Μετά από 36 χρόνια ζωής και έχοντας προσφέρει ζωή σε χιλιάδες εξαρτημένους το ΚΕΘΕΑ περνάει σε μία καινούργια λειτουργική περίοδο. Αμφιλεγόμενη, όμως.
Το προσχέδιο νόμου για τη λειτουργία του έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των 14 Συλλόγων Οικογενειών που αποτελούν βασικό κορμό των προγραμμάτων που λειτουργούν ανά την Ελλάδα. Ανάμεσα σε αυτούς είναι και ο Σύλλογος Οικογενειών ΚΕΘΕΑ – ΟΞΥΓΟΝΟ που εδρεύει στην Πάτρα.
Οι 14 Σύλλογοι με κοινή τους επιστολή προς τον Πρωθυπουργό και όλους τους εμπλεκόμενους Υπουργός καθώς και τον πρόεδρο του ΚΕΘΕΑ καταθέτουν τις ενστάσεις τους για τις δρομολογούμενες εξελίξεις.
«Το ΚΕΘΕΑ λειτουργεί από το 1985 καταγράφοντας όλα αυτά τα χρόνια ποσοστά απεξάρτησης που ξεπερνούν το 80%. Πλέον με όλα αυτά που δρομολογούνται σταματάει να είναι το ΚΕΘΕΑ που έχουμε γνωρίσει ως γονείς και στο οποίο οφείλουμε ότι κρατάμε πλέον στην αγκαλιά μας απεξαρτημένα τα παιδιά μας», μας είπε η πρόεδρος του Συλλόγου Οικογένειας ΚΕΘΕΑ – ΟΞΥΓΟΝΟ Πάτρας, Ελισάβετ Καπαγερίδου.
Η ίδια εξηγεί: «Με το νέο νομοσχέδιο παύει να υπάρχει το στεγνό πρόγραμμα που γνωρίζαμε. Δηλαδή, αποθεραπεία χωρίς υποκατάστατα αλλά με εργασία στην προσωπικότητα των νέων. Αλλάζει αυτή η μέθοδος και θα κυριαρχήσει η λεγόμενη μείωση της βλάβης. Επί της ουσίας μιλάμε για συντήρηση αυτής της κατάστασης. Τι σημαίνει αυτό, το ζούμε εδώ στην Πάτρα με τη Μονάδα χορήγησης υποκατάστατων του ΠΓΝΠ. Αλλάζουν δε ακόμα και τα ονόματα που έχουν ένα συμβολισμό. Για παράδειγμα το δικό μας λέγεται ΚΕΘΕΑ – ΟΞΥΓΟΝΟ, πλέον όλα θα ονομάζονται Διευθύνσεις Κλινικών Εφαρμογών. Εν ολίγοις ιατροποιούν το πρόβλημα παρ’ ότι πρόκειται για ένα βαθύτατο κοινωνικό πρόβλημα. Παράλληλα ονομάζουν τις κοινότητες, Ξενώνες Φιλοξενίας κάτι που εμπεριέχει το περαστικό ενώ η κοινότητα περικλείει κάτι πιο δυνατό».
Η κ. Καπαγερίδου εκτιμά ότι τις δυσάρεστες εξελίξεις προμήνυαν διάφοροι χειρισμοί που ξεκίνησαν από την αντικατάσταση της εκλεγμένης και άμισθης διοίκησης με έμμισθη και διορισμένη. «Από τότε είχαμε προβλέψει ότι σταδιακά θα οδηγούμασταν στην αλλοίωση του θεσμού».
Ολα αυτά έχουν δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας στους γονείς που το μοναδικό τους αίτημα είναι «Να δίνεται η ευκαιρία στα παιδιά μας να κερδίζουν πίσω τη ζωής τους. Να επιστρέφουμε σε εμάς καθαρά. Κι αυτό επιτυγχάνεται μόνο με τα κλειστά και στεγνά προγράμματα» επισημαίνει η κ. Καπαγερίδου.
Πελοπόννησος
