Ολοένα και περισσότεροι μαθητές κλείνουν ραντεβού για να κάνουν το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού, έχοντας πάρει τη σύμφωνη γνώμη των παιδιάτρων τους, αλλά και τους γονείς τους να έχουν κάνει την σχετική έρευνα νωρίτερα.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις γιατρών και παιδιάτρων όσο πλησιάζει η μέρα για την έναρξη της σχολικής χρονιάς, τόσο θα ανεβαίνει ο αριθμός των προγραμματισμένων ραντεβού από τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Μάλιστα, οι ίδιες εκτιμήσεις λένε ότι εφόσον ανοίξουν τα σχολεία τα ραντεβού θα γίνουν ακόμα περισσότερα από τους μαθητές, έχοντας πειστεί ότι ο εμβολιασμός είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για την επιστροφή στα θρανία και τη συνέχιση της δια ζώσης εκπαίδευσης.
Οι πιο θετικοί από τους μαθητές στο να κάνουν το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού είναι αυτοί των τριών τάξεων του λυκείου. Όχι μόνο λόγω του ότι είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία και έχουν ενημερωθεί καλύτερα από τους μικρότερους συμμαθητές τους, αλλά και για δεκάδες ακόμα λόγους που έχουν να κάνουν με τις συνέπειες της κάθε επιλογής.
Ο βασικότερος είναι ότι η πλειοψηφία των μαθητών του λυκείου, των τάξεων δηλαδή που ξεκινούν την προετοιμασία τους για τις πανελλαδικές εξετάσεις, έχοντας νιώσει στο πετσί τους τα προβλήματα και τα κενά που τους δημιούργησε η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, θέλουν με κάθε τρόπο να αποφύγουν την επανάληψη αυτής της κατάστασης. Και ο πιο σίγουρος τρόπος είναι το εμβόλιο.
Οι δράσεις και η εξωσχολική τους ζωή
Όμως εκτός της ανάγκης για τη συνέχιση της δια ζώσης εκπαίδευσης υπάρχουν και μια σειρά από άλλες αιτίες που τους οδηγούν στην απόφαση να εμβολιαστούν.
Το σύνολο των μαθητών του λυκείου έχουν και μια ζωή έξω από το σχολείο. Κάνουν δράσεις, φροντιστήρια, ξένες γλώσσες, αθλητισμό, μαθήματα μουσικής, πάνε για ένα καφέ ή ένα σινεμά και κάνουν αρκετά ακόμα πράγματα.
Όλα αυτά για να τα συνεχίσουν, αν δεν εμβολιαστούν, τότε θα αναγκαστούν να επιβαρύνουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό και την τσέπη των γονιών τους, με τα rapid test που απαιτούνται να παίρνουν κάθε φορά. Και αυτό δεν το θέλουν.
Όμως ο κυριότερος λόγος έχει να κάνει με τη συνέχιση της δια ζώσης εκπαίδευσης. Χωρίς αυτή, με βάση την εμπειρία τους από τα προηγούμενα έτη της πανδημίας, μένουν κενά. Κενά που θα μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο αν κλείσουν και πάλι τα σχολεία…
