξεφεύγει το πράγμα μεταξύ μας – θυμάμαι ότι βρέθηκα σε αυτήν την κατάσταση ξαφνικά».
To «Girls & Boys» έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Φεβρουάριο του 2018 στο Βασιλικό Θέατρο του Λονδίνου, σε σκηνοθεσία Lyndsey Turner, με πρωταγωνίστρια την βραβευμένη με BAFTA Carey Mulligan, σοκάροντας το κοινό και αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.
Ένας συνταρακτικός μονόλογος για τη βία, την εξουσία, τις σχέσεις των δύο φύλων μέσα στη σύγχρονη πατριαρχική κοινωνία.
Έγραψαν για την παράσταση:
Όσοι αγαπούν τον συγγραφέα Ντένις Κέλι ή έχουν δει «τα Ορφανά», αξίζει να δουν το νέο του έργο «Girls and boys», στο θέατρο 104, στο Γκάζι. Είναι έργο «ωμό», με δυο χαρακτήρες, μια ηθοποιό και το κοινό, και το λέω αυτό γιατί είναι ένα έργο λεπτής ισορροπίας και αν μείνεις σαν θεατής απέξω, το παιχνίδι χάθηκε. Είναι μια ιστορία για δυο ανθρώπους που αγαπιούνται, οικοδομούν μια ζωή, μια οικογένεια και αυτή αρχίζει να θρυμματίζεται μέχρι να καταστραφεί με τον πιο άγριο τρόπο.
Είναι ένα έργο για τη λεηλασία της ζωής και τη στιγμή που δε μπορείς να καταλάβεις τον τρόπο με τον οποίο όλα ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Μας αφορά αυτό το έργο και είναι κάτι που βλέπουμε συχνά, ειδικά τα τελευταία χρόνια- τις σχέσεις μέσα σε ένα οικονομικό πλαίσιο που καταρρέει να βουλιάζουν και να διαλύονται. Και την αδυναμία αυτής της διαχείρισης να μετατρέπεται σε εκτρωματική βία, σε παλιούς ρόλους και συντηρητικά μοντέλα, αξεπέραστα. Είναι η πρώτη σκηνοθεσία της Άννα-Μαρία Στεφαδούρου και αυτό τον πολύ δύσκολο και ευαίσθητο ρόλο υποδύεται η Δώρα Παρδάλη. Το τόλμησαν και νομίζω τα κατάφεραν πολύ καλά. Είναι ένα έργο που σε κάνει να ανησυχείς και είναι ωραίο να συμβαίνει αυτό.
Αργυρώ Μποζώνη, elculture.gr
Η Δώρα Παρδάλη, εκφραστική, με πειστική μιμική στις σκηνές με τα -αόρατα στο θεατή παιδιά, καταφέρνει, με τη βοήθεια, σίγουρα, και της σκηνοθεσίας, το βασικότερο: να κατεβάσει το κείμενο στην πλατεία και να κρατήσει το κοινό -το δυσκολότερο σε ένα μονόλογο-, με το ενδιαφέρον του να αυξάνεται βαθμιαία μέχρι το σοκαριστικό φινάλε.
Γιώργος Σαρηγιάννης, Το Τέταρτο Κουδούνι
Σημαντική είναι και η εικονοποιία που διακρίνεται από το κυρίαρχο γνώρισμά της, την εναλλαγή, τη σφοδρότητα, αλλά και την ποικιλομορφία της. Η Δώρα Παρδάλη, υπηρετεί με τόλμη και ζήλο αυτήν την εικονοποιία, και έτσι αποδεικνύει, πλην των άλλων, το πολυδιάστατο του ταλέντου της.
Ζωή Τόλη, enetpress
Η μετάφραση της Άννας-Μαρίας Στεφαδούρου αποδίδει ένα κείμενο ζωντανό, με λόγο σύγχρονο και πηγαίο, ενώ η σκηνοθετική της ματιά υπηρετεί την ένταση μιας νεανικής αφήγησης αλλά και το σοκ της τελικής ανατροπής.
Λουκία Σουγιά, θέατρο.gr
Με τη Δώρα Παρδάλη να ξεδιπλώνει το ταλέντο της χωρίς υπερβολές και ιδιαίτερες εξάρσεις, με τη συγκίνηση και το πόνο να διαδέχονται την αυστηρή καταγραφή των γεγονότων από έναν αυτόπτη μάρτυρα.
Κακλαμάνη Αθηνά, toperiodiko.gr
Η σκηνοθεσία της Άννας-Μαρίας Στεφαδούρου μας προσέφερε μια σπάνια και ουσιαστική θεατρική εμπειρία. Αγκάλιασε με αγάπη και τεράστιο ενδιαφέρον ένα έργο με απίστευτα σημαντικές προεκτάσεις για τα θέματα τα οποία πραγματεύεται, δημιουργώντας μια σπουδαία παράσταση με ρυθμό και συναίσθημα.
Νίκη Ράπτη, theathinai.com
Η σκηνοθέτης, υπογράφει και τη μετάφραση του κειμένου, μια μετάφραση που πραγματικά «μιλάει» στα αυτιά του θεατή, του προκαλεί το γέλιο, του φέρνει ανάγλυφα τα συναισθήματα και τις καταστάσεις.
Νάγια Παπαπάνου, boemradio.gr
Η παράσταση έχει αμεσότητα (το περιορισμένο του χώρου άλλωστε βοηθά σε αυτό), αλλά δεν έχει μια ξεκάθαρη κατεύθυνση αν απευθύνεται σε ευθεία γραμμή στον θεατή, ή θέλει να τον κάνει συμμέτοχο του σκεπτικού της μέσω ενός αυτοψυχογραφήματος.
Onlytheater.gr
Η νεαρή ηθοποιός είναι εμφανές ότι ζει την κάθε φράση, πάλλεται με την κάθε λέξη, νιώσαμε μαζί της κάθε ανάσα, κάθε εσωτερικό κραδασμό.
Μαρινέλλα Φρουζάκη, theatromania.gr
Η Δώρα Παρδάλη μας καθήλωσε από την πρώτη στιγμή. Ενσάρκωσε τόσο ζωντανά τον χαρακτήρα της γυναίκας που από λούζερ στέκεται στα πόδια της, και τον έρωτά της για τον αποφασιστικό, ντούερ (δεν τους λένε στα τέντεξ αυτούς τους τύπους που τα καταφέρνουν όλα;) που όμως μετά γίνεται αυτός λούζερ και τότε εκρήγνυται ένας καταπιεσμένος βίαιος άνθρωπος.
