Είναι ένα Καρναβάλι διαφορετικό αφού επί της ουσίας η Πάτρα δεν το ζει λόγω των μέτρων για τον κορωνοϊό, οπότε οι αναμνήσεις από περασμένα καρναβάλια, είναι η “άμυνα” πολλών. Τα social media κατακλύζονται αυτές τις ημέρες από καρναβαλικές αναμνήσεις, είτε πολύ παλιές, είτε πιο πρόσφατες.
Ο Κωνσταντίνος Μπουρδούλης, πρώην Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου της Πάτρας μοιράστηκε μέσω facebook και της Ομάδας “Πάτρα, η πόλη της καρδιάς μας” τις δικές του αναμνήσεις. Δείτε το post του.
Xωρίς Καρναβάλι σήμερα, αλλά με πολλές πολλές αναμνήσεις!!!!!!!
«Απόσπασμα» από τις δικές μου, μακρινές, πολύ παιδικές, αποκριάτικες αναμνήσεις.
(Όπως μου έρχονται τώρα στο μυαλό και όσο γίνεται ποιο συνοπτικά, για να μην σας κουράσω.)
Κάθε χρόνο σαν σήμερα, μαζευόμαστε το βράδυ στο σπιτάκι (φωτογραφία) του παππούλη μου Κώστα Μπουρδούλη μαζί με την οικογένεια του γαμπρού του Γιώργου Αλεξανδρόπουλου (τσοπανάκου), στα γρέκια τους, που ήταν στο χώρο που είναι τώρα το γήπεδο του Πανεπιστημίου μας.
Οι γυναίκες είχαν ετοιμάσει όλων των ειδών τις πίττες (Γαλατόπιτες, μακαρονόπιτες, τυρόπιτες) και στρωνόταν ο σοφράς.
Μετά το φαγητό και αφού είχαν καταναλωθεί αρκετές κανάτες κρασί, άρχιζαν τα τραγούδια, τα έθιμα και τα παιχνίδια.
Σε ένα ημικύκλιο μπροστά στο αναμμένο τζάκι, έμπαινε το αυγό του καθενός μας. Των τυχερών ίδρωναν και των άτυχων ράγιζαν.
Καθάριζαν ένα αυγό, το έδεναν με μια κλωστή και το κρεμούσαν από το πάτερο. Καθόμαστε όλοι από κάτω, κάνοντας κύκλο, γονατιστοί με τα χέρια πίσω. Ένας έφερνε γύρω γύρω το αυγό και προσπαθούσαμε να το πιάσουμε με το στόμα. Όποιος τα κατάφερνε ήταν ο νικητής.
Έβαζαν σε ένα ταψί αλεύρι και στη μέση όρθια μια βέρα και προσπαθούσαμε να την πιάσουμε με το στόμα. Συνήθως κάποιος έσπρωχνε το κεφάλι αυτού που προσπαθούσε να πιάσει τη βέρα και γέμιζε τα πρόσωπό του με το αλεύρι.
Μερικοί έβρεχαν το πρόσωπό τους, στην συνέχεια τους κοσκίναγαν αλεύρι στο πρόσωπο και γινόταν ζυμαρένια μάσκα.
Στο τέλος έβγαιναν έξω και ντουφέκαγαν στον αέρα, για να φύγουν οι ψύλλοι από τα σπίτια.
Γινόντουσαν και πολλά άλλα που δεν θυμάμαι.
Κάθε χρονιά την καθαρά Δευτέρα, ερχόταν ο Γυφτόγιαννος, (που μάζευε λυγαριές στην περιοχή για να φτιάξει κοφίνια). Σε ένα κοφίνι του έβαζε τις πίτες που είχαν περισσέψει (λόγω της νηστείας δεν τις έτρωγαν οι οικογένειές μας), υποτίθεται για να τα πάει στους σκύλους του. Μια χρονιά που τον παρακολουθήσαμε, με ένα συνομήλικο μου αλλά θείο μου, είδαμε ότι, μόλις πίστεψε ότι δεν τον έβλεπε κανείς, γονάτισε και τις έφαγε όλες.
Φυσικά την Καθαρά Δευτέρα σηκώναμε τους αετούς, που είχαμε φτειάξει μόνοι μας, με σκελετό από καλάμια, με χαρτί από εφημερίδες και κόλα από ζυμάρι…..
• Και του χρόνου να είμαστε ΟΛΟΙ καλά, χωρίς κορωνοϊό και στις 6 Μάρτη του 2022, θα τριπλογιορτάσουμε το ΠΑΤΡΙΝΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΜΑΣ!!!!!
