Με την ελληνική σημαία στην «αγκαλιά» της και με τιμές από το Πολεμικό Ναυτικό, στο οποίο υπηρέτησε με ήθος, ευσυνειδησία και αυταπάρνηση, αλλά και με την αγάπη συγγενών, φίλων και γνωστών, η Ευγενία Μούρτζη ξεκίνησε το ταξίδι της για
την αιωνιότητα.
Με δάκρυα στα μάτια και με τη θλίψη ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων όσων την γνώριζαν, την αποχαιρέτησαν για πάντα, χθες το πρωί, από τον Ιερό Ναό Αγίων Αγγέλων στο Α ́ ∆ημοτικό Κοιμητήριο Πατρών.
Ο πόνος βουβός και μεγάλος στο τελευταίο «αντίο». Απαρηγόρητη η μητέρα της, Τασία Μούρτζη, βρισκόταν συνεχώς στο προσκεφάλι της. Καταρρακωμένος ο σύζυγός της Ιωάννης
Βαρδακαστάνης (συνταξιούχος του Πολεμικού Ναυτικού και ο ίδιος), ο οποίος στάθηκε βράχος στο πλευρό της στο διάστημα της περιπέτειας της υγείας της, αλλά και τα δύο τους παιδιά, Αναστασία και Παναγιώτης, που έχασαν την λατρεμένη τους μητέρα. H αδελφή της Φωτεινή και ο σύζυγός της Κωνσταντίνος Τσίρος πενθούν για την απώλεια, όπως και οι στενοί συγγενείς και οι φίλοι της. Κανείς δεν περίμενε πως η Τζένη, όπως την αποκαλούσαν οι γνωστοί της, θα έφευγε από τη ζωή τόσο νωρίς, στα 54 της χρόνια, προτού προλάβει να γευτεί τους κόπους της και να χαρεί την οικογένειά της, που τόσο λάτρευε. Υπήρξε ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια, δυναμισμό, χαμό-γελο, ευγένεια, καλοσύνη και ήταν άνθρωπος της προσφοράς.
Είχε υπηρετήσει ως εθελόντρια στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό της Πάτρας στο παρελθόν και όλοι εξήραν τον ανθρωπισμό και τα αισθήματα αλληλεγγύης, αλτρουισμού και αγάπης. ∆εκάδες στεφάνια και μπουκέτα από λουλούδια κατατέθηκαν στη σορό της, μαζί με δάκρυα από τα αγαπημένα της πρόσωπα που την έχασαν τόσο νωρίς, αλλά δεν θα φύγει ποτέ από την σκέψη και από την καρδιά τους. Η μόνη τους παρηγοριά είναι ότι πλέον δεν θα υποφέρει και πως θα βρίσκεται στην ουράνια αγκαλιά, όπου θα αναπαύεται αιώνια.
