Αντιδράσεις έχει προκαλέσει σε αρκετούς Πατρινούς η εικόνα που αντικρίζουν περνώντας από το παλιό κτίριο του μόλου της Αγίου Νικολάου, στην Πάτρα.
Μιλάμε για το κτίριο αυτό που βρίσκεται κοντά στην Τριών Συμμάχων, στην αριστερή πλευρά του μόλου (όπως κατεβαίνεις), στο οποίο κάποτε στεγαζόταν και είχε έδρα ο Ποδηλατικός Όμιλος Πατρών.
Στον χώρο αυτό στεγάζονταν άτυπα και έβρισκαν καταφύγιο ρομά και σκηνίτες που έρχονταν τους καλοκαιρινούς μήνες στην πόλη, με αποτέλεσμα αρκετοί Πατρινοί να παραπονούνται για την αισθητική που υπήρχε σε ένα από τα πλέον πολυσύχναστα μέρη της αχαϊκής πρωτεύουσας.
Ο μόλος βλέπετε είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της Πάτρας στο οποίο κατεβαίνουν τους καλοκαιρινούς μήνες δεκάδες Πατρινοί για να κάνουν την βόλτα τους, αλλά και τουρίστες – επισκέπτες που έρχονται στην πόλη.
Ο δήμος μετά από πιέσεις Πατρινών είχε εκκενώσει για ένα διάστημα τον χώρο και είχε διώξει τους “καταληψίες” από εκεί. Όμως, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλουν Πατρινοί, οι “καταληψίες” όχι μόνο έχουν επανέλθει, αλλά ζουν κανονικά εκεί, έχοντας πλέον (άγνωστο πως) και ρεύμα.
Η πόρτα μάλιστα του χώρου εκεί που πριν δύο μήνες ήταν κλειδωμένη πλέον έχει ανοίξει διάπλατα για να… υποδέχεται τους «επισκέπτες». Σύμφωνα με Πατρινούς ο συγκεκριμένος χώρος έχει γίνει πλέον το… σπίτι των άστεγων οικογενειών ρομά.
Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι ότι βρέθηκε ένας χώρος για αυτές τις οικογένειες ρομά που ζουν στους δρόμους και σε διάφορα σημεία της πόλης, στήνοντας μάλιστα και σκηνές τους καλοκαιρινούς μήνες.
Το πρόβλημα είναι ο συγκεκριμένος χώρος που βρίσκεται σε ένα σημείο της παραλιακής ζώνης για τον οποίο είναι σε εξέλιξη ακόμα και αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την ανάπλαση του.
Όπως σημειώνουν Πατρινοί, το ζήτημα για αυτούς δεν έχει καμία ρατσιστική πτυχή, αλλά αφορά την πόλη και την παραλιακή της ζώνη, την προσπάθεια που πρέπει να γίνει για την τουριστική της ανάδειξη και γενικότερα την ποιότητα ζωής των πολιτών της.
Κατηγορούν, δηλαδή επί της ουσίας την δημοτική αρχή, για μια ανοχή (όπως υποστηρίζουν) που έχει δείξει στους “καταληψίες” και κατά συνέπεια στις εικόνες παρακμής που πλέον έχουν γίνει «ρουτίνα» στην καθημερινότητα της πόλης τους.
