Μπορεί να βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα για τις ιατροδικαστικές εκθέσεις των δύο πρώτων θανάτων (Μαλένας και Ιριδας) και μάλιστα με εντολή του Υπουργού Δικαιοσύνης, όμως είναι ξεκάθαρο πως στην περίπτωση του θανάτου της Ιριδας, η νεκροψία της οποίας έγινε στην Πάτρα, έχουν εντοπιστεί ευρήματα από την ιατροδικαστή Πατρών Αγγελική Τσιόλα, τα οποία έχουν επισημανθεί στην έκθεσή της.
Σύμφωνα με αυτά:
- Η εικόνα του εκζέματος (δηλαδή, δερματοπάθειας πέριξ των χειλέων), το οποίο προϋπήρχε διότι αναφέρεται ότι ήταν εμφανές και σε παλαιότερο φωτογραφικό υλικό ενώ το βρέφος ήταν εν ζωή.
- Η κυάνωση των χειλέων του στόματος, ως αποτέλεσμα ασφυξίας.
- Οι ερυθρότητες αριστερά της στοματικής κοιλότητας, αναπαριστώντας εικόνα πρόσφατων εντυπωμάτων, προφανώς δακτυλικών της άκρας χείρας του δράστη.
- Στο αριστερό ρουθούνι της μύτης παρατηρείται εικόνα αμυχής, προφανώς από τα νύχια του δράστη που με τα άκρα του χεριού του και σε συνδυασμό με το κηλιδωμένο πανάκι προκάλεσε απόφραξη των έξω στομίων των αεροφόρων οδών και επακόλουθη ασφυξία.
- Μέσα στο στόμα του βρέφους παρατηρείται εικόνα μικρής συλλογής αίματος προφανώς οφειλόμενη στη βίαιη είσοδο του πανιού εντός της στοματικής κοιλότητας κατά τη στιγμή της απόφραξης των έξω στομίων των αεροφόρων οδών. Σημειώνεται ότι όπως έχει ήδη αποκαλύψει η «Μ», το περιγραφέν τραύμα από τη λεπτομερή έκθεση της κυρίας Τσιόλα εντός της στοματικής κοιλότητας (λύση συνεχείας του βλεννογόνου) ήταν αριστερά.
Βάσει των συγκεκριμένων δεδομένων, και παρά το γεγονός πως στην έκθεση ο θάνατος αποδίδεται σε παθολογικά αίτια (μια και το παθολογοανατομικό εργαστήριο των Ιωαννίνων έδωσε αιτία θανάτου την αγενεσία φλεβοκόμβου), οι ερευνητές της υπόθεσης εκτιμούν ότι ο τρόπος βρεφοκτονίας έλαβε χώρα μέσω απόφραξης των έξω στομίων των αεροφόρων οδών με χρήση υφάσματος (πανάκι). Όπως επισημαίνουν, το πανάκι εισήλθε βίαια στη στοματική κοιλότητα και κατά την είσοδο στο στόμα προκλήθηκε από τα νύχια του δράστη μικρή λύση της συνεχείας (τραύμα) εντός του στόματος καθώς και στο αριστερό ρουθούνι.
Σύμφωνα πάντα με τα ιατροδικαστικά συγγράμματα, τα συγκεκριμένα ευρήματα όχι απλώς προσανατολίζουν σε εγκληματική ενέργεια (ανθρωποκτονία), αλλά αποδεικνύουν την ισχυρή πίεση που ασκήθηκε από τον δράστη στην περιστοματική περιοχή, προκειμένου να επιτευχθεί απόφραξη των έξω στομίων των αεροφόρων οδών και ασφυξία.
Την ίδια στιγμή οι δύο πραγματογνώμονες, Καρακούκης και Καλόγρηας, καλούνται πλέον να επιβεβαιώσουν το εντόνου βαθμού πνευμονικό οίδημα και την έντονη πνευμονική συμφόρηση αλλά και τις στικτές αιμορραγίες στο πνευμονικό παρέγχυμα (ασφυκτικές κηλίδες), καθώς και να τις αναζητήσουν και στα υπόλοιπα εσωτερικά όργανα.
Θεωρείται όμως βέβαια και η επανεξέταση του διασωθέντος βιολογικού υλικού που είναι απαραίτητη προκειμένου να αποκλειστεί αυτή η «αλματώδης» διάγνωση της αγενεσίας/υποπλασίας του φλεβόκομβου, η οποία προφανώς και στάθηκε εμπόδιο για την αρχική ορθή διάγνωση.
