Μπορεί το «πράσινο» φως να άναψε στους παιδιάτρους για να κάνουν το εμβόλιο στα παιδιά άνω των 12 ετών στα ιατρεία τους, διευκολύνοντας τις διαδικασίες, έτσι ώστε να μην πηγαίνουν οι ανήλικοι στα εμβολιαστικά κέντρα και στα νοσοκομεία, όμως, μέχρι ώρας, ελάχιστοι είναι αυτοί που σκοπεύουν να το εφαρμόσουν στην πράξη.
Όχι γιατί είναι ενάντια του εμβολίου ή γιατί δεν εγκρίνουν το εμβόλιο στους ανηλίκους, το αντίθετο θα λέγαμε αφού το σύνολο σχεδόν των παιδιάτρων της Πάτρας, είναι υπέρ του εμβολιασμού των παιδιών.
Όμως υπάρχουν αρκετά κενά σε αυτό το “πράσινο” φως που έδωσε το υπουργείο και η κυβέρνηση για να αρχίσουν οι εμβολιασμοί από τους παιδιάτρους τον Οκτώβριο και μετά.
Κενά που έχουν να κάνουν με τον οργανωτικό και τον πρακτικό τομέα, έτσι ώστε να κλείνουν τα ραντεβού για ενδιαφερόμενα παιδιά που θέλουν να εμβολιαστούν, αλλά και να τα δηλώνουν στην σχετική πλατφόρμα για να παίρνουν το αντίστοιχο πιστοποιητικό.
Το παραπάνω χρειάζεται μία ειδική γραμματειακή υποστήριξη από τους παιδιάτρους που δεν έχουν όλα τα ιατρεία. Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα πάνω σε αυτό το θέμα έχει να κάνει με το κενό νόμου και την αστική ευθύνη.
Το κράτος μπορεί να έχει δώσει το “πράσινο” φως στους παιδιάτρους όμως από την άλλη δεν έχει φροντίσει να τους καλύψει νομικά στο σπάνιο ενδεχόμενο κάποιας παρενέργειας ενός παιδιού που εμβολιάστηκε.
Ακόμα και μία φορά στις χίλιες να συμβεί κάτι οι γονείς θα τα βάλουν με τον παιδίατρο που θα έχει προσφερθεί να κάνει το εμβόλιο για να διευκολύνει την εμβολιαστική διαδικασία, βρίσκοντας όμως τον μπελά του.
