Στην αφαίρεση από τη μητέρα της γονικής μέριμνας προχώρησαν οι δικαστικές αρχές, αναθέτοντας την επιμέλεια του τέκνου αποκλειστικά στον πατέρα. Αυτό αποφάσισε το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών, κρίνοντας πως η μητέρα δεν μπορούσε να την ασκήσει.
Η σχετική αίτηση του πατέρα του παιδιού, με την οποία ζητούσε «να αφαιρεθεί από την μητέρα, ολικά η άσκηση της γονικής μέριμνας του ανηλίκου τέκνου τους, ., γεννηθείσας την 14-1-2011, λόγω κακής άσκησης του σχετικού δικαιώματος και να ανατεθεί η άσκηση του συνόλου της γονικής μέριμνας του τέκνου τους αποκλειστικά στον ίδιο», έγινε δεκτή.
Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση «κατά τον Ιούλιο του 2013, αποδόθηκε κατηγορία στην καθ’ ης ότι προκάλεσε το θάνατο ενός τέκνου της, το οποίο είχε γεννήσει στις αρχές του 2013, πράξη για την οποία της ασκήθηκε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση και αρχικά κρατήθηκε προσωρινά».
Παράλληλα, σημειώνεται ότι «ο αιτών ισχυρίζεται ότι η καθ’ ης καταδικάστηκε για την πράξη αυτή σε πρώτο βαθμό με την υπ’ αριθμ. 34-42/2014 απόφαση του Μ.Ο.Δ. Αιγίου και σε δεύτερο βαθμό με την υπ’ αριθμ. 219-220/2018 απόφαση του Μ.Ο.Ε. Πατρών, σε ποινή κάθειρξης 13 ετών, και ότι πρόσφατα έχει αποφυλακισθεί, δεν προσκομίζει όμως κάποιο σχετικό προς τούτο έγγραφο. Περαιτέρω ας σημειωθεί ότι από την καθ’ ης αίτηση έχει αφαιρεθεί η γονική μέριμνα, αφενός ενός έτερου ανηλίκου τέκνου της δυνάμει της υπ’ αριθμ. 475/2012 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (εκουσία δικαιοδοσία), και αφετέρου δύο έτερων ανηλίκων τέκνων της δυνάμει της υπ’ αριθμ. 819/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (εκουσία δικαιοδοσία)».
Αφαίρεση γονικής μέριμνας: Κίνδυνος βλάβης στην σωματική και ψυχική του παιδιού
Στην ίδια απόφαση αναφέρεται πως η μητέρα «δεν έχει ενδιαφερθεί καθόλου για την ανήλικη ., από τη γέννηση του τέκνου αυτού έως και τη συζήτηση της ένδικης αίτησης, και δεν είναι σε θέση να ασκήσει τη γονική μέριμνα αυτού χωρίς να υπάρξει κίνδυνος βλάβης στη σωματική, ψυχική και πνευματική του υγεία, ο οποίος είναι ορατός λαμβανομένων υπόψη της ανωτέρω περιγραφόμενης συμπεριφοράς της ως γονέα και των εν γένει συνθηκών διαβίωσης της. Περαιτέρω, ο αιτών επιδεικνύει διαρκή στοργή και φροντίδα στο προαναφερόμενο τέκνο, το περιβάλλει με αγάπη και καταβάλλει προσπάθειες, ώστε αυτό να ζει και να αναπτύσσεται σε περιβάλλον υγιές και αρμόζον στην ηλικία του».
Και καταλήγει: «Επομένως, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, η καθ’ ης δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στο λειτούργημα της, αναφορικά με το δικαίωμα της γονικής μέριμνας, συντρέχουν δε κατ’ άρθρο 1532 ΑΚ οι περιστάσεις που καθιστούν επιβεβλημένη την αφαίρεση του συνόλου της γονικής μέριμνας από την καθ’ ης του ανηλίκου τέκνου της, …, αφού οποιοδήποτε άλλο ηπιότερο μέτρο κρίνεται ανεπαρκές για να αποτρέψει τον κίνδυνο της σωματικής, πνευματικής και ψυχικής υγείας του τέκνου. Το δε αληθινό συμφέρον του τέκνου αυτού επιβάλλει την ανάθεση του δικαιώματος της γονικής μέριμνας του τέκνου αποκλειστικά στον αιτούντα πατέρα του, ο οποίος παρέχει τα εχέγγυα ως προς τη σωστή ανατροφή, επίβλεψη, διαπαιδαγώγηση, εκπαίδευση και εν γένει ομαλή ψυχοσωματική του ανάπτυξη.
