Σε ηλικία 70 ετών έφυγε από τη ζωή ο Σάκης Μπονέλης, μουσικός παραγωγός της ΕΡΑ, δρομέας του στίβου, συγγραφέας, μουσικός και γνωστός καρναβαλιστής.
Το τελευταίο διάστημα έδινε μάχη με τον καρκίνο, την οποία δεν κατάφερε να κερδίσει. Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός στην κοινωνία της Πάτρας, με πλούσια δράση και πολυδιάστατη παρουσία στα πολιτιστικά και αθλητικά δρώμενα της πόλης.
Αφήνει πίσω τη σύζυγό του Παναγιώτα και τις δύο κόρες του Χρυσοθάλεια και Έλενα.
Η κηδεία του θα τελεστεί την Πέμπτη, στις 11 το πρωί, στην Παντάνασσα.
Ο Σάκης Μπονέλης γεννήθηκε το 1955 στην Πάτρα. Σπούδασε Μουσική και κατείχε το πτυχίο “Ειδικό Αρμονίας”. Εργάσθηκε ως Ειδικός Μουσικός Παραγωγός στην Ε.Ρ.Α. Πάτρας από το 1985. Δίδαξε Μουσική Παραγωγή και Ηχοληψία στο Α.Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων και σε Δημόσια και Ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. από το 1998 έως το 2010. Είχε κερδίσει το 3ο Παγκόσμιο Ραδιοφωνικό Βραβείο από το Γαλλικό Πανεπιστήμιο URTI. Είχε γράψει μουσική για θεατρικές παραστάσεις, ταινίες μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ. Είχε ασχοληθεί με παραγωγές δισκογραφίας, παραγωγές συναυλιών καθώς και ηχοληψίες. Ως μουσικός, είχε συμμετάσχει σε πλήθος συναυλιών καθώς και ηχογραφήσεων. Έχουν εκδοθεί τεχνικά βιβλία του, Λογοτεχνίας και Ποίησης και είχε πανελλήνια τιμητική διάκριση Διηγήματος.
Eγραψε ο Τάκης Νιάρος:
Ο Σάκης ήταν πρώτος ξαδελφός της μητέρας μου και κάποια στιγμή μου είχε αναφέρει ότι όταν ήταν μικροί, ο Σάκης ήθελε να ασχοληθεί με την φωτογραφία και την φωτογράφιζε συχνά γιατι ήθελε να κάνει εξάσκηση ο ίδιος. Μιας και τις έχω δει τις φωτογραφίες, υποθέτω ότι η καλλιτεχνική του φλέβα υπήρχε από τότε, αφού ούτως ή άλλως, μεγάλωσε σε οικογένεια μουσικών όπως ήταν σχεδόν όλοι οι Μπονέληδες , εκείνης και της προηγούμενης γενιάς. Συνεπώς ήταν αναπόφευκτο να είναι καλλιτέχνης!
Εκτός του ότι τον θυμάμαι πάντα χαλαρό και εύθυμο, εχω 4 έντονες μνήμες από τον πολυπράγμων “θείο” Σάκη. Το “θείο” βάζω σε διαλυτικά γιατι μέχρι και την τελευταία φορά που ανταμώσαμε πριν 3 χρόνια στο στούντιο στα Ψηλαλώνια, Σάκη τον φώναζα. Μου είχε ζητήσει τότε, να κάνουμε ένα καρναβαλικό τραγούδι των 60s,με σημερινό ήχο . Βεβαίως αυτό το project τότε δεν προέκυψε.
Η πρώτη ανάμνηση ήταν όταν το 2002 έμαθε ότι παίζω πρώτη φορά στο Πατρινό Καρναβάλι, με κάλεσε στην ΕΡΤ Πάτρας να μου κάνει την πρώτη μου συνέντευξη.
Η δεύτερη ήταν το 2004 που αγόρασα μια drums, τον πήρα ο ίδιος τηλέφωνο να έρθει να μου μάθει να παίζω και ήρθε οντως. Τη drums αυτή, 8 χρόνια μετά του τη χάρισα γιατί δεν σκόπευα να την κρατήσω τελικά.
Κάπου στα ενδιάμεσα η τρίτη ανάμνηση, όταν έγραψε το πρώτο του βιβλίο για την ραδιοφωνία, μου το χάρισε ο ίδιος υπογεγραμμένο, με μεγάλη χαρά.
Η τέταρτη και τελευταία μου έντονη ανάμνηση ήταν στις 5.10.2020 όπου ήταν η πρεμιέρα της πρώτης Νύχτας Ραδιοφωνου στον ΑΝΤ1 με θέμα τους Ραδιοπειρατές. Ο Σάκης αφενός δέχθηκε να συμμετέχει, αφετέρου εκείνο το βράδυ έδωσε τα ρέστα του, μιλώντας μου με πάθος και εμβάθυνση για τους Ραδιοπειρατές των 80s ,με προσωπικά του βιώματα.
Τυχερός που έζησε την καλλιτεχνική έξαρση και επανάσταση του στα 70s και στα 80s , μιας και ήταν ζωντανός μουσικός κυριολεκτικά και καλλιτεχνικά.
Καλό Ταξίδι ρε Σάκη..
Ο Στέλιος Αποστολόπουλος
Σάκη, δύσκολο να το πιστέψω πως έφυγες…
Θα μου λείψουν οι συζητήσεις μας γιά μουσική,για τα βιβλία που ετοίμαζες, γιά το ραδιόφωνο και το καρναβάλι.Μα περισσότερο απ’ όλα, θα μου λείψει το χαμόγελό σου, η σπίθα στα μάτια σου όταν μιλούσες για όσα αγαπούσες.
Σάκη, θα σε αποχαιρετήσω με μουσική, με γέλια, με χρώματα,όπως σου άξιζε πάντα….
