Σε οποιαδήποτε άλλη πόλη – ενδεχομένως όχι ελληνική – που θα τηρούντο οι κανόνες και οι νόμοι, αυτό που γίνεται από την ιδιοκτησία συγκεκριμένου καταστήματος, θα ενεργοποιούσε τόσο την οικεία δημοτική αρχή, όσο και την αστυνομία. Βέβαια εδώ είναι Πάτρα, δεν είναι παίξε γέλασε και συνεπώς το γούστο και το καπέλο ττου μαγαζάτορα είναι νόμος και κανόνας. Και επειδή εδώ είναι Πάτρα και είναι και πύλη προς τη Δύση και γιοφύρι προς την Ανατολή – άντε να του βάλουμε και λίγη κουλτούρα – γι’ αυτό και σε γνωστή επιχείρηση εστίασης, εκτός από την πλήρη κατάληψη του πεζοδρομίου με τραπεζοκαθίσματα, οι υπεύθυνοι φροντίζουν και βάζουν στη μια πλευρά τις πρόσοψης και επί του οδοστρώματος τεράστιες γλάστρες και στην άλλη πλευρά πάλι επί του οδοστρώματος καρέκλες. Κι’ όποιος ανόητος πατρινός τολμάει ας πάει να σταθμεύσει. Φίδι κολοβό που τον έφαγε, γιατί εκτός από το θράσος άμα έχεις και την κάλυψη των αρμοδίων ποιος θα τολμήσει να σου μιλήσει.
